Since the outbreak began worsening, Turkey has exhibited quite a bad table in the number of cases and death rates. As in all countries where the epidemic has reached bad dimensions, restrictions and prohibitions are implemented. It is known that both epidemics and restrictions have multidimensional effects on society. This study aimed to investigate mothers' fear of COVID-19 in terms of various variables and the effects on mother-child communication. Accordingly, the data were collected from 316 mothers with 48-72 months old children via online data collection. As a result of the study, a significant relationship was found between mothers' fear of COVID-19 and being in business, age, and living with a family member at home. As a result of the regression model, a significant negative relationship was found between mother-child communication and fear of COVID-19 (R=.324, R²=.150 p<05). The latest finding of the study shows that the fear of COVID-19 explains 15.2% of mother-child communication in the model. In the light of the findings, it is recommended that psycho-social support activities be organized in a context that will cover child and family welfare during and after the epidemic.
fear of covıd-19 mothers fear of covıd-19 pandemic and mother-child communication mothers in the pandemic the elderly at home in the pandemic
Türkiye salgının ağırlaşmaya başladığı ilk günlerden bugüne COVID-19 virüsünün neden olduğu vaka sayısı ve ölüm oranlarında oldukça kötü bir tablo sergilemektedir. Salgının kötü boyutlara ulaştığı tüm ülkelerde olduğu gibi kısıtlama ve yasaklamalar devreye sokulmaktadır. Hem salgın hem de kısıtlamaların toplum üzerinde çok boyutlu etkileri olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada annelerin çeşitli değişkenler açısından COVID-19 korkusu ve bu korkunun anne-çocuk iletişimindeki etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Bu doğrultuda çevrimiçi veri toplama yolu ile 48-72 aylık çocuğu olan 316 anneden bilgi toplandı. Çalışma sonucunda annelerin COVID-19 korkusu ile çalışma hayatının olması, yaşı ve evde bir aile büyüğü ile birlikte yaşıyor olması arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Yapılan regresyon modeli sonucunda ise anne-çocuk iletişim ile COVID-19 korkusu arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur (R=.324, R²=.150 p<05). Çalışmanın son bulgusu anne-çocuk iletişiminin %15.2’sinin modeldeki COVID-19 korkusu tarafından açıklandığını göstermektedir. Elde edilen bulgular ışığında, salgın sırasında ve sonrasında psiko-sosyal destek faaliyetlerinin çocuk ve aile refahını kapsayacak bir çerçevede düzenlenmesi önerilmektedir.
kovid-19 korkusu annelerin kovid-19 korkusu pandemi ve anne-çocuk iletişimi pandemide evdeki yaşlılar pandemide anneler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Psikolojide Davranış-Kişilik Değerlendirmesi |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
Kabul Tarihi | 30 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |