MESLEKİ GELİŞİM EĞİTİM SEMİNERLERİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2019, Sayı: 37, 201 - 220, 24.10.2019

Ramazan Burak Kahyaoğlu Do. Dr. Süleyman Karataş

https://doi.org/10.30794/pausbed.536050

Cited By: 7

Öz

Bu çalışma, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı kurumlarda her eğitim öğretim yılının başında ve sonunda yapılmakta olan ve ortalama bir ay kadar süren Mesleki Gelişim Eğitim Seminerlerinin işlevselliğini öğretmenlerin bakış açısından saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma; nitel bir çalışma olup, araştırmada durum çalışması tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın farklı türdeki okullarda görev yapan öğretmenler ile gerçekleştirilmesi sebebiyle araştırmada durum çalışması tekniği desenlerinden bütüncül çoklu durum deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim-öğretim yılı, Antalya ili merkez ilçelerinde Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı bulunan ilkokul-ortaokul ve liselerde görev yapmakta olan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 20 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmış, katılımcıların verdiği cevaplar ses kayıt cihazına kaydedilmiştir. Araştırma verileri, transkript işlemi sonrası NVIVO 12 bilgisayar yazılımı kullanılarak içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmada içerik analizinin bir öğesi olan frekans ve yüzde analizi kullanılmış; katılımcı görüşleri ana tema ve alt temalar altında taslak temalar halinde kategorileştirilmiş ve uzman görüşü alınarak son şekli verilmiştir. Bu temalandırma sonucu oluşan alt temalar da frekanslarına göre tablolar şeklinde bulgular kısmında yer verilmiştir. Ayrıca bu temalar, katılımcılardan doğrudan alıntılarla desteklenerek araştırmanın inandırıcılığı yükseltilmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen temel bulgu, katılımcıların mesleki gelişim eğitim seminerlerinin mevcut uygulanan şekliyle işlevsel olmadığını düşünmektedirler. Araştırma bulgularına göre katılımcılar, mesleki gelişim seminerlerine iki farklı açıdan yaklaşmışlardır. İlk olarak katılımcılar bu seminerleri eğitim öğretime hazırlık, planlama yapma, dönemi değerlendirme, bireysel ve mesleki gelişim sağlama, birliktelik, bilgi alış verişinde bulunma, ders materyallerini inceleme, eğitim sistemindeki değişikliklerden haberdar olma açısından olumlu, katkı sağlayan ve verimli geçen bir süreç olarak değerlendirmişlerdir. Fakat başka bir açıdan katılımcılar bu seminerleri Formalite, Zaman Kaybı, Para İsrafı, Angarya, Boş Bir Süreç, Toplantı, Kurul, Komisyon, Dedikodu, Evrakçılık olarak değerlendirmiştir.

Anahtar Kelimeler

Mesleki Gelişim, Öğretmen, Hizmetiçi Eğitim

Kaynakça

• Ataünal, A. (2003) Niçin Ve Nasıl Bir Öğretmen?, Ankara: Milli Eğitim Vakfı Yayınları.Bilgin, N. (2006). Sosyal bilimlerde içerik analizi: Teknikler ve örnek çalışmalar. Siyasal Kitabevi.Büyükcan, Y. (2008) İlköğretim Okullarındaki Hizmetiçi Eğitim Seminerlerinin Öğretmenlere Yararlılığı. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri A.B.D. Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı Yüksek Lisans TeziBüyüköztürk, Ş., & Kılıç Çakmak, E., & Akgün, Ö. E., & Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (17. Baskı b.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.DiCicco-Bloom, B., & Crabtree, B. F. (2006, 04). The qualitative research interview. Medical Education, 40(4), 314-321. 05 03, 2018 tarihinde https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1111/j.1365-2929.2006.02418.x adresinden alındıErkul, H. (1997), “Eğitimde Kalkınma ve Öğretmen”, Çağdaş Egitim, Mart, S.230:33-34.Ersoy, Y. (1998), “Öğretmenlikte Yeterlilik ve Yetkinlik Değerlendirilmesi, Çağdaş Eğitim, Eylül, S. 248: 5-9.Genç,G. S. (2015). Mesleki Gelişim Seminer Çalışmalarının Öğretmenler Tarafından Değerlendirilmesi Örneklemi, İstanbul Aydın Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme A.B.D. İşletme Yönetimi Bilim Dalı, Yüksek Lisans TeziLinkoln, Y. S., & Guba, G. (1985). Naturalistic Inquiry. California: Sage Publication.Özyürek, L. (1981), Öğretmenlere Yönelik Hizmet İçi Egitim Programlarının Etkinliği, Ankara: Ankara Üniversitesi Egitim Fakültesi Yayınları No: 102.Patton, M. Q. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. (M. D. Bütün, Çev.) Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Peker, K. (2010). Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Hizmetiçi Eğitim ve Yöntemleri. Mevzuat Dergisi, 13/156, Aralık 2010 Erişim tarihi: 12 Haziran 2014 http://www.mevzuatdergisi.com/2010/12a/02.htmSeferoğlu, S. (2003). Öğretmenlerin Hizmet İçi Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu: 21-23 Mayıs 2003. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.Tekısık, H. H. (2005) “Öğretmenlik Mesleğinin Durumu Ve Öğretmen Yetiştirme Sorunu”, Çağdaş Egitim, Mart, S. 318: 1-6.Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (9. Baskı b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.Yin, R. K. (1984). Case Study Research: Design and Methods. California: Sage Publications.