Öz
To fast in the six days of shawwal after Ramadan fasting is
recommended by Prophet Muhammad and also He emphasizes that one who fasts in
these days is counted as someone who fasts the whole year. By doing this advice,
He prevents Muslims to overdo in their prayers like preventing all the fields
of life. Religion, thereby, creates awareness of considering all courses of
life and awareness of respecting people in its respondents. In spite of this
advice, various practices of this fasting occurred and this causes different
fatwas about the fasting given by various faqihs. Thus in this article the
places of the fasting in sources and the narrators will be analyzed, the
authenticity of the narrations will be evaluated and textual
examination/criticism will be done and lastly the remarks of sects will be
propounded.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Hatipoğlu, Haydar, Sünen-i İbn Mâce Tercemesi ve Şerhi, Kahraman Yay., I-X, İstanbul 1983.
- Erdoğan, Mehmet, Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, Ensar, 2. Baskı, İstanbul 2005.
- Koçyiğit, Talat, Hadis Terimleri Sözlüğü, Rehber Yay. 1992.
- Sandıkçı, Kemal, İlk Üç Asırda İslam Coğrafyasında Hadis, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay. Ankara 1991.
- Yıldırım, Enbiya, Hadiste Metin Tenkidi, Rağbet Yay., İstanbul 2009.
Öz
Ramazan ayında tutulan farz oruçtan sonra, Şevvâl ayından altı günü
oruçla geçirme, Hz. Peygamber tarafından teşvik edilmiş ve söz konusu ibâdeti
yapanların, senenin tamamını oruç tutmuş gibi olacağı vurgulanmıştır. Hz.
Peygamber, bu tavsiyesi ile insanların her alanda olduğu gibi ibâdetler konusunda
da ifrata kaçmadan hareket etmelerine vesile olmuştur. Böylece din,
muhataplarında hayatın bütün yönlerini dikkate alma ve herkese karşı
sorumluluğu olduğunun bilincinde olma şeklinde bir farkındalık da oluşturmuştur.
Bu teşviklere rağmen Şevvâl ayındaki orucun tutulma şekliyle ilgili farklı uygulamalar
ortaya çıkmış, bu durum mezhep imamlarının bahse konu oruçla ilgili farklı
hükümler vermesine de sebebiyet teşkil etmiştir. Buradan hareketle makalede hem
Şevvâl orucunun kaynaklardaki yerlerine hem de râviler hakkındaki
değerlendirmelere yer verilmiş, ilgili rivâyetlerin sıhhat değerlendirmeleri
yapılmış, ayrıca metin tetkiki/tenkidi ve mezheplerin görüşleri de serdedilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Hatipoğlu, Haydar, Sünen-i İbn Mâce Tercemesi ve Şerhi, Kahraman Yay., I-X, İstanbul 1983.
- Erdoğan, Mehmet, Fıkıh ve Hukuk Terimleri Sözlüğü, Ensar, 2. Baskı, İstanbul 2005.
- Koçyiğit, Talat, Hadis Terimleri Sözlüğü, Rehber Yay. 1992.
- Sandıkçı, Kemal, İlk Üç Asırda İslam Coğrafyasında Hadis, Diyanet İşleri Başkanlığı Yay. Ankara 1991.
- Yıldırım, Enbiya, Hadiste Metin Tenkidi, Rağbet Yay., İstanbul 2009.
Ayrıntılar
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 28 Şubat 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 4 Sayı: 7 |
