Effectiveness of Teaching Functional Mathematical Skills to Students with Developmental Disability via Direct Instruction Method

Yıl 2022, Cilt: 23 Sayı: 3, 507 - 535, 01.09.2022

Özer Akgün Oğuz Gürsel

https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.763670

Öz

Introduction: Individuals with developmental disability require an education inclusive of academic and functional mathematical skills. The purpose of this study is to examine the effectiveness of teaching functional mathematical skills (telling time to the half hour, telling the total amount of the same coins and telling/reading the fractions) to students with developmental disability via direct instruction method.
Method: Multiple probe design with probe conditions across behaviors, a type of single-subject research design, was used in the research. The study was conducted with three students with developmental disability at the age of 9-10. The dependent variable was the ability to express the functional mathematical skills. The independent variable of the study was the direct instruction method.
Findings: Research findings showed that the direct instruction method was effective in teaching students with developmental disability how to tell time to the half hour, the total amount of the same coins and the fractions which were among the functional mathematical skills. It was observed that the students were able to maintain their functional mathematical skills and generalize this skill with different tools 5, 7 and 12 days following the end of the instruction.
Discussion: The performances of all the participant students significantly increased in the baseline phase probe sessions held before the education and in the daily probe and collective probe sessions conducted after the sessions with respect to the functional mathematical skills.

Anahtar Kelimeler

Developmental disability, direct instruction method, functional mathematical skills, half hours, count coins, fraction skill

Gelişimsel Yetersizliği Olan Öğrencilere Doğrudan Öğretim Yöntemiyle İşlevsel Matematik Becerilerinin Öğretiminin Etkililiği

Öz

Giriş: Özel gereksinimli öğrencilerin işlevsel matematik becerileri ile gerek ev ortamında gerekse sosyal yaşamda her an karşılaşması mümkündür. Dolayısıyla kesir okuma, madeni para sayma ve saat söyleme gibi işlevsel matematik becerilerinin öğretiminin, çocuğun günlük yaşama uyumuna katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Bu araştırmanın amacı, gelişimsel yetersizliği olan öğrencilere doğrudan öğretim yöntemiyle işlevsel matematik becerilerinin (buçuk/yarım saatleri söyleme, aynı madeni paraların toplam miktarını söyleme ve kesirleri söyleme/okuma) öğretiminin etkililiğini araştırmaktır.
Yöntem: Araştırmanın yöntemi, tek denekli araştırma yöntemlerinden yoklama evreli davranışlar arası çoklu yoklama modelidir. Araştırma, 9-10 yaşlarında gelişimsel yetersizliği olan 3 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bağımlı değişkeni işlevsel matematik becerilerini söyleme becerisi, bağımsız değişkeni ise doğrudan öğretim yöntemidir. Bu araştırmada etkililik verileri, güvenirlik verileri ve sosyal geçerlik verileri olmak üzere üç çeşit veri toplanmıştır.
Bulgular: Araştırma bulguları, gelişimsel yetersizliği olan öğrencilere işlevsel matematik becerilerinden buçuk saatleri söyleme, aynı madeni paraların toplam miktarını söyleme ve kesirleri söyleme becerisinin öğretiminde doğrudan öğretim yönteminin etkili olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin öğretim bittikten 5, 7 ve 12 gün sonra işlevsel matematik becerilerini korudukları ve farklı araç-gereçlere genelleyebildikleri gözlenmiştir.
Tartışma: Araştırmaya katılan tüm öğrencilerin öğretimi gerçekleştirilen işlevsel matematik becerilerine ilişkin öğretim öncesi ve öğretim sonrası performanslarının anlamlı bir şekilde arttığı görülmektedir. Gelişimsel yetersizliği olan çocuğa sahip ailelere, sınıf öğretmenlerine ve özel eğitim öğretmenlerine işlevsel matematik becerilerinin öğretiminde doğrudan öğretim yöntemini kullanmaları önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

gelişimsel yetersizlik, doğrudan öğretim yöntemi, işlevsel matematik becerileri, buçuk saat, madeni para sayma, kesir becerisi

Kaynakça

• Andersson, U. (2008). Mathematical competencies in children with different types of learning difficulties. Journal of Educational Psychology, 100(1), 48–66.
• Birkan, B. (2012). Gelişimsel yetersizliği olan çocuklara saat kavramı kazandırma, genelleme ve sürdürme: kaç alt amaç öğretilmeli?. İlköğretim Online, 11(3), 829-844.
• Borakove, L. S. & Cuvo, A. J. (1976). Facilitative effects of coin displacement on teaching coin summation to mentally retarded adolescents. American Journal of Mental Deficiency, 81, 350-356.
• Bottge, B. A., & Hasselbring, T. S. (1993). A comparison of two approaches for teaching complex, authentic mathematics problems to adolescents in remedial math classes. Exceptional Children, 59(6), 556– 511.
• Bottge, B. A., Heinrichs, M.,Mehta, Z.D., & Hung,Y.-H. (2002). Weighing the benefits of anchored math instruction for students with disabilities in general education classes. Journal of Special Education, 35(4), 186– 200.
• Browder, D. M., & Grasso, E. (1999). Teaching money skills to individuals with mental retardation: A research review with practical applications. Remedial and Special Education, 20, 297–308.
• Buğan, M. G. (1999). Yetişkin Zihin Engelli Kadınların Günlük Yaşam Becerilerini Gerçekleştirme Durumlarının Belirlenmesi. (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası 92050)
• Burny, E., Valcke, M., & Desoete, A. (2011). Clock reading: an underestimated topic in children with mathematics difficulties. J. Learn. Disabil. 45, 351–360.
• Burton, C. E., Anderson, D. H., Prater, M. A., & Dyches, T. T. (2013). Video self-modeling on an iPad to teach functional math skills to adolescents with autism and intellectual disability. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 28, 67–77.
• Butler, F.M., Miller, S. P., Crehan, K., Babbitt,B., & Pierce, T. (2003). Fraction instruction for students with mathematics disabilities: Comparing two teaching sequences. Learning Disabilities Research & Practice, 18(2), 99–111.
• Dağseven, D. (2001). Zihinsel engelli öğrencilere temel toplama ve saat okuma becerilerinin kazandırılması, sürekliliği ve genellenebilirliğinde, doğrudan ve basamaklandırılmış öğretim yaklaşımlarına göre hazırlanan öğretim materyalinin farklılaşan etkililiği. (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası 108833)
• Denny, P. J., & Test, D. W. (1995). Using the onemore-than technique to teach money counting to individuals with moderate mental retardation. Education and Treatment of Children, 18, 422–433.
• Desoete, A. (2009). Mathematics and metacognition in adolescents and adults with learning disabilities. International Electronic Journal of Elementary Education, 2(1), 82-100.
• Eden, Guinevere F., Frank B. Wood, & John F. Stein. 2003. Clock drawing in developmental dyslexia. Journal of Learning Disabilities 36(3), 216–228.
• Erbaş, D. (2008). Özel gereksinimli öğrencilere genel para kullanımını öğretme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9 (1) 35-52.
• Flores, M.M., & Kaylor, M. (2007). The effects of a direct instruction program on the fraction performance of middle school students at-risk for failure in mathematics. Journal of instructional psychology, 34 (2), 84-95.
• Frank, A. R. & MacFarland, T. D. (1980). Teaching coin skills to EMR children: A curriculum study. Education and Training of the Mentally Retarded, 15, 270-278.
• Grobecker, B. (2000). Imagery and fractions in students classified as learning disabled. Learning Disability Quarterly, 23{2), 157-168.
• Gürsel, O. (2017). Matematik öğretiminde etkili yaklaşımlar. Gürsel, O. (Ed.), Özel gereksinimli öğrencilere matematik beceri ve kavramlarının öğretimini planlama ve uygulama içinde (ss. 83-108) Ankara: Vize Basın Yayın.
• Hill, J. & MacMillan, Robert C. (2004). An effective, research-based instructional approach to meet the needs of all students: Direct instruction. The case for employing direct instruction in America's schools. Special Education and Communication Disorders Faculty Publications. s. 3.
• Horn, C., Schuster, J. W., & Collins, B. C. (2006). Use of response cards to teach telling time to students with moderate and severe disabilities. Education and Training in Developmental Disabilities, 41, 382–391.
• Horner, R. H., Carr, E. G., Halle, J., McGee, G., Odom, S., & Wolery, M. (2005). The use of single-subject research to identify evidence-based practice in special education. Exceptional Children, 71, 165–179.
• Jordan, L., Miller, D., & Mercer, C. D. (1999). The effects of concrete to semiconcrete to abstract instruction in the acquisition and retention of fraction concepts and skills. Learning Disabilities: A Multidisciplinary Journal, 9(3), 115–122.
• Joseph, L. M., & Hunter, A. D. (2001). Differential application of a cue card strategy for solving fraction problems: Exploring instructional utility of the cognitive assessment system. Child Study Journal, 31(2), 123–136.
• Kalaycı, H. E. (2014). Gelişimsel yetersizliği olan öğrencilere para kullanarak ürün satın alma becerisinin öğretiminde sonraki lira stratejisinin etkililiği. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
• Karabulut, A., ve Yıkmış, A. (2010). Zihin engelli bireylere saat söyleme becerisinin öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 103-113.
• Keny, T.D. (1980). Direct instruction: An overview of theory and practice. Journal of the Association of Special Education Teachers, 15, 12-17.
• Kırcaali-Iftar, G. ve Tekin, E. (1997). Tek Denekli Araştırma Yöntemleri. Ankara Türk Psikologlar Derneği.
• Kibby M.Y., Cohen M.J. & Hynd G.W. (2002). Clock face drawing in children with attention-deficit/hyperactivity disorder. Arch Clin Neuropsychol, 17, 531-46.
• Kurtoğlu, S., Tekinarslan, E., & Tekinarslan, İ. Ç. (2017). Zihinsel yetersizliği olan bireylere bankamatikten para çekme becerisinin öğretiminde bilgisayar destekli video öğretiminin etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(02), 185-208.
• Lewis, K. E. (2016). Beyond error patterns: A sociocultural view of fraction comparison errors in students with mathematical learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 39(4), 199-212.
• Llorente, C., & Gaffan, E. A. (1989). Coin identification and relative value: A training program for adults with mental handicap. Behavioural Psychotherapy, 17, 332-346.
• Lowe, M.L. & Cuvo, A.J. (1976). Teaching coin summation to the mentally retarded. Journal Of Applied Behavior Analysis, 9, 483-489.
• Milli Eğitim Bakanlığı [Ministry of National Education]. (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği, 07.07.2018 tarih ve 30471 Sayılı Resmi Gazete.
• Misquitta, R. (2011). A review of the literature: Fraction instruction for struggling learners in mathematics. Learning Disabilities Research & Practice, 26(2), 109–119.
• Öncül, N. ve Özkan-Yücesoy, Ş. (2010). Orta ve ileri düzeyde yetersizliği olan yetişkinlere videoyla model olma kullanılarak günlük yaşam becerilerinin öğretilmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 143-156.
• Picard, J. & Gini-Newman, G. (2012). Direct instruction and critical thinking: finding the synergy, Alberta.
• Schloss, P., Kobza, S., & Alper, S. (1997). The use of peer tutoring for the acquisition of functional math skills among students with moderate retardation. Education and Treatment, 20, 189-208.
• Suh, J. M., & Moyer, P. S. (2008). Scaffolding special needs students’ learning of fraction equivalence using virtual manipulatives. Proceedings of the International Group for the Psychology of Mathematics Education, 4, 297–304.
• Şahin, Ö. (2017). iOS platformunda görme engelliler için TL tanıma uygulaması. (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası 489324)
• Şenbel-Erten, Z. (1996). Zihinsel engelli öğrencilere üniteye dayalı olarak hazırlanan bireyselleştirilmiş kağıt para kavramı öğretim materyalinin açık anlatımla sunulmasının amaçların gerçekleşmesine yol açma düzeyi. (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası 52662)
• Test, D. W., Howell, A., Burkhart, K., & Beroth, T. (1993). The one-morethan technique as a strategy for counting money for individuals with moderate mental retardation. Education and Training in Mental Retardation, 28, 232-241.
• Test, D. W., & Ellis, M. F. (2005). The effects of LAP fractions on addition and subtraction of fractions with students with mild disabilities. Education & Treatment of Children, 28(1), 11–24.
• Trace M. W., Cuvo A. J. & Criswell J. L. (1977). Teaching coin equivalence to the mentally retarded. Journal of Applied Behavior Analysis, 10, 85-92.
• Tümeğ, S., ve Sazak-Pınar, E. (2016). Zihin Yetersizliği Olan Öğrencilere Madeni Paraların Öğretiminde Zihin Yetersizliği Olan Bir Akran Tarafından Sunulan Eşzamanlı İpucuyla Öğretim Yönteminin Etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(03), 269-297.
• Vukmir, L. (2002). Direct instruction: A quiet revolution in Milwaukee public schools. Wisconsin Interest, Spring 2002, 42-50.
• Waters, H. E. & Boon, R.T. (2011). Teaching Money Computation Skills to High School Students with Mild Intellectual Disabilities via the TouchMath Program: A Multi-Sensory Approach. Education and Training in Autism and Developmental Disabilities, 46(4), 544 –555.
• Yüksel, E. (2012). Zihin engelli çocuklara paraları tanıma becerisinin öğretiminde sabit bekleme süreli öğretimin etkililiği. (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası 304278)
• Yıkmış, A., Tekinarslan, İ. Ç., ve Pınar, E. S. (2006). Zihin engelli öğrencilere etkileşim ünitesi yöntemiyle yeni türk lirası ve yeni kuruş öğretimi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.