Yazılı anlatım becerisi, işiten bireylerin olduğu
gibi işitme engelli bireylerin de akademik ve sosyal hayatlarında önemli bir
yere sahiptir. Bu becerinin kazanılmasında okul çağında verilen
sistematik ve programlı bir öğretimin önemi büyüktür. Bu araştırmada,
kaynaştırma eğitimindeki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerileri
ve bu becerileriyle ilişkili olabileceği düşünülen öğrenci özelliklerinin
incelenmesi amaçlanmıştır. Betimsel model şeklinde desenlenen bu araştırmaya Eskişehir
il merkezindeki devlet okullarının 4 - 8. sınıflarına devam eden işitme engelli
16 kaynaştırma öğrencisi katılmıştır. Veri
toplama aşamasında öğrenciler ile kısa süreli ön hazırlık yapılmış; ardından bir öykü yazdırılmıştır. Öyküler, Yazılı Anlatım Becerisi Değerlendirme Formu ile puanlanmış, Yazılı Anlatım
Becerisi Değerlendirme Aracı kullanılarak değerlendirilmiştir. Verilerin
analizinde, nicel betimsel analiz yapılmış ve
Pearson Korelasyon Katsayısı hesaplanmıştır.
Bulgular, öğrenci başarılarının =46.99 olduğunu,
öğrencilerin en çok yazım kurallarına uygunluk ve düşüncelerini organize ederek
sonuca götürme özelliklerinde zorlandıklarını
göstermiştir. Öğrencilerin yazılı anlatım beceri puanları ile
ilişkili olabileceği düşünülen öğrenci özellikleri arasında
anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Bu durumun olası nedenleri arasında katılımcı
sayısının azlığı, dağılımın homojen olmaması, yaş aralığının geniş olması ve
kaynaştırma öğrencilerinin bulunduğu eğitim ortamının özellikleri
gösterilebilir.
İşitme engelli öğrenci kaynaştırma eğitimi yazılı anlatım becerisi
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 18 Sayı: 03 |
The content of the Journal of Special Education is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.