DEVELOPING A CRITICAL APPROACH IN THE FIELD OF MANAGEMENT: THE ROLE OF THE MANAGEMENT FASHION

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 1, 61 - 76, 30.06.2020

Pınar Uçar

Öz

When we examine the discourses related to the field of management from past to
present, it is seen that scientific management discourses that emphasize efficiency,
efficiency and rationalization first come to the forefront. Then, normative
discourses that emphasize the psychosocial needs of employees are introduced. At
this point, it is seen that normative discourses affect the management techniques,
after a while they become management fashion and are applied without question.
In addition, it is seen that management fashion is adopted as a management
technique without criticism by enterprises and academics, and after a short period
of upswing, it declines and then new management fashion is adopted and this
cycle repeats itself. Therefore, the reasons for the emergence and diffusion of
management discourses, which actors spread these discourses, the effect of
discourses on enterprises and employees, and the effect of management
discourses on developing a critical approach make this subject worthy of
research. In addition, it is seen that these discourses affect the researches and the
discourses about the administration are applied without question and these
discourses are criticized by very few researches and when the studies are
reviewed, they should be criticized. In this sense, the aim of this study is to reveal
the effects of management fashion discourses on a critical perspective and to
discuss the criticisms.

Anahtar Kelimeler

Management fashion, critical approach, management

YÖNETİM ALANINDA ELEŞTİREL BİR YAKLAŞIM GELİŞTİRMEK: YÖNETİM MODASININ ROLÜ

Öz

YGeçmişten günümüze yönetim alanı ile ilgili söylemleri incelendiğimizde ilk
olarak verimlilik, etkinlik ve rasyonelleşmeyi vurgulayan bilimsel yönetim
söylemlerinin ön plana çıktığı görülmektedir. Daha sonra çalışanların psikososyal
ihtiyaçlarını vurgulayan normatif söylemlere geçilmektedir. Bu noktada
normatif söylemlerin yönetim tekniklerini etkiledikleri, bir süre sonra yönetim
modası haline geldiğini ve sorgulanmadan uygulandığı görülmektedir. Ayrıca
yönetim modalarının işletmeler ve akademisyenler tarafından eleştirilmeden
yönetim tekniği olarak benimsendiği ve kısa bir yükselme dönemi geçirdikten
sonra düşüşe geçtiği ve daha sonra yeni yönetim modalarının benimsendiği ve bu
döngünün kendini tekrar ettiği görülmektedir. Bu yüzden yönetim söylemlerinin
ortaya çıkma ve yayılma sebepleri, bu söylemleri hangi aktörlerin yaydığı,
söylemlerin işletmeler ve çalışanlar üzerine etkisi, yönetim söylemlerinin eleştirel
bir yaklaşım geliştirmekteki etkisi bu konuyu araştırmaya değer bir konu haline
getirmektedir. Ayrıca bu yönetim söylemlerinin yapılan araştırmaları etkilediği ve
yönetim ile ilgili söylemlerin sorgulanmadan uygulandığı ve yine bu söylemlerin
çok az araştırma tarafından eleştirildiği ve yapılan çalışmalar gözden
geçirildiğinde eleştirilmesi gerektiği görülmektedir. Bu anlamda bu çalışmanın
amacı yönetim modası söylemlerinin eleştirel bir bakış açısı üzerindeki etkilerini
ortaya çıkarmak ve yapılan eleştirileri tartışmaktır.

Anahtar Kelimeler

Yönetim modası, eleştirel yaklaşım, yönetim

Kaynakça

• Abrahamson, E. (1991). Managerial fads and fashions: The diffusion and rejection of innovations. Academy of management review, 16(3), 586-612.
• Abrahamson, E. (1996). Management fashion. Academy of management review, 21(1), 254-285.
• Abrahamson, E. (1997). The emergence and prevalence of employee management rhetorics: The effects of long waves, labor unions, and turnover, 1875 to 1992. Academy of Management Journal, 40(3), 491-533.
• Alvarez, J. L. (Ed.). (1998). The diffusion and consumption of business knowledge. Springer.
• Alvesson, M., ve Willmott, H. (1996). Making sense of management: A critical analysis. Making sense of management: A critical analysis.
• Alvesson, M., ve Willmott, H. (Eds.). (2003). Studying management critically. Sage.
• Arias, M. E., ve Guillen, M. (1998). The transfer of organizational techniques across borders: combining neo-institutional and comparative perspectives. In The diffusion and consumption of business knowledge (pp. 110-137). Palgrave Macmillan, London.
• Armutlu, C., ve Ari, G. S. (2010). Yönetim modalarinin yüksek lisans ve doktora tezlerine yansimalari: Bibliyometrik bir analiz. METU Studies in Development, 37(1), 1.
• Carson, P. P., Lanier, P. A., Carson, K. D., ve Guidry, B. N. (2000). Clearing a path through the management fashion jungle: Some preliminary trailblazing. Academy of Management Journal, 43(6), 1143-1158.
• Dedeoglu, A. O. (2008). Yonetim Modalari ve Yonetim Modalari Literaturune Yoneltilen Elestiriler. Ege Academic Review, 8(1), 33-51.
• Eccles, J. S., Wigfield, A., ve Schiefele, U. (1998). Motivation to succeed. Hilmer, F. G., ve Donaldson, L. (1996). The trivialization of management. The McKinsey Quarterly, (4), 26-27.
• Hoopes, J. (2003). False prophets: The gurus who created modern management and why their ideas are bad for business today. Basic Books.
• Huczynski, A. A. (1993). Explaining the succession of management fads. International Journal of Human Resource Management, 4(2), 443-463.
• Islam, G., ve Zyphur, M. J. (2006). Critical industrial psychology: What is it and where is it. Psychology in Society, 34, 17-30.
• Kieser, A. (1997). Rhetoric and myth in management fashion. Organization, 4(1), 49-74.
• Kula Ölmez, S. (2012). Türkiye'de Yönetim Modalarının Yayılımında Yazılı Basının Rolü: Capital Dergisi Örneği.
• McDonald, M., ve Bubna􀀀Litic, D. (2012). Applied social psychology: A critical theoretical perspective. Social and Personality Psychology Compass, 6(12), 853- 864.
• Micklethwait, J., ve Wooldridge, A. (1996). Drucker: the guru's guru. The McKinsey Quarterly, (3), 144-145.
• Özen, Ş. (1999). Türkiye’deki guru söylemi modasının nedenleri. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 54(1), 97-121.
• Özen, Ş. (2002). Bağlam, aktör, söylem ve kurumsal değişim: Türkiye’de toplam kalite yönetiminin yayılım süreci. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(Mart).
• Ryan, S., ve Hurley, J. (2004). Have Total Quality Management, Business Process Re-Engineering and the Learning Organisation been Replaced by Knowledge Management?. Irish Journal of Management, 25(1), 41.
• Sahlin-Andersson, K., ve Engwall, L. (2002). The expansion of management knowledge: Carriers, flows, and sources. Stanford University Press.
• Sorge, A., ve van Witteloostuijn, A. (2004). The (non) sense of organizational change: An essai about universal management hypes, sick consultancy metaphors, and healthy organization theories. Organization Studies, 25(7), 1205-1231.
• Ten Bos, R. (2000). Fashion and utopia in management thinking(Vol. 6). John Benjamins Publishing.
• Üsdiken, B. (2002). Tarihsel bir bakışla bilim-yönetim birlikteliği. Yönetim Araştırmaları Dergisi (Yönetim Alanında Bilimsel Yaklaşım ve Yöntem Sorunları Özel Sayısı), 2(2), 127-154.
• Üsdiken, B., ve Erden, Z. (2001). Örnek alma, mecbur tutulma ve geçmişe bağımlılık: Türkiye'deki yönetim yazınında değişim. Amme İdaresi Dergisi, 34(4), 1-31.
• Üsdiken, B., ve Erden, Z. (2002). 1990'lı yıllarda Türkiye'de yönetim alanı: disiplinin yapısı ve yaklaşımlar. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 91-112.