The city’s brand image on the effect of cognitive and emotional elements of the image: sample of Muğla Province

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 1, 37 - 56, 01.04.2017

Mehmet Marangoz , Zehra Tayçu

https://doi.org/10.5505/pjess.2017.44227

Cited By: 1

Öz

Branding, product, services and ideas were used for the
very first time in 1970 for cities. Tourism was the first
city brand and the goal was for the city management to
get more funding compared to the other cities. To enable
the city management to be branded, they have to have
unique structures or features that make them different
from other cities. To create awareness and make it not
substitutable are the most important cultural assests.
World heritage site list and the World heritage
temporary list enables international marketing by
UNESCO and is really important in city marketing.
Research done in Lycian civilization Antique cities
which is found in the UNESCO World heritage
temporary list. The results got from both local and
international tourists according to a survey Show that
Tlos antique citys have affective and cognitive elements
of Mugla brand city. According to research findings,
cognitive and emotional elements of the brand image of
the city, the difference in the sizes of the effects observed.

Anahtar Kelimeler

City Brand, City Brand Image, Cognitive Image

Bilişsel ve Duygusal İmaj Unsurlarının Şehir Markası İmajına Etkisi: Muğla İli Örneği

Öz

Marka kavramı, ürün, hizmet ve fikirlerin yanında
şehirler için de ilk defa 1970’li yılların başında
kullanılmaya başlanmıştır. Şehir markası kavramının
çıkış noktası turizm olup amacı şehir yöneticileri
tarafından diğer şehirlere kıyasla katma değerden daha
fazla pay alma isteğidir. Farklılık oluşturması ve ikame
edilememesi bakımından en önemli bileşen kültür
varlıklarıdır. Uluslararası şehir pazarlamasında
UNESCO tarafından Kültür Mirası ve Geçici Miras
listesinde bulunan tarihi miraslar, şehirleri
markalaştırmada etkin bir şekilde kullanılmaktadır.
Araştırma, Muğla da bulunan UNESCO Geçici Kültür
Mirası listesindeki Likya Uygarlığı Antik Kentlerinden
Tlos Antik Kenti’nde yapılmıştır. Araştırmanın amacı,
Tlos Antik Kenti’nin bilişsel ve duygusal imaj
unsurlarının Muğla şehir markası üzerinde etkisinin
olup olmadığının incelenmesi olup antik kente ziyaret
gerçekleştirenlerin vermiş olduğu cevaplar sonucunda
Tlos’un bilişsel ve duygusal imaj unsurlarının şehir
markası üzerinde etkisinin olduğu görülmüştür

Anahtar Kelimeler

Şehir Markası, Şehir Markası İmajı, Bilişsel İmaj

Kaynakça

• Akyurt, H. ve Atay, L. (2009). Destinasyon İmaj Oluşturma Süreci. Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(1), 1-14. Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Spss Uygulamalı. 7. Baskı, Sakarya Yayıncılık, Sakarya. Apaydın, F. (2014). Şehir Pazarlaması. Nobel Yayıncılık, Ankara. Avcılar, M. Y. ve Kara, E. (2015). Şehir Markası Kavramı ve Marka Şehir Yaratma Stratejilerine Yönelik Literatür İncelemesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmalar Dergisi, Bahar, 34, 76- 94. Baloglu, S., & McCleary, K. W. (1999). A Model of Destination Image Formation. Annals of Tourism Research, 26(4), 868-897. Başcı, A. (2006). Şehir Markası Yaratma Süreci ve İstanbul Şehir Markası İçin Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisana Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Üretim Yönetimi ve Pazarlama Bilim Dalı. Cevher, E. (2012). Kentsel Markalaşma Süreci: Antalya Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 1(4), 105-115. Crombie, B. (2011). Branding Citiesand Clustersfor Economic Development. ISM Journal of International Business, 1(3), 1-20. Çakırer, M. A. (2013). Marka Yönetimi ve Marka Stratejileri. Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa. Çamdereli, M., Varlı, Z. ve Gürer, M. (2006). Kentsel Kimlik Göstergesi Olarak Kent Logoları. II. Ulusal Halkla İlişkiler Sempozyumu 21. yy’da Halkla İlişkilerde Yeni Yönelimler, Sorunlar ve Çözümler, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi, Kocaeli. Çapık, U. (2013). Şehir Markası Oluşturma Süreci ve Şehrin Kimlik Bileşenlerinin Geliştirilmesine Yönelik Bir Araştırma: Kars Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı. Çerçi, A. (2013). Destinasyon Markalama ve Yavaş Şehir Seferihisar’ın Destinasyon Marka İmajı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Turizm İşletmeciliği Uzmanlığı. Echtner, C. M., & Ritchie, J. R. B. (1991). The Meaning and Measurement of Destination Image. Journal of Tourism Studies, 2(2), 2-12. Erdil, T. S. ve Uzun, Y. (2010). Marka Olmak. Beta Yayıncılık, İstanbul. Ersoy, N. (2014). Zeugma Mozaik Müzesini Ziyaret Eden Yerli ve Yabancı Turistlerin Destinasyon İmaj Algılamaları Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 34(7), 970-980. Esenler Belediyesi. Erişim Tarihi: 03.03.2016 http://www.sehirdusunce.com/makaledetay.aspx?MID=3. Fakeye, P. C., & Crompton, J. L. (1991). Image Differences between Prospective, First Time, and Repeat Visitors to the Lower Rio Grande Valley. Journal of Travel Research, 30, 10- 16. Giritlioğlu, İ. ve Avcılar, C. (2010). Şehirlerin Turistik Bir Ürün Olarak Pazarlanması, Örnek Şehirler ve Türkiye’deki Şehirler Üzerine Öneriler (Derlemeden Oluşmuş Bir Uygulama). Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 74-89. Hanyu, K. (1993). The Affective Meaning of Tokyo: Verbal and Non-Verbal Approaches. Journal of Environmental Psychology, 13(2), 161-172. İlban, M. O., Köroğlu, A. ve Bozok, D. (2008). Termal Turizm Amaçlı Seyahat Eden Turistlerde Destinasyon İmajı: Gönen Örneği. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 105-129. İzmir Ticaret Odası. Erişim Tarihi: 03.03.2016 http://www.izto.org.tr/portals/0/pusuladergisi/2009/05-06/5.pdf. Jenkins, O. H. (1999). Understanding and Measuring Tourist Destination İmages. The International Journal of Tourism Research, 1(1), 1-15. Kavaratzis, M. (2008). From City Marketing to City Branding An Interdisciplinary Analysis with Reference to Amsterdam, Budapest and Athens. Doctoral Dissertation, University Of Groningen. Kaya, F. (2014). Paydaşların Şehir Markasına Yönelik Tutum ve Davranışlarının İncelenmesi: Muğla İli Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı. Kaya, F. ve Marangoz, M. (2014). Marka Şehirlerin “Ticari Kimlik” Belirleyicileri. Journal of Management, Marketing and Logistics- (JMML), 1(1), 37-47. Kılıç, S. (2007). Destinasyon Pazarlamasında Marka Stratejileri; Kütahya Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kocaman, S. (2012). Destinasyon Yönetimi Kapsamında Marka Kimliğine Etki Eden Faktörlerin Marka İmajına Etkisi: Alanya Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Ana Bilim Dalı. Köksal, Y. ve Sarı, S. (2014). Burdur Kent İmajının Yerel Halk İle Üniversite Öğrencileri Arasındaki Karşılaştırmalı Bir İncelemesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 42, 279-288. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü. Erişim Tarihi: 03.05.2017, http://www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,44409/likya-uygarligi-antik-kentleri-antalyave-mugla.html. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü. Erişim Tarihi: 03.05.2017, http://www.muglakulturturizm.gov.tr/TR,159717/tlos-antik-kenti.html. Marangoz, M., Önce, G. ve Çelikkan, H. (2010). Şehirlerin Markalaşması ve Şehir Markası Oluşturmada Sembol Yapılar: Çanakkale Örneğiş. Uluslararası II. Trakya KalkınmaGirişimcilik Sempozyumu, İğneada- Kırklareli.