Mimari iç mekân ve kullanıcı etkinliğine yönelik iç görülerin geliştirilmesinde yeni yöntemlerin gerekliliği güncel bir tartışma alanı yaratmıştır. Günümüzde haritalama metodolojisinin sunduğu olanaklar mimari mekân ve deneyim tasarımı için bir köprü işlevi görmektedir. Bu çalışma, bireylerin veya grupların mekâna özgü davranışları, hareketleri ve mekânda nasıl yöneldiği ve deneyimlediği olmak üzere çok sayıda soruya yanıt verebilecek haritalama metodolojilerinin rolünü sistematik biçimde araştırmaktadır. Akademik veri tabanlarında 1960-2024 yıllarını kapsayan yayınlar ayrıntılı bir alan yazın taraması yoluyla incelendiğinde, mevcut literatürde iç mekân organizasyonu ve deneyimin geliştirilmesinde tasarım karar sistemine dahil edilebilir haritalama metodolojilerinin uygulayıcılara tanıtıldığı bir rehber çalışmanın olmadığı görülmüştür. Bulgular, her yöntemin avantajlarını ve potansiyelini vurgulamakta ve uygulayıcılara insan merkezci, teknoloji tabanlı ve yazılım tabanlı olmak üzere üç haritalama yöntemi kategorisi hakkında rehberlik edecek kapsamlı bir çerçeve sunmaktadır. Çalışma, geçmişte ve günümüzde kullanılan haritalama metodolojilerinin avantajlarını ve sınırlamalarını değerlendirerek, bunların mekânsal uygulamalara temel katkılarını ortaya koymaktadır. Sonuç olarak bu çalışma, potansiyel araştırmacıların/tasarımcıların/uygulayıcıların bu metodolojileri karar verme ve tasarım süreçlerine entegre etmelerini sağlayan, karşılaştırmalı modüler bilgi setleri şeklinde mekânsal haritalama metodolojilerini bir araya getiren bir rehber kılavuz önermektedir.
Mekân tasarımı mekân analizi haritalama yöntemleri mimari görselleştirme iç mekân deneyimi
The necessity for new methods to gain insights into architectural interiors and user activity has sparked ongoing debate. Today, the possibilities offered by mapping methodologies serve as a bridge between architectural space and experience design. This research systematically explores the role of mapping methodologies in addressing a wide range of questions regarding the spatial behavior and movement of individuals or groups and how they orient themselves within and experience space. Detailed research of publications from academic databases spanning 1960 to 2024 reveals a lack of guidance in existing literature for practitioners on incorporating mapping methodologies into their design decision-making processes to enhance the organization and experience of interior spaces. The findings underline the advantages and potentials of each method, providing a comprehensive framework to guide practitioners on three categories of mapping methods: human centered, technology-based, and software-based. The study evaluates the advantages and limitations of mapping methodologies used in the past and present, revealing their fundamental contributions to spatial applications. As a result, this study proposes a guiding manual that brings together spatial mapping methodologies in the form of comparative modular information sets, enabling potential researchers/designers/practitioners to integrate the simultaneous use of these methodologies into their decision-making and design processes.
Spatial design spatial analysis mapping methods architectural visualization interior spatial experience
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İç Mimarlık , Mimari Tasarım |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 16 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 20 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 27 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 22 Ağustos 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 2 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License