Demokrasilerde Otoriterleşme ve Hibrid Rejim Tartışmaları Ve Türkiye’ye Dair Çıkarımlar

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 26, 31.12.2018

Yavuz Yıldırım

https://doi.org/10.30586/pek.471152

Cited By: 2

Öz

Demokratik
kurumların ve hukuki sistemin kağıt üstünde pek çok ülkede benzer olmasına
karşın farklı sonuçların ortaya çıkmasıyla hükümet sistemlerinin yeniden
adlandırılması bir zorunluluk olmaya başlamıştır. Sadece demokrasi için değil
farklı otoriterlik biçimleri de yeni sıfatlarla anılarak karma veya hibrid
rejim tanımlaması gelişmeye başlamıştır. Bu çalışmada hibrid rejim kavramı
etrafında demokratik ve otoriter eğilimleri birlikte taşımaya başlayan
sistemlerin genel özellikleri aktarılacaktır. Buradaki temel soru, demokrasinin
mi gerilediği yoksa otoriter rejimlerin mi yaygınlaştığıdır. Çalışmanın
argümanı, demokrasinin yaşadığı otoriterleşme eğilimlerinin liberal demokrasi
içinde zaten var olduğudur. Özellikle Diamond, Levistsky ve Way ile Merkel’in
yaptığı alt-gruplamalar ve analizler ekseninde Türkiye’deki demokrasinin nasıl
tanımlanacağı da çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Bu noktada
kusurlu/yetersiz demokrasi gruplaması, rekabetçi otoriterlikten ziyade Türkiye
demokrasisi için daha yakın bir konumdadır.

Anahtar Kelimeler

Demokratikleşme, Hibrid Rejim, Rekabetçi Otoriterlik, Kusurlu Demokrasi

Kaynakça

• Baofu, P. (2009) The Rise of Authoritarian Liberal Democracy, Cambridge Scholars Publishing.
• Bashirov, G. ve Lancaster, C. (2018) “End of Moderation: The Radicalization of AKP in Turkey”, Democratization, 25:7, 1210-1230.
• Cizre Sakallıoğlu, Ümit (1998) “Rethinking The Connections Between Turkey's ‘Western’ Identity Versus Islam”, Critique: Critical Middle Eastern Studies, 7:12, 3-18.
• Dahl, R. (1971) Polyarchy: Participation and Opposition, Yale University Press.
• Diamond, L. (2002) “Thinking About Hybrid Regimes”, Journal of Democracy, 13:2, 21-35.
• Diamond, L. (2015) “Facing Up to the Democratic Recession”, Journal of Democracy, Volume 26, Number 1, 141-155.
• Diamond, L.; Plattner, M. F.; Walker C. (eds.) (2016) Authoritarianism Goes Global: The Challenge to Democracy, John Hopkins University Press.
• Esen, B. ve Gümüşçü, Ş. (2016) “Rising Competitive Authoritarianism in Turkey”, Third World Quarterly, 37:9, 1581-1606.
• Esen, B. ve Gümüşçü, Ş. (2017) “A Small Yes for Presidentialism: The Turkish Constitutional Referendum of April 2017”, South European Society and Politics, 22:3, 303-326.
• Geddes, B. (1999) “What Do We Know About Democratızatıon After Twenty Years?”, Annu. Rev. Polit. Sci. No. 2, 115-144.
• Gerschewski, J. (2013) “The Three Pillars of Stability: Legitimation, Repression, and Co-Optation in Autocratic Regimes”, Democratization, 20:1, 13-38.
• Grigoriadis, I. N. (2015) “The Turkish Presidential Elections of 10 August 2014”, Mediterranean Politics, 20:1, 105-110.
• Huntington, S. (1991) The Third Wave: Democratization in the Late Twentieth Century, University of Oklahoma Press. Kailitz, S. (2013) “Classifying Political Regimes Revisited: Legitimation And Durability”, Democratization, 20:1, 39-60. Kalaycıoğlu, E. (2012) “Kulturkampf in Turkey: The Constitutional Referendum of 12 September 2010”, South European Society and Politics, 17:1, 1-22.
• Levitsky, S., ve Way, L. A. (2010) Competitive Authoritarianism : Hybrid Regimes After The Cold War, Cambridge University Press.
• Lijphart, A. (2014) Demokrasi Modelleri, Çev. Güneş Ayas-Utku Umut Bulsun, İthaki Yayınları.
• Linz, J. J. (2012) Totaliter ve Otoriter Rejimler, Çev. Ergun Özbudun, Liberte Yay.
• Linz, J. J. ve Stepan, A. (1996) Problems of Democratic Transition and Consolidation, The John Hopkins University Press.
• Merkel, W. (2004) “Embedded and Defective Democracies”, Democratization, 11:5, 33-58.
• Merkel, W. (2010) “Are Dictatorships Returning? Revisiting The ‘Democratic Rollback’ Hypothesis”, Contemporary Politics, 16:1, 17-31.
• Özbudun, E. (2014) “AKP at the Crossroads: Erdoğan’s Majoritarian Drift”, South European Society and Politics, 19:2, 155-167.
• Schumpeter, J. (1943/2003) Capitalism, Socialism and Democracy, Taylor and Francis.
• Somer, M. (2016) “Understanding Turkey’s Democratic Breakdown: Old vs. New And Indigenous vs. Global Authoritarianism”, Southeast European and Black Sea Studies, 16:4, 481-503.
• Tank, Pinar (2005) “Political Islam in Turkey: A State of Controlled Secularity”, Turkish Studies, 6:1, 3-19.
• Yıldırım, Y. (2013) Sosyal Forum’dan Öfkeliler’e, İletişim Yayınları.
• Yıldırım, Y. (2017) “Liberal Demokrasinin Krizi Bağlamında Avrupa’da Sağ-Popülizm ve Yükselen Aşırı-Sağ”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 50, Sayı:2.