SÜREÇ İZLEME YÖNTEMİ İLE AVRUPA BÜTÜNLEŞMESİNİ ANLAMAK

Yıl 2022, Sayı: 51, 275 - 286, 09.08.2022

Özge Onursal Beşgül

https://doi.org/10.30794/pausbed.1131737

Öz

Bu çalışma, sosyal bilimlerde vaka çalışmalarında kullanılan süreç izleme yöntemine odaklanacaktır. Nedenler ile sonuçlar arasındaki bağlantı ve süreçlerin etraflıca çalışıldığı bu yöntem, özellikle tek vaka çalışmalarında değişim süreçlerini anlamakta kullanılır. Sürecin başlangıcı (bağımsız değişkenler) ve bitişi (bağımlı değişkenin etkilediği sonuç) arasındaki bir dizi ara adımı izleyen araştırmacı, arşiv belgelerini ve birincil kaynakları kullanır. İnşacı yaklaşımın da kullandığı bu yöntemi sıklıkla Avrupalılaşma çalışmalarında, özellikle de Avrupa Birliği’nden ulusal kademelere doğru gerçekleşen politika transfer sürecinin detaylarıyla incelenmesinde görürüz. Bu makalenin birinci kısmında süreç izleme yöntemi tanımlanacak, literatür taraması yapılacak ve yöntemin kullanıldığı çalışmalardan örnekler verilecektir. İkinci kısımda ise Avrupa çalışmalarına odaklanılacak ve yöntemin özellikle Avrupalılaşma alanındaki katkıları vurgulanacaktır.

Anahtar Kelimeler

süreç izleme yöntemi, Avrupa bütünleşmesi, Avrupalılaşma

UNDERSTANDING EUROPEAN INTEGRATION WITH PROCESS TRACING METHOD

Öz

This article focuses on the process-tracing method, primarily used in case studies in social sciences. The method – in which the process between cause and effect is closely traced in detail – is used to understand the processes of change, especially in single case studies. For this purpose, the researcher follows a series of intermediate steps between the process' beginning (independent variable) and the end (the dependent variable). The researcher usually uses archival documents and primary sources to explain the process in detail. Conventional constructivists often use this method. Mainly applied in Europeanization studies, the process-tracing approach has also contributed to understanding the policy transfer from the European Union to the national level. The first part of this article will focus on the specifics of the method. In the second part of the article, the evolution of the European studies will be focused on, and the contribution of this method, especially in the field of Europeanization, will be emphasised.

Anahtar Kelimeler

process tracing method, European integration, Europeanisation

Kaynakça

• Beach, D. ve Pedersen, R. B. (2019). Process-tracing Methods: Foundations and Guidelines. University of Michigan Press, Michigan.
• Bennett, A. ve Checkel, J. T. (2015). “Process Tracing: From Philosophical Roots to Best Practices”, Process tracing: From metaphor to analytic tool, (Ed: A. Bennett ve J. T. Checkel), Cambridge University Press, Cambridge.
• Börzel, T. ve Risse, T. (2003). “Conceptualizing the Domestic Impact of Europe”, The Politics of Europeanization, (Der: K. Featherstone ve C. M. Radaelli), Oxford University Press, Oxford.
• Börzel, T. ve Risse, T. (2009). “Transformative Power of Europe”, KFG Working Paper, Sayı 1, Mayıs.
• Bulmer, S. J. ve Radaelli, C. M. (2004) “The Europeanisation of National Policy”, Queen’s Papers on Europeanisation, sayı 1/2004.
• Checkel, J. T. (2005a). “It's The Process Stupid! Process Tracing in the Study of European and International Politics”, Arena Working Paper, sayı 26.
• Checkel, J. T. (2005b). “International institutions and socialization in Europe: Introduction and framework”, International Organization, 59/4, 801-826.
• Checkel, J. T. (2008). “Process Tracing”, Qualitative Methods in International Relations, (Der: A. Klotz ve D. Prakash), Palgrave McMillan, New York.
• Checkel, J. T. (2015). “Mechanisms, process, and the study of international institutions”, Process tracing: From metaphor to analytic tool, (Ed: A. Bennett ve J. T. Checkel), Cambridge University Press, Cambridge.
• Corbetta, P. (2003) Social Research: Theory, Methods and Techniques, Sage, Londra.
• Dolowitz, D. P. ve Marsh, D. (1996). “Who learns what from whom: a review of the policy transfer literature”, Political Studies, 44, 343-57.
• Dolowitz, D. P. ve Marsh, D. (2000). “Learning from abroad: the role of policy transfer in contemporary policy-making”, Governance, 13/1, 5-23.
• Finnemore, M. (1996). National Interests in International Society. Cornell University Press, Londra.
• George, A. L. ve Bennett, A. (2005). Case Studies and Theory Development in the Social Sciences, MIT Press, Massachusetts.
• Gheciu, A. (2005). “Security Institutions as Agents of Socialization? NATO and the “New Europe”’, International Organization, 59/ 4, 973-1012.
• Haverland, M. (2007). “Methodology”, Europeanization: New Research Agendas, (Der: M. P. Vink ve P. Graziona), Palgrave Macmillan, Londra.
• Huberman, A. M. ve Miles, M. B. (1998). “Data Management and Analysis Methods”, Collecting and Interpreting Qualitative Materials, (Der: N. K. Denzin ve Y. S. Lincoln), Sage.
• Jachtenfuchs, M. (2001). “The governance approach to European integration”, JCMS: Journal of Common Market Studies, 39/2, 245-264.
• Jacobs, A. M. (2015). “Process tracing the effects of ideas”, Process tracing: From metaphor to analytic tool, (Der: A. Bennett ve J. T. Checkel), Cambridge University Press, Cambridge.
• King, G., Keohane, R. O. ve Verba, S. (1994). Designing Social Inquiry, Princeton University Press, New Jersey.
• Onursal-Beşgül, Ö. (2016). “Policy transfer and discursive de-Europeanisation: Higher education from Bologna to Turkey”, South European Society and Politics, 21/1, 91-103.
• Onursal-Beşgül, Ö. (2017). “Translating norms from Europe to Turkey: Turkey in the Bologna process”, Compare: A Journal of Comparative and International Education, 47/5, 742-755.
• Moravcsik, A. (1998). The Choice for Europe: Social Purpose and State Power fromMessina to Maastricht. Cornell University Press, Ithaca.
• Moumoutzis, K. ve Zartaloudis, S. (2016). “Europeanization mechanisms and process tracing: A template for empirical research”, JCMS: Journal of Common Market Studies, 54/2, 337-352.
• Radaelli, C. M. (2000). “Policy transfer in the European Union: institutional isomorphism as a source of legitimacy”, Governance, 13/ 1, 25-43.
• Radaelli, C. M. (2003). “The Europeanization of Public Policy”, The Politics of Europeanization, (Der: K. Featherstone ve C. M. Radaelli), Oxford University Press, Oxford.
• Rosamond, B. (2000). Theories of European integration. Palgrave Macmillan, Londra.
• Schimmelfennig, F. (2015). “Efficient process tracing Analyzing the causal mechanisms of European integration” ”, Process tracing: From metaphor to analytic tool, (Ed: A. Bennett ve J. T. Checkel), Cambridge University Press, Cambridge.
• Stark, S. ve Torrance, H. (2006). “Case Study”, Research Methods in the Social Sciences, (Der: B. Somekh ve C. Lewin), Sage, Londra.
• Süleymanoğlu-Kürüm, R. ( 2021). "Uluslararası İlişkilerde Nitel Yöntemlerle Makale Yazımı: Vaka Analizi ve İncelikleri", Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 42/1.
• Wendt, A. E. (1999). Social Theory of International Politics, Cambridge University Press, Cambridge.
• Wiener, A., Börzel, T. A. ve Risse, Thomas (2019). European Integration Theory. Oxford University Press, Oxford.