Investigation of the effect of physical activity level on academic self-efficacy, anxiety and stress in university students

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 3, 548 - 554, 01.07.2021

Feride Yarar , Emine Aslan Telci , Serbay Şekeröz

https://doi.org/10.31362/patd.792747

Cited By: 5

Öz

Purpose: This study was planned to examine the effects of physical activity level on academic self-efficacy, anxiety and stress in university students. Secondarily, the effects of physical activity level by gender on academic self-efficacy, anxiety, and stress was examined.
Materials and methods: One hundred thirthy-two university students (female: 67, male: 65) between the ages of 18-30 were included in the study. The physical activity levels of the participants were evaluated with the International Physical Activity Questionnaire, and the participants were divided into two groups as minimally active (n=71) (Group I) and sufficiently active (n=61) (Group II) according to the scores obtained from the questionnaire. Academic Self-Efficacy Scale was used to question academic self-efficacy. Anxiety and stress levels were evaluated using Beck Anxiety Inventory and Class Causes of Stress Scale, respectively.
Results: In the comparison between groups, a significant difference was found between the academic self-efficacy of the students in the Group I and Group II (p=0.001). When the two groups were compared in terms of anxiety levels, it was determined that the students in the Group II had lower anxiety (p=0.012). It was found that physical activity has a statistically significant and increasing effect on academic self-efficacy (p=0.005; R2=0.06).
Conclusion: Our study results showed that students whose physical activity levels were sufficiently active had higher academic self-efficacy and lower anxiety. In the light of this information, it will be beneficial to increase the physical activity levels of the students in order to improve their mental well-being.

Anahtar Kelimeler

Physical activity, self-efficacy, anxiety, stress

Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin akademik öz-yeterlik, anksiyete ve stres üzerine etkisinin incelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışma üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyinin akademik öz-yeterlik, anksiyete ve stres üzerine olan etkisini incelemek amacıyla planlandı. Sekonder olarak cinsiyete göre fiziksel aktivite düzeyinin akademik öz-yeterlik, anksiyete ve strese olan etkisi incelendi.
Gereç ve yöntem: Çalışmaya 18-30 yaş aralığında 132 üniversite öğrencisi (kadın: 67, erkek: 65) dahil edildi. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi ile değerlendirildi ve katılımcılar anketten alınan skora göre minimal aktif (n=71) (Grup I) ve yeterince aktif (n=61) (Grup II) olarak 2 gruba ayrıldı. Akademik öz-yeterlikleri sorgulamak için Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği kullanıldı. Anksiyete ve stres düzeyleri sırasıyla Beck Anksiyete Ölçeği ve Sınıfta Stres Nedenleri Ölçeği ile değerlendirildi.
Bulgular: Gruplar arası karşılaştırmada Grup I ve Grup II deki öğrencilerin akademik öz-yeterlikleri arasında anlamlı fark bulunmuştur (p=0,001). Anksiyete düzeyleri açısından iki grup karşılaştırıldığında Grup II’deki öğrencilerin daha düşük anksiyeteye sahip oldukları belirlendi (p=0,012). Fiziksel aktivitenin akademik öz-yeterliğe istatistiksel olarak anlamlı ve artırıcı etkisinin olduğu bulunmuştur (p=0,005; R2=0,06).
Sonuç: Çalışma sonuçlarımız fiziksel aktivite düzeyleri yeterince aktif olan öğrencilerin akademik öz-yeterliklerinin daha yüksek ve anksiyetelerinin daha düşük olduğunu gösterdi. Bu bilgiler ışığında öğrencilerin ruhsal iyilik hallerinin geliştirilmesi için fiziksel aktivite düzeylerinin artırılması faydalı olacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Fiziksel aktivite, öz-yeterlik, anksiyete, stres

Kaynakça

• 1. Pitta F, Troosters T, Probst VS, Spruit MA, Decramer M, Gosselink R. Quantifying physical activity in daily life with questionnaires and motion sensors in COPD. Eur Respir J. 2006; 27(5) :1040-1055.
• 2. Bulut S. Sağlıkta Sosyal Bir Belirleyici: Fiziksel Aktivite. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2013; 70(4) : 205-214.
• 3. Yıldırım İ, Özşevik K, Özer S, Cankurt E, Tortop Y. Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite ile depresyon ilişkisi. Niğde University Journal of Physical Education And Sport Sciences. 2015; 9(9): 32-39.
• 4. Chasan-Taber L, Erickson JB, Mc-Bridge JW Nasca PC. Chasan-Taber S, Freedson PS, Reproducibility of a self administered lifetime physical activity questionnaire among female college alumnae. American Journal of Epidemiology. 2002; 155(3): 282-289.
• 5. Arslan S, Alemdaroğlu İ, Öksüz Ç, Karaduman AA, Yılmaz Ö. Genç Bireylerde Fiziksel Aktivitenin Akademik Başarı ve Depresyon Üzerine Etkisi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi. 2018; 6(1): 37-42.
• 6. Judge TA, Jackson CL, Shaw JC, Scott BA, Rich BL. Self-efficacy and work-related performance: The integral role of individual differences. Journal of applied psychology. 2007; 92(1): 107.
• 7. Pajares F, Valiante G. Self-Efficacy Beliefs and Motivation in Writing Development, In: Mac Arthur C, Graham S, Fitzgerald J (eds) Handbook of Writing Research, New York, NY: Guilford Press. 2006, p. 158-170.
• 8. Aydemir Ö, Guvenir T, Kuey L, Kultur S. Validity and reliability of Turkish version of hospital anxiety and depression scale. Turk Psikiyatri Dergisi. 1997; 8(4): 280-287.
• 9.Tunç AY, Yapıcı G. Bir tıp fakültesindeki öğrencilerin depresyon, anksiyete ve stres düzeylerinin değerlendirilmesi. Turk J Public Health. 2019;17(2): 153-168.
• 10. Salmon P. Effects of physical exercise on anxiety, depression, and sensitivity to stress: A unifying theory. Clinical Psychology Review. 2001; 21(1): 33-61.
• 11. Warburton DE, Nicol CW. Bredin SS. Health benefits of physical activity: the evidence. CMAJ. 2006; 174(6): 801-809.
• 12. Anderson EH. Shivakumar G. Effects of exercise and physical activity on anxiety. Frontiers in psychiatry. 2013;4(27):1-4. 13. Faigenbaum AD. Strength training for children and adolescents. Clin Sports Med. 2000; 19(4): 593-619.
• 14. Van de Loo DA, Johnson MD. The young female athlete. Clin Sports Med. 1995; 14(3): 687-707.
• 15. Alapin I, Fichten CS, Libman E, Creti L, Bailes S, Wright J. How is good and poor sleep in older adults and college students related to daytime sleepiness, fatigue, and ability to concentrate?. J Psychosom Res. 2000; 49(5): 381-390.
• 16. Işık Ö, Özarslan A, Bekler F. Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite uyku kalitesi ve depresyon ilişkisi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2015; 9(9): 65-73.
• 17. Saglam M, Arikan H, Savci S, Inal-Ince D, Bosnak-Guclu M, Karabulut E. Tokgozoglu L. International physical activity questionnaire: reliability and validity of the Turkish version. Perceptual and motor skills. 2010; 111(1): 278-284.
• 18. Yılmaz M, Gürçay D, Ekici G. Akademik Özyeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2007; 33(33): 253-259.
• 19. Ulusoy M, Şahin N, Erkman H. Turkish Version of The Beck Anxiety Inventory: psychometric Properties. J Cognitive Psychotherapy. 1998; 12: 28-35.
• 20. Özgan H, Balkar B, Eskil M. Eğitim fakültesi öğrencileri tarafından sınıfta algılanan stres nedenleri ve kişisel değişkenlerin strese olan etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 2008; 7(24): 337-350.
• 21. Bonevski B. The vocational education setting for health promotion: a survey of students’ health risk behaviours and preferences for help. Health Promotion Journal of Australia. 2014; 24 (3): 185-191.
• 22. Amin B, Özyol F. Üniversite Öğrencilerinin Akademik Öz-Yeterlilik ve Yaşam Kalitelerinin Fiziksel Aktivite Yapma Durumlarına Göre İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi. 2020; 4(1): 21-29.
• 23.Cao H, Qian Q, Weng T, Yuan C, Sun Y, Wang H, et al. Screen time, physical activity and mental health among urban adolescents in China. Preventive Medicine. 2011; 53(4-5): 316-320.
• 24. Mammen G, Faulkner G. Physical activity and the prevention of depression: a systematic review of prospective studies. Am J Prev Med. 2013; 45(5): 649-57.
• 25. Bursnall P. The Relationship Between Physical Activity and Depressive Symptoms in Adolescents: A Systematic Review. Worldviews Evid Based Nurs. 2014; 11(6): 376-382.
• 26. Yerlisu Lapa T, Haşıl KN. Fiziksel aktivite düzeyinin pozitif ve negatif duygu durumuna etkisinin cinsiyete göre karşılaştırılması: Akdeniz ve Uludağ Üniversiteleri örneği. Journal of Human Sciences. 2017; 14(4): 3177- 3187.
• 27. Tao FB, Xu ML, Kim SD, Sun Y, Su PY, Huang K. Physical activity might not be the protective factor for health risk behaviours and psychopathological symptoms in adolescents. Journal of paediatrics and child health. 2007; 43(11): 762-767.
• 28. Jimenez C, Navia-Osorio P, Vacas DC. Stress and health in novice and experienced nursing students. Journal of Advanced Nursing. 2010; 66 (2): 442–455.