Amaç: Bu araştırma hemşirelik öğrencilerinin çocuk sevme ve empatik eğilim durumlarının ve aralarındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Kesitsel-tanımlayıcı desende yapılan bu çalışmaya, 2017-2018 eğitim öğretim yılı, Güz döneminde İstanbul’da özel bir vakıf üniversitesinin Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik bölümü öğrencileri alınmıştır. Toplam 508 öğrenciden, çalışmaya katılmayı kabul eden 425 öğrenci ile çalışma tamamlanmıştır. Veriler; Tanıtıcı Anket Formu, Barnett Çocuk Sevme Ölçeği ve Empatik Eğilim Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler, SPSS 22.0 paket programında, Independent t, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis testleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Ölçekler arasındaki ilişkinin belirlenmesinde ise Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelik öğrencilerinin büyük çoğunluğunun çocuklarla iletişim kurma becerisinin iyi olduğunu ve çocuklarla zaman geçirmekten hoşlandığını ifade ettiği bulunmuştur. Öğrencilerin empatik eğilim ölçeği puan ortalamaları 70.57±8.65, çocuk sevme ölçeği puan ortalamaları da 80.42±15.20 olarak saptanmıştır. Çalışmada, 22 yaş ve üzeri olan, cinsiyeti kız olan, son sınıfa devam eden ve çocukla iletişim kurma becerisinin iyi olduğunu belirten ve pediatri hemşiresi olmayı isteyen öğrencilerin empatik eğilim ve çocuk sevme puanlarının yüksek olduğu bulunmuştur (p<0.05). Empatik eğilim ile çocuk sevme düzeyi arasında pozitif yönde korelasyon belirlenmiştir (p=0,000).
Sonuç: Çalışma bulgularına göre; çocuklarla ilgili olumlu görüşlere sahip olmanın yanısıra, lisans eğitiminde alınan derslerin çocuğa yaklaşımı etkilediğini düşünen hemşirelik öğrencilerinin de daha yüksek empatik eğilim ve çocuk sevme düzeyine sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Hemşirelik öğrencilerinin eğitiminde onları alana hazırlayarak, empatik eğilimlerini arttıran programlarla empatik eğilimlerinin ortaya çıkarılması önerilebilir.
Objective: This study was conducted to determine liking of children and emphatic tendency levels and relation between them in nursing students.
Methods: Nursing students of a private university, Health Sciences Faculty in İstanbul in 2017-2018 period were taken to this sectional-descriptive study. The study was conducted with total 425 students of 508. Data were collected with Informative Questionnaire, Barnett Liking of Children Scale and Emphatic Tendency Scale. The data were evaluated by Independent t, Mann-Whitney U, Kruskal Wallis tests in the SPSS 22.0 package program. Pearson's correlation analysis was used to determine the relationship between the scales. Statistical significance level was accepted as p <0.05.
Results: The most of the nursing students stated that their ability to communicate with children was good and they liked spending time with children. Their score mean for emphatic tendency was 70.57±8.65, and 80.42±15.20 for liking of children scale. The emphatic score means and levels of liking of child were higher in students who were 22 and over years, girl, attending to the last class, had good communication with children and wanted to be a pediatric nurse (p<0.05). There was a positive correlation between emphatic tendency and liking of children (p:0,000).
Conclusion: According to the study findings; with having positive opinions about children, nursing students who think that the lessons were taken in undergraduate education affect the approach to the child also have higher empathic tendencies and child liking levels. It is suggested that their empathic tendencies should be revealed with programs that increase their empathic tendencies by preparing them for the field.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hemşirelik |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Eylül 2021 |
Gönderilme Tarihi | 2 Mart 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 2 |