Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Development of Reading Achievement Test for Secondary School Students: A Study of Validity and Reliability

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 2, 236 - 252, 31.12.2022
https://doi.org/10.35233/oyea.1176494

Öz

The purpose of this research is to develop a valid and reliable Reading Achievement Test to measure the reading skills of seventh grade secondary school students. For this, first of all, a literature review was made and the achievement tests developed in this field were examined. It has been observed that the tests developed in the literature generally consist of multiple-choice questions or show differences according to grade levels. During the test development process, the educational situations faced by the students regarding the reading skills in Turkish lessons were taken into account. Question items were prepared according to the prepared specification table and presented to the opinion of 10 field experts. In line with expert opinions, the content validity value of the test is 0.88. The sample of the study consists of 235 seventh grade students studying in public schools in Aksaray city center in 2021-2022. The difficulty indices (pj) of the substances included in the test are between 0.34 and 0.72; the substance discrimination powers (rj) are between 0.31-0.68. The internal reliability coefficient (KR-20 value) of the test was calculated as 0.72. In order for the open-ended questions in the test to be scored objectively and reliably, a rubric was created. The answers given by the students to the open-ended questions were scored by 3 field experts using a rubric. In order to determine reliability among raters, the Krippendorf Alpha (α) coefficient of the substances was examined and it was determined that the α value of the substances was between 0.82 and 0.91. These results show that the Reading Achievement Test is valid and reliable at an acceptable level. This developed test can be used to determine the reading success of seventh grade students.

Kaynakça

  • Akyol, H. (2021). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri (11. baskı). Pegem. https://doi.org/10.14527/9786053640011
  • Akyol, H., Yıldırım, K., Ateş, S., Çetinkaya, Ç. ve Rasinski, T. V. (2014). Okumayı değerlendirme: Öğretmenler için kolay ve pratik bir yol. Pegem Akademi.
  • Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi (4. baskı). Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786055885410
  • Arıcı, A. F. ve Taşkın, Y. (2019). Okuma becerisinin diğer dil becerileriyle ilişkisi. International Journal of Field Education, 5(2), 185-194. https://doi.org/10.32570/ijofe.650240
  • Başol, G. (2019). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (6. baskı). Pegem Akademi.
  • Baştuğ, M. ve Kaman, Ş. (2013). Nörolojik etki yönteminin öğrencilerin akıcı okuma ve anlama becerilerine etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(25), 291-309.
  • Baykul, Y. (2021). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053640882
  • Crocker, L. ve Algina, J. (2008). Introduction to classical and modern test theory. Cengage Learning.
  • Çelik, T.; Demirgüneş, S ve Fidan D. (2015). Okur dostu metin olma özelliği ile okuduğunu anlama başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Başkent University Journal Of Education, 2(1), 115-122.
  • Day, R. R., ve Bamford, J. (1998). Extensive reading in the second language classroom. Cambridge University Press.
  • Dedebali, N., C. ve Saracaloğlu, A., S. (2010). Hızlı okuma tekniğinin sekizinci sınıf öğrencilerinin okuma hızlarına ve okuduğunu anlama düzeylerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(27), 171-183.
  • Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme -I: Temel kavramlar ve işlemler (3. baskı). Pegem Akademi.
  • Göçer, A. (2018). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme (2. baskı). Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053648079
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Kadıoğlu.
  • Gömleksiz, M. ve Erkan, S. (2016). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Nobel.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Nobel.
  • Harris, A. J. ve Sipay, E. R. (1990). How to increase reading ability, a guide to developmental and remedial methods. Longman.
  • Kaldırım, A. (2020). Barrett taksonomisine dayalı öğretim programı’nın 7. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerine etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Karasar, N. (2022). Bilimsel araştırma yöntemleri (İkinci yazım, 37. baskı). Nobel.
  • Karatay, H. (2018). Okuma eğitimi: Kuram ve uygulama. Pegem Akademi.
  • Köksal, K. ve Ünal. E. (2008). Metinler arası okumanın okuduğunu anlamaya etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,7(26), 154-169.
  • Krippendorff, K. (2013). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
  • Nuhoğlu, M. M., Başoğlu, N. ve Kaygancıoğlu, S. (2008). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Nobel.
  • Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri I – okuma eğitimi. Öncü Kitap.
  • Özçelik, D. A. (2010). Yeni programa göre – okullarda ölçme ve değerlendirme öğretmen el kitabı. Pegem Akademi.
  • Sözen, N., ve Akyol, H. (2018). Rehberli okuma yöntemi: Bir eylem araştırması. Electronic Turkish Studies, 13(19), 1633-1658. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13812
  • Urfalı Dadandı, P. (2020). Okuduğunu anlamanın bilişsel-motivasyonel faktörlerle açıklanması ve okuduğunu anlama güçlüklerine yönelik bir müdahale programı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Trabzon Üniversitesi.
  • Ülper, H., Çetinkaya, G. ve Bayat, N. (2017). Okuduğunu anlama testinin geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 175-190.
  • Yaman H. ve Dağtaş, A. (2014). Ekrandan okumanın okuduğunu anlamaya etkisi. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(2), 64-79.
  • Yeşilyurt, S. ve Çapraz, C. (2018). Ölçek geliştirme çalışmalarında kullanılan kapsam geçerliği için bir yol haritası. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 251-264. https://doi.org/10.17556/erziefd.297741
  • Yıldız, M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 793-815.
  • Yıldız, D., Ünal, A. V., Bayrakçı, M. R. ve Polat, M. (2019). Üst düzey okuduğunu anlama becerileri: Başarı testi geliştirme çalışması. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 10 (20), 2-22.
  • Yurdakul, İ. H. ve Susar Kırmızı, F. (2018). Okuduğunu anlamaya ilişkin başarı testi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 169(2), 67-93. https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000255
  • Yurdugül, H. (2005, 28-30 Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması [Sözlü bildiri]. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli, Türkiye.

Ortaokul Öğrencileri İçin Okuma Başarı Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 2, 236 - 252, 31.12.2022
https://doi.org/10.35233/oyea.1176494

Öz

Bu araştırmanın amacı, ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin okuma becerisindeki başarılarını ölçmek için geçerli ve güvenilir bir Okuma Başarı Testi geliştirmektir. Bunun için öncelikle literatür taraması yapılmış ve bu alanda geliştirilen başarı testleri incelenmiştir. Literatürde geliştirilen testlerin genellikle çoktan seçmeli sorulardan oluştuğu veya sınıf seviyelerine göre farklılıklar gösterdiği görülmüştür. Test geliştirme sürecinde öğrencilerin Türkçe derslerindeki okuma becerisine yönelik karşılaştıkları eğitim durumları dikkate alınmıştır. Hazırlanan belirtke tablosuna göre soru maddeleri hazırlanmış ve 10 alan uzmanının görüşüne sunulmuştur. Uzman görüşleri doğrultusunda testin kapsam geçerlik değeri 0,88’dir. Çalışma grubunu, 2021-2022 yılında Aksaray il merkezinde bulunan devlet okullarında öğrenim gören 235 yedinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Testte yer alan maddelerin güçlük indeksleri (pj) 0,34 ile 0,72 arasında; madde ayırt edicilik güçleri ise (rj) 0,31-0,68 arasındadır. Testin iç güvenirlik katsayısı (KR-20 değeri) 0,72 olarak hesaplanmıştır. Testte yer alan açık uçlu soruların yansız ve güvenilir şekilde puanlanabilmesi için dereceli puanlama anahtarı oluşturulmuştur. Öğrencilerin açık uçlu sorulara verdikleri cevaplar, 3 alan uzmanı tarafından dereceli puanlama anahtarı kullanılarak puanlanmıştır. Puanlayıcılar arasında güvenirliği belirlemek amacıyla maddelerin Krippendorf Alfa (α) katsayısına bakılmış ve maddelerin α değerinin 0.82 ile 0.91 arasında olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar Okuma Başarı Testi’nin kabul edilebilir düzeyde geçerli ve güvenilir olduğunu göstermektedir. Geliştirilen bu test yedinci sınıf öğrencilerinin okuma başarılarını tespit etmede kullanılabilir.

Kaynakça

  • Akyol, H. (2021). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri (11. baskı). Pegem. https://doi.org/10.14527/9786053640011
  • Akyol, H., Yıldırım, K., Ateş, S., Çetinkaya, Ç. ve Rasinski, T. V. (2014). Okumayı değerlendirme: Öğretmenler için kolay ve pratik bir yol. Pegem Akademi.
  • Arıcı, A. F. (2018). Okuma eğitimi (4. baskı). Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786055885410
  • Arıcı, A. F. ve Taşkın, Y. (2019). Okuma becerisinin diğer dil becerileriyle ilişkisi. International Journal of Field Education, 5(2), 185-194. https://doi.org/10.32570/ijofe.650240
  • Başol, G. (2019). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (6. baskı). Pegem Akademi.
  • Baştuğ, M. ve Kaman, Ş. (2013). Nörolojik etki yönteminin öğrencilerin akıcı okuma ve anlama becerilerine etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(25), 291-309.
  • Baykul, Y. (2021). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053640882
  • Crocker, L. ve Algina, J. (2008). Introduction to classical and modern test theory. Cengage Learning.
  • Çelik, T.; Demirgüneş, S ve Fidan D. (2015). Okur dostu metin olma özelliği ile okuduğunu anlama başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Başkent University Journal Of Education, 2(1), 115-122.
  • Day, R. R., ve Bamford, J. (1998). Extensive reading in the second language classroom. Cambridge University Press.
  • Dedebali, N., C. ve Saracaloğlu, A., S. (2010). Hızlı okuma tekniğinin sekizinci sınıf öğrencilerinin okuma hızlarına ve okuduğunu anlama düzeylerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(27), 171-183.
  • Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme -I: Temel kavramlar ve işlemler (3. baskı). Pegem Akademi.
  • Göçer, A. (2018). Türkçe eğitiminde ölçme ve değerlendirme (2. baskı). Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053648079
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Kadıoğlu.
  • Gömleksiz, M. ve Erkan, S. (2016). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Nobel.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Nobel.
  • Harris, A. J. ve Sipay, E. R. (1990). How to increase reading ability, a guide to developmental and remedial methods. Longman.
  • Kaldırım, A. (2020). Barrett taksonomisine dayalı öğretim programı’nın 7. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerine etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
  • Karasar, N. (2022). Bilimsel araştırma yöntemleri (İkinci yazım, 37. baskı). Nobel.
  • Karatay, H. (2018). Okuma eğitimi: Kuram ve uygulama. Pegem Akademi.
  • Köksal, K. ve Ünal. E. (2008). Metinler arası okumanın okuduğunu anlamaya etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,7(26), 154-169.
  • Krippendorff, K. (2013). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage.
  • Lawshe, C. H. (1975). A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 28(4), 563-575.
  • Nuhoğlu, M. M., Başoğlu, N. ve Kaygancıoğlu, S. (2008). Türkçe öğretiminde ölçme ve değerlendirme. Nobel.
  • Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri I – okuma eğitimi. Öncü Kitap.
  • Özçelik, D. A. (2010). Yeni programa göre – okullarda ölçme ve değerlendirme öğretmen el kitabı. Pegem Akademi.
  • Sözen, N., ve Akyol, H. (2018). Rehberli okuma yöntemi: Bir eylem araştırması. Electronic Turkish Studies, 13(19), 1633-1658. http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13812
  • Urfalı Dadandı, P. (2020). Okuduğunu anlamanın bilişsel-motivasyonel faktörlerle açıklanması ve okuduğunu anlama güçlüklerine yönelik bir müdahale programı [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Trabzon Üniversitesi.
  • Ülper, H., Çetinkaya, G. ve Bayat, N. (2017). Okuduğunu anlama testinin geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 175-190.
  • Yaman H. ve Dağtaş, A. (2014). Ekrandan okumanın okuduğunu anlamaya etkisi. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(2), 64-79.
  • Yeşilyurt, S. ve Çapraz, C. (2018). Ölçek geliştirme çalışmalarında kullanılan kapsam geçerliği için bir yol haritası. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 251-264. https://doi.org/10.17556/erziefd.297741
  • Yıldız, M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 793-815.
  • Yıldız, D., Ünal, A. V., Bayrakçı, M. R. ve Polat, M. (2019). Üst düzey okuduğunu anlama becerileri: Başarı testi geliştirme çalışması. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 10 (20), 2-22.
  • Yurdakul, İ. H. ve Susar Kırmızı, F. (2018). Okuduğunu anlamaya ilişkin başarı testi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ankara Üniversitesi TÖMER Dil Dergisi, 169(2), 67-93. https://doi.org/10.1501/Dilder_0000000255
  • Yurdugül, H. (2005, 28-30 Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması [Sözlü bildiri]. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli, Türkiye.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yusuf Taşkın 0000-0003-1026-9997

Muhammed Eyyüp Sallabaş 0000-0003-4346-4385

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 16 Eylül 2022
Kabul Tarihi 24 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Taşkın, Y., & Sallabaş, M. E. (2022). Ortaokul Öğrencileri İçin Okuma Başarı Testinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 10(2), 236-252. https://doi.org/10.35233/oyea.1176494


Creative Commons Lisansı
Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları / Research in Reading & Writing Instruction Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.