REGIONAL DISPARITIES AND THEIR CONNECTION WITH JUVENILE DELINQUENCY

Yıl 2021, Sayı: 47, 317 - 331, 02.11.2021

Semin Paksoy , Emina Karo

https://doi.org/10.30794/pausbed.954840

Cited By: 1

Öz

The purpose of this study is, firstly, to analyze the causes of juvenile delinquency in 26 regions of Turkey and to reveal a profile by grouping the statistical regions with respect to their diversities and similarities, and then, secondly, to confirm the obtained groups by discriminant analysis. The Turkish government defined 26 statistical regions, in accordance with the harmonization process, as modeled by the EU. As a result of the cluster analysis, the difference between the regions appeared in two groups. These groups are confirmed by using discriminant analysis. According to the cluster analysis results, it is surprisingly observed that there is no significant difference among undeveloped, developing and developed regions, and these regions are mixed in the clusters. In fact, it was initially not expected that parents living in developed regions, with high economic and education levels, would be so ineffective in preventing children from being pushed into crime.

Anahtar Kelimeler

Juvenile delinquency, children driven into crime, cluster analysis, discriminant analysis, social cohesion

BÖLGESEL FARKLILIKLAR VE ÇOCUK SUÇU İLE İLİŞKİSİ

Öz

Bu çalışmada amaç, Türkiye’de suça sürüklenen çocukların suça sürüklenme nedenlerini, bölgesel farklılıkları göz önünde bulundurarak analiz etmek ve varsa ortak özellikleri olan bölgeleri bir araya getirerek Türkiye’nin suça sürüklenen çocukları bakımından bir profilini ortaya çıkarmaktır. Çalışmada Türkiye’nin Düzey 2 istatistiki bölgesel birimleri olarak ayrılan 26 bölge temel alınmıştır. Yapılan kümeleme analizi sonucunda, bölgeler arasında farklılık iki grup olarak ortaya çıkmıştır. Gruplandırmada, ebeveynlerin iş ve istihdam oranı ve eğitim düzeyinin yüksek olarak bilindiği, çocukların ise eğitime ve sosyal faaliyetlere ulaşma olanaklarının daha fazla olduğu gelişmiş bölgeler ile bu olanaklardan daha az yararlanabilen veya hiç yararlanamayan bölgeler arasında farklılığın olmaması oldukça dikkat çekicidir. Çalışmada elde edilen iki grubun farklılığı, diskriminant analizi ile teyit edilmiştir. Ülke profilini yansıtan farklılığın, iki grup olarak ortaya çıkması diğer bir deyişle çeşitliliğin az olması, ortak programın hazırlanmasından uygulanmasına kadar pek çok aşamada kolaylık getirecek bir unsur olarak değerlendirilebilir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk suçları, suça sürüklenen çocuklar, kümeleme analizi, diskriminant analizi, sosyal uyum

Kaynakça

• Afsin, R. and Ogretir Ozcelik, A. D. (2018). The Comparative Analysis of the Perceptions of Father and Mother Attitudes and Parental Attachment Styles of Delinquent Children and not Delinquent Children [Suça Sürüklenen Çocuklar ile Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları ile Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi]. Electronic Journal of Social Sciences, 17(66), 384-400. doi: 10.17755/esosder.294032
• Bulbul, S and Dogan, S. (2016). Current situation of the children driven to crime and solution proposals [Suça Sürüklenen Çocukların Durumu ve Çözüm Önerileri], Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 1(59), 31-36.
• Copur, E. and Ozturk et al. (2015). Child and Crime [Çocuk ve Suç]. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 1(Suppl2), 120-124.
• Derzon, J. H. (2010). The correspondence of family features with problem, aggressive, criminal, and violent behavior: A meta-analysis. Journal of Experimental Criminology, 6(3), 263–292. doi: 10.1007/s11292-010-9098-0
• Everitt, B. S., Landau, S., Leese, M. and Stahl, D. (2011). Cluster Analysis, London: Wiley and Sons.
• Gershoff, E.T. (2002). Corporal Punishment by Parents and Associated Child Behaviors and Experiences: A Meta-Analytic and Theoretical Review. Psychological Bulletin, 128(4), 539-579. doi: 10.1037//0033-2909.128.4.539
• Hakeri, H. (2016). Ceza Hukuku, Genel Hükümler, Temel Bilgiler, 13. Baskı, Astana Yayınları.
• Imamoglu, A. (2015), Psikolojik ve Ahlaki Açıdan Çocuk Suçluluğu, İstanbul: Dem Yayınları.
• Jain, A. K. (2010). Data clustering: 50 years beyond K-means, Pattern Recognition Letters, 31(8), 651-666.
• Kalaycı, Ş. (2002). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karagoz, Y. (2017). SPSS ve AMOS Uygulamalı Nicel-Nitel Karma Bilimsel Araştırma Yöntemleri ve Yayın Etiği, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Maklin, C. (2018). Hierarchical Agglomerative Clustering Algorithm Example in Python. https://towardsdatascience.com/machine-learning-algorithms-part-12-hierarchical-agglomerative-clustering-example-in-python-1e18e0075019 Access Date: 1.5.2020.
• Petrosina, A. et al. (2009). The Role of the Family in Crime and Delinquency: Evidence From Prior Quantitative Reviews. Southwest Journal of Criminal Justice, 6(2). 108-132.
• Mwangangi, R. K. (2019). The Role of Family in Dealing with Juvenile Delinquency. Open Journal of Social Sciences, 7(3), 52-63. doi :10.4236/jss.2019.73004
• TurkStat (2012). Juveniles Received Into Security Unit 2012, 1-45.
• UNCRC, (1992). Convention on the Rights of the Child, https://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/CRC.aspx Access Date: 1.11.2019
• Yavuzer, H. (2019). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.