Bu
çalışmanın iki amacı vardır. Birincisi mevcut öğretmenlik uygulaması dersini öğretmen
adayına verilen dönütlerin çeşidi, içeriği ve sıklığı açısından inceleyip uygulama
öğretim elemanlarının süreç içerisindeki görev sorumluluk algılarını tespit
etmek; ikincisi ise TÜBİTAK projesi kapsamında Georgia State Üniversitesi ile birlikte
öğretmenlik uygulaması için uyarlanan Klinik Danışmanlık Model’ini tanıtmaktır.
Bu çalışmada üç anket kullanılmıştır. İlk iki anket birbirinin aynısı olup, adaylara
verilen ve alınan dönütlerin niteliği, çeşidi ve sıklığını karşılaştırmalı değerlendirmek
amacıyla hem uygulama öğretim elemanlarına hem de adaylara uygulanmıştır. Son
anket ise sadece uygulama öğretim elemanlarına verilmiş ve süreç içerisindeki
görev ve sorumluluklarını hangi sıklıkla yerine getirdikleri sorgulanmıştır. Anket
verileri betimsel istatistik ve bağımsız örneklem t-testi kullanılarak analiz
edilmiştir. Öğretim elemanının verdiği, öğretmen adayının aldığı dönütlerle
ilgili karşılaştırmalı analiz sonuçları, birçok değişkenlerde anlamlı farklar
olduğunu göstermiştir. Uygulanan üçüncü anketin
analiz sonuçları, uygulama öğretim
elemanlarının en çok uygulama okulu ve uyulması gereken kurallar hakkında adayları
bilgilendirildiklerini fakat işledikleri dersle ilgili yazılı dönüt vermediklerini,
materyal geliştirme ve öğretim araçlarını kullanma konusunda yeterli rehberlik
yapmadıklarını ortaya koymuştur.
Öğretmen eğitimi öğretmenlik uygulaması Klinik Danışmanlık Modeli
This research had two purposes. The first
was to evaluate current field practicum in terms of frequency, content, and
types of feedback preservice teachers receive at schools by comparing
preservice teachers’ self-evaluations to supervisor evaluations. The
second was to introduce the Georgia State University Clinical Supervision Model
(CSM) currently being adapted, applied, and tested to improve teaching
practice at the Uludağ University with a joint TUBITAK project. Data collection
tools are three surveys. The first was about self-evaluation of the type, content, and frequency of feedback provided by supervisors.
The second examined self-evaluation of preservice teachers on the same
variables related to the feedback they received from supervisors in field
placements. The third survey identified supervisors’ self-perceived roles and
responsibilities in the field practicum. Descriptive analysis of the data
indicated there were several significant differences between the variables in
the feedback preservice teachers received and the feedback provided by
supervisors. Preservice teachers were often informed about the expectations,
rules and regulations of their teaching practice schools. However, they had
received very little written feedback and guidance on teaching materials and
resources.
Teacher Education Teaching practice Clinical Supervision Model
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2015 |
Gönderilme Tarihi | 27 Aralık 2013 |
Kabul Tarihi | 26 Haziran 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 38 Sayı: 38 |