Amaç: Meme karsinomlarında VEGF ve p53 immünhistokimyasal ekspresyonları ile diğer klinikopatolojik prognostik parametreler arasındaki ilişkiyi değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve yöntem: Toplam 74 primer meme kanseri tanılı parafin gömülü bloktan hazırlanan kesitler incelendi ve VEGF, p53, östrojen, progesteron, Cerb-B2 ve Ki-67 immünhistokimyasal boyaları uygulandı. VEGF ve p53'ün diğer immünhistokimyasal boyalar ve prognostik parametrelerle ilişkisi araştırıldı.
Bulgular: VEGF ile lateralizasyon, derece ve lenfovasküler invazyon arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edildi. Ayrıca tüm normal meme dokularında VEGF ile boyanma görülmezken, tümör in situdan invaziv hale progrese oldukça VEGF boyanma yoğunluğunda artış izlendi. İnvaziv tümör düşük dereceden orta dereceye progrese olurken VEGF boyanması artarken, orta dereceden yüksek dereceye doğru boyanmada düşüş izlendi.
P53 ile Ki-67, derece ve çap arasında istatistiksel olarak anlamlı, östrojen ile ise ters korelasyon bulundu. Tümörün in situ ve invaziv alanlarında p53 ekspresyonunda artış izlendi.
Sonuç: Tümörün in situ ve invaziv alanlarında benzer p53 ekspresyon oranlarının izlenmiş olması, in situ evredeki tümörün davranışının tahmin edilmesi ve tedavinin yönlendirilmesinde yardımcı olabilir. Verilerimize göre VEGF'ün tümör progresyonundaki rolü ve birçok prognostik faktörle ilişkisi belirgindir.
Purpose: We aimed to evaluate the relationship between VEGF and p53 immunohistochemical expressions and other clinicopathological prognostic parameters in breast carcinomas.
Materials and methods: Sections prepared from paraffin-embedded blocks diagnosed with a total of 74 primary breast cancers were examined and VEGF, p53, estrogen, progesterone, Cerb-B2 and Ki-67 immunohistochemical stains were applied. The relationship of VEGF and p53 with other immunohistochemical stains and prognostic parameters was investigated.
Results: Statistically significant results were obtained across VEGF with lateralization, grade and lymphovascular invasion. Furthermore, while no staining with VEGF was observed in any of the normal breast tissues, an increase in VEGF expression was observed as the tumor progressed from carcinoma in situ to invasive carcinoma. It was observed that VEGF expression increased while the invasive tumor progressed from low grade to moderate grade, whereas VEGF expression decreased when it progressed from moderate to high grade.
Statistically significant correlation among p53 with Ki-67, grade, diameter and opposite correlation between p53 and estrogen was found. There was increased p53 expressionin the in situ and invasive field of tumor.
Conclusion: Similar p53 expression rates in in situ and invasive areas of the tumor may be helpful in predicting the behavior of the tumor in the in situ stage and in guiding the treatment. According to our data, the role of VEGF in tumor progression and its relationship with many prognostic factors is evident.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Patoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2022 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mart 2022 |
Kabul Tarihi | 30 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 4 |