The Effect of the Creative Drama Method on the Attitude and Reading Strategies in Turkish Teaching

Yıl 2008, Cilt: 23 Sayı: 23, 95 - 109, 01.01.2008

Fatma Susar Kırmızı

Öz

The purpose of this study was to determine the effect of using creative drama method on attitude and reading strategy in Turkish lesson. İn the study experimental design with pre and post test control group was used. There were 75 (female=37, male=38) fourth grade students in Turkish classes. The study was conducted during 2005-2006 education year. In the experimental group creative drama technique, in the control group Turkish course teaching program was applied. The study, conducted in a primary school İzmir, Buca, lasted seven weeks’ in data collection, reading comprehension attitude was reading scale and reading strategies scales was used. In data analysis Mann Whitney U-test were used. The results were: 1. There was no difference between creative drama method group and 2005-2006 Turkish lesson teaching program group for attitude toward reading. 2. Creative drama method was more effective on using reading comprehension strategies than Turkish lesson teaching program group.

Anahtar Kelimeler

Turkish Teaching, Creative Drama, Attitude, Reading Strategies, Primary School.

Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Drama Yönteminin Tutum ve Okuduğunu Anlama Stratejileri Üzerindeki Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe Öğretiminde Yaratıcı Drama Yönteminin tutum ve okuduğunu anlama stratejileri üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada, ön test, son test kontrol gruplu deney deseni kullanılmıştır. 75 öğrenciyle (kız=37; erkek=38) yapılan çalışma, 2005-2006 eğitim-öğretim yılında, Türkçe dersinde 4. sınıflarda, 1 deney grubu, 1 kontrol grubuyla gerçekleştirilmiştir. Deney grubunda yaratıcı Drama Yöntemi, kontrol grubunda ise Türkçe Dersi Öğretim Programı uygulanmıştır. Araştırma, İzmir/Buca’da bir İlköğretim Okulunda, yedi hafta boyunca devam etmiştir. Araştırmanın verileri “Okumaya Yönelik Tutum Ölçeği (OYTÖ) ve Okuduğunu Anlama Stratejileri Ölçeği (OASÖ)” ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Mann Whitney U-testi kullanılmıştır. Araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır; 1. Okumaya yönelik tutuma ilişkin olarak Yaratıcı Drama Yöntemi Grubu ve Türkçe Dersi Öğretim Programı Grubu arasında önemli bir fark bulunmamaktadır. 2. Okuduğunu anlama stratejilerinin kullanımının geliştirilmesinde Yaratıcı Drama Yöntemine Dayalı Öğrenme, Türkçe Dersi Öğretim Programına göre yapılan öğrenmeden daha etkilidir.

Anahtar Kelimeler

Türkçe Öğretimi, Yaratıcı Drama, Tutum, Okuduğunu Anlama Stratejileri, İlköğretim.

Kaynakça

• Adıgüzel, H.Ö. (2002). Biz düşlerimizi yaratıcı drama ile gerçek yapıyoruz. Yaratıcı Drama/1985- 1995/ Yazılar. 1. Cilt. Ankara: Naturel Kitap Yayıncılık.
• Aksakal, Ö. D. (2004). İşlevsel okuma eğitimi. Anadili, 32, 61-87.
• Aksarı, S. (2005). İlköğretimde günlük plan olarak drama önerileri. Ankara: Nobel Yayınları.
• Altunay, U. (2000). Ön örgütleyiciler ve öğrenci tutumlarının ingilizce ironik metinlerin anlaşılması üzerine etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Allen, S. (2003). An analitic comparison of three models of reading strategy ınstruction. Internal Review of Applied Linguistics in Language Teaching (IRAL). 41-4. Proquest education journals. pg. 319.
• Ataman, M. (2006). Yaratıcı drama sürecinde yaratıcı yazma. Yaratıcı Drama Dergisi. 1, 74-83.
• Baccus, A. A. (2004). Urban fourth and fifth grade teachers’ reading attitudes and efficacy belief: relationships to reading ınstruction to students’ attitudes and efficacy beliefs. Unpublished doctoral dissertation, University of Maryland.
• Bruton, L.H. (1998). An explicit or implicit curriculum: which is beter for young children?. The article presented in OMEP’s XXII World Congress, (August, 13-16), Copenhagen, Denmark. Akt.: Önder, A. (2003). Yaşayarak öğrenme için eğitici drama. (5. Baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Champley J. L. (2005). An analysis of reading materials and strategies used by older adult. Unpublished doctoral dissertation, Wichita State University, Kansas.
• Doğan, B. (2002). Strateji öğretiminin işbirlikli ve geleneksel sınıflarda okuduğunu anlama becerileri, güdü ve hatırda tutma üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim bilimleri enstitüsü, İzmir.
• Dole, et al. (1991). Moving from the new: research on reading comprension ınstruction.review of educational research 61(2), 239-264. Akt.: Allen S. (2003). An analitic comparison of three models of reading strategy ınstruction. Internal review of applied, Linguistics in language teaching (IRAL). 41-4. ProQuest education journals. pg. 319.
• Doyran, Y. (2003). Ders kitaplarının tasarım ve resimleme sorunları. Çoluk Çocuk, sayı: 24, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Harvey, S. And Anne, G. (2002). Strategies that work: teaching comprehension to enhance understanding. York ME: Stenhouse Publisher. Aktaran: Allen S. (2003). An analitic comparison of three models of reading strategy ınstruction, Internal review of applied linguistics in language teaching (IRAL). 41-4. ProQuest education journals. pg. 319.
• İzgü, M. (2003). Çocuk kitabı resimlerinde klişe yaklaşımlar. Çoluk Çocuk, sayı: 24, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1999). Yeni insan ve insanlar. (10. Baskı). İstanbul: Evrim Basın Yayın Dağıtım.
• Keer, H. V. ve Verhaeghe J. P. (2005) Effects of explicit reading strategies ınstruction and peer tutoring on second and fifth graders’ reading comrehension and self-efficiency perception. The Journal of Experimental Education,73, 291-329.
• Kıbrıs, İ. (2002). Uygulamalı çocuk edebiyatı. Ankara: Eylül Yayınevi.
• Kraemer, K. (2002). Creative dramatics understanding teachers’ perspectives. Unpublished master of arts, Sanjose State University.
• Lin, M.S. (1999). The Effects of Creative Drama on Story Comprehension for Children in Taivan. Unpublished doctoral dissertation, Arizona State University
• Nacar, N. M. (2005). İlköğretim ingilizce yedinci sınıf öğrencilerinin ingilizce dersinde kullandıkları öğrenme stratejileri nelerdir? Yayımlanmamış yüksek lisans dönem projesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Önder, A. (2003). Yaşayarak öğrenme için eğitici drama. (5. Baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• San, İ. (1999). Türkiye’de yaratıcılık drama çalışmalarının dünü ve bugünü. Cumhuriyet ve Çocuk. II UlusalÇocuk Kültürü Kongresi. Ankara: Ankara Üniv. Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları No:2
• San, İ. (2002a). Yaratıcı drama - eğitsel boyutları. Yaratıcı Drama/1985-1995/ Yazılar. 1. Cilt. Ankara: Naturel Kitap Yayıncılık.
• San, İ. (2002b). Eğitimde yaratıcı drama. Yaratıcı Drama/1985-1995/ Yazılar. 1.Cilt. Ankara: Naturel Kitap Yayıncılık.
• Schunk, H.&Zimmerman, B. J. (1994). Self Regulation of Learning and Performance. Lawrence Erlbaum Associates Publishers, New Jersey. USA.
• Senemoğlu, N. (2001). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Ethem Yay.
• Sever, S. (2003). Çocuğun gelişim sürecini bütünleyen bir araç: edebiyat. Çoluk Çocuk. Sayı: 24, Ankara: Kök Yayıncılık, [29].
• Sezgin Selçuk G. (2004). Strateji öğretiminin fizik başarısı, tutum, başarı güdüsü üzerindeki etkileri ve strateji kullanımı. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Susar Kırmızı, F. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Öğretiminde Çoklu Zeka Kuramına Dayalı İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Erişi, Tutumlar, Öğrenme Stratejileri ve Çoklu Zeka Alanları Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Vygotsky, L.S. (1987). Mind in Society. Cambridge, MA: Harvard University Pers. Akt.: Allen S. (2003). An analitic comparison of three models of reading strategy ınstruction. Internal review of applied linguistics in language teaching (IRAL). 41-4. ProQuest education journals. pg. 319.
• (http://www.ncsd.k12.pa.us/pssa/Reading/rihnd20a.htm). (Son ulaşım tarihi: 16.12.2006).