Otizm Spektrum Bozukluğu Olan Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Spor İle İlgili Görüşleri

Yıl 2017, , 109 - 124, 31.03.2017

Gonca İnce

https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.302891

Cited By: 4

Öz

Bu çalışma, Otizm Spektrum
Bozukluğu (OSB) olan çocuğa sahip ebeveynlerin, OSB’de alternatif bir tedavi
olarak spora bakış açılarının değerlendirilmesi ve bu çocukların yaşadıkları
problemlere sporun etki derecelerinin tespiti amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya,
farklı özel eğitim merkezlerine devam eden OSB olan öğrencinin ebeveyni (41
kişi, 24 anne ve 17 baba) gönüllü olarak katılmıştır. Bu çalışma, betimsel nicel
bir çalışmadır. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanmış 33 soruluk bir
anket ile toplanmıştır. Anket soruları; ankete katılan ebeveyn çocuklarının
demografik özelliklerini, spor eğitimi ile ilgili bilgileri ve otizmli
çocuklarının aldıkları spor eğitiminin, yaşadıkları problemlereetki
derecelerini sorgulamaktadır. Sorular hazırlandıktan sonra, alanla ilgili uzman
kişiler tarafından gözden geçirilmesi sağlanmış olup, düzeltmeleri yapılmıştır.
İstatistiksel analizlerde SPSS 11,5 paket programı kullanılmıştır. Ankette
belirtilen otizmli çocukların (31 erkek, 10 kız) yaş ortalamaları (10.17±4.99) yıl, vücut ağırlığı ortalamaları (42.55±20.93) kg, boy
ortalamaları (138,27±30,77) cm, olarak tespit edilmiştir. Ankete katılan 41
ebeveynden, %51,2’sinin çocuklarına spor eğitimi yaptırdıkları görülmüştür. Bu
çocukların yaşadıkları problemlere ve sporun etkilerine bakıldığında sporun en
fazla iletişim (%66,7) ve dil gelişimi (%52,4) becerilerine katkılarının çok
olduğu belirtilmiştir. Ayrıca ankete katılanların %65,9’u ise, çocuklarının
eğitim aldıkları özel eğitim merkezlerinde spor eğitmenlerinin olmadığını
bildirmiştir. Sonuç olarak, OSB olan bireylerin yaşadıkları problemlere, sporun
katkıları göz önüne alınarak, özellikle özel eğitim merkezlerinde spor eğitmenlerinin
çalıştırılması ve bu merkezlerde spor tesislerinin yeterli düzeye getirilmesi
gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Otizm, spor eğitmeni, iletişim, dil gelişimi, spor

Kaynakça

• Alqahtani, M. M. J. (2012). Understanding autism in Saudi Arabia: A qualitative analysis of the community and cultural context. Journal of Pediatric Neurology, 10(1), 15-22.
• Antonucci, S. M., & Alt, M. (2011). A lifespan perspective on semantic processing of concrete concepts: Does a sensory/motor model have the potential to bridge the gap. Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience, 11(4), 551-572.
• Arseven, A. (2001). Alan araştırma yöntemi, ilkeler, teknikler, örnekler (2. baskı). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayınları.
• Aslan, K., & Şahin, S. (2015). Ülkemizde otizm spektrum bozukluğu olan çocuklarda sosyal becerileri geliştirmeye yönelik yapılan güncel çalışmalar. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(3), 1-18.
• Bahrami, F., Movahedi, A., Marandi, S. M., & Abedi, A. (2012). Kata techniques training consistently decreases stereotypy in children with autism spectrum disorder. Research in Developmental Disabilities, 33(4), 1183-1193.
• Beets, M. W., Vogel, R., Forlaw, L., Pitteti, K. H., & Cardinal, B. J. (2006). Social support and youth physical activity: The role of provider and type. American Journal of Health Behavior, 30(3), 278-289.
• Brockman, R., Jago, R., Fox, K. R., Thompson, J. L., Cartwright, K., & Page, A. S. (2009). Get off the sofa and go and play: Family and socioeconomic influences on the physical activity of 10-11 year old children. BMC Public Health, 21(9), 1-7.
• Bumin, G., Uyanık, M., Yılmaz, I., Kayıhan, H., & Topcu, M. (2003). Hydrotherapy for Rett syndrome. Journal of Rehabilitation Medicine, 35(1), 44-45.
• Büyüköztürk, Ş. (2005) Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151.
• Centelles, L., Assaiante, C., Etchegoyhen, K., Bouvard, M., & Schmitz, C. (2012). Understanding social interaction in children with autism spectrum disorders: Does whole-body motion mean anything to them. Encephale, 38(3), 232-240.