Anlatı, Analiz ve Teori: Siyasi Tarih Araştırmalarına Farklı Yaklaşımlar

Yıl 2021, Sayı: 42, 91 - 102, 16.02.2021

Hazal Papuççular

https://doi.org/10.30794/pausbed.802690

Cited By: 1

Öz

Bu makalenin amacı günümüzde farklı yaklaşımlarla ele alınan siyasi tarih alanında bir araştırmanın nasıl yapılabileceği ve bir makalenin nasıl yazılabileceği ile ilgili araştırmacıya genel bir kılavuz oluşturmaktır. Bu bağlamda çalışma siyasi tarihin geçirdiği dönüşümleri inceleyerek günümüzde alanın yekpare bir yapıda olmadığını göstermekte, dolayısıyla bu alanda farklı soru tipleri ve araştırma yöntemleri kullanılarak çeşitli eserler verilebildiğini ortaya koymaktadır. Makale genelde betimsel anlatıya dayanan siyasi tarih çalışmalarının teorik/kavramsal yaklaşımlarla da yapılabileceğini, her iki biçimde de analiz ve sebep-sonuç ilişkisinin önemli olduğunu vurgulamaktadır. 21. yüzyılda siyasi tarihin kaynaklarının çeşitliliğini ve ulaşılabilirliğini gösteren bu çalışma, bu kaynakları kullanırken ve sonrasında bir makale yazarken özellikle dikkat edilmesi gereken hususları da ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, günümüzde farklı yaklaşımlarla siyasi tarih yazını üretilebileceğini, anlatının hâkim yerini korusa da analizin ve farklı alanlardaki teorilerin giderek önem kazandığını belirtmekte ve bu konuda çalışma yapmak isteyen araştırmacı için bir çerçeve oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Siyasi Tarih, Diplomasi Tarihi, Yeni Diplomasi Tarihi, Tarih Metodolojisi, Araştırma Yöntemleri

Narrative, Analysis and Theory: Different Approaches to Diplomatic History Research

Öz

This article aims to constitute a guideline for the researchers about making research and writing an article on diplomatic history, which has recently been approached with different methods. In this respect, it analyzes the transformation that the field has experienced so far and shows that diplomatic history has not been a monolithic research field nowadays. Thus, this study puts forward that it is now possible to formulate different set of questions and employ different research methods in this field. This article argues that diplomatic history, which is usually based on descriptive narratives, can also be done through theoretical/conceptual lenses, emphasizing the importance of causal analysis on both styles. Showing the diversity and accessibility of the historical resources in the 21st century, this article specifies the important matters regarding the utilization of these sources as well as the writing process of the study. Therefore, it establishes a framework for the researchers by analyzing different approaches to diplomatic history, which has still been dominated by narratives yet prone to change with theoretical understandings.

Anahtar Kelimeler

Diplomatic History, History of International Relations,, New Diplomatic History,, Historical Methodology, Research Methods

Kaynakça

• Kaynakça Barlas D. & Güvenç S. (2014). Türkiye’nin Akdeniz Siyaseti (1923-1939): Orta Büyüklükte Devlet Diplomasisi ve Deniz Gücünün Sınırları. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• Brennan, C. (2018). “Digital Humanities, Digital Methods, Digital History, and Digital Outputs: History Writing and the Digital Revolution. History Compass, 16 (10), pp.1-12.
• Brundage, A. (2013). Going to the Sources: A Guide to Historical Research and Writing. Sussex: Wiley-Blackwell.
• Craig, G. (1983). “The Historian and the Study of International Relations.” The American Historical Review, 88(1), pp.1-11.
• Cullen J. (2013). Essaying the Past: How to Read, Write and Think About History. Sussex: Wiley-Blackwell.
• Del Pero, M. & Formigoni, G. (2017). “Toward a New International History.” Ricerche di Storia Politica, Quadrimestrale dell'Associazione per le Ricerche di Storia Politica. pp. 25-32.
• Donnely M. & Norton C. (2011). Doing History. New York: Routledge.
• Finney, P. (2011). Remembering the Road to World War Two: International History, National Identity, Collective Memory. Abingdon: Routledge.
• Galgano M.J & Arndt J. C. & Hyser R.M. (2008) Doing History: Research and Writing in the Digital Age. Boston: Thomson & Wadsworth.
• Hobson, J. M., & Lawson, G. (2008). “What is History in International Relations?” Millennium, 37(2), pp.415–435
• Iggers, G.G. (2000). Bilimsel Nesnellikten Post-Modernizme: Yirminci Yüzyılda Tarih Yazımı. Istanbul, Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Iggers, G.G., Edward W. (2013). A Global History of Modern Historiography. New York: Routledge.
• Iriye, A. (2004). “Transnational History.” Contemporary European History, 13 (2), pp.211-¬222.
• Kamp, J. & Legene S. & Van Rossum M. & Rümke S. (2018). Writing History! A Companion for Historians. Amsterdam: Amsterdam University Press.
• Kedouri, E. (1979). “Historiography: From Clerk to Clerk: Writing Diplomatic History.” The American Scholar, 48(4), pp.502-512.
• Kürkçüoğlu, Ö. (2006). “Açılış Konuşmaları.” Prof. Dr. Oral Sander Anısına, Türkiye’de Siyasi Tarihin Gelişimi ve Sorunları Sempozyumu içinde (haz. Gökhan Erdem). Ankara: Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Maiolo, J. A. (2018). “Systems and Boundaries in International History.” The International History Review, 40 (3), pp.576-591.
• McCarthy, H.. 2009. “Petticoat Diplomacy: The Admission of Women to the British Foreign Service, c. 1919–1946.” Twentieth Century British History, 20 (3),pp.285–321.
• McCarthy, H. 2014. Women of the World. The Rise of the Female Diplomat. London: Bloomsbury.
• Nye, J., & Keohane, R. (1971). “Transnational Relations and World Politics: An Introduction.” International Organization, 25(3), pp.329-349.
• Pomper, P. (1995). “World History and Its Critics.” History and Theory, 34(2), pp.1-7.
• Rabb, T. (1974). “Historical Studies Today.”The Journal of Modern History, 46(2), pp.337-341.
• Reinisch, J. (2016). “Introduction: Agents of Internationalism.” Contemporary European History, 25, pp.195-205.
• Ritchie, D. A. (2014). Doing Oral History. New York: Oxford University Press.
• Roberts, G. (2006). “History, Theory and the Narrative Turn in IR.” Review of International Studies, 32(4), pp.703-714
• Schweizer, K. W., Schumann M. J. (2008). “The Revitalization of Diplomatic History: Renewed Reflections.” Diplomacy and Statecraft 19 (2), pp.149-186.
• Stone, L. (1979). “The Revival of Narrative: Reflections on a New Old History.” Past & Present, 85, pp.3-24.
• Trachtenberg, M. (2006). The Craft of International History: A Guide to Method. New Jersey: Princeton University Press.
• Williams, R. C. (2015). The Historians Toolbox: A Student’s Guide to the Theory and Craft of History. New York: Routledge.