Öz
Bu çalışmada, sabit bir açıklık mesafesi için, Warren kafes tipi köprünün olası en hafif tasarımı hedeflenmektedir. Optimum yapıya Gradyan-Düşüş yöntemiyle ulaşılmıştır. Tüm yapıyı oluşturan çubuk elemanların toplam ağırlığı amaç fonksiyonu olarak kullanılmıştır. Açıklıktaki çubukların boyutu ve dikey çubukların yükseklikleri tasarım değişkenleri olarak atanmaktadır. Çubukların basınç ve çekme mukavemeti, burkulma direnci ve dinamik kısıtlama olarak minimum doğal titreşim frekansları, sınırlandırılmakta veya belirli aralıklar içinde tanımlanmaktadır. Kısıtlamalar logaritmik bariyer fonksiyonu olarak işlemlere dahil edilmektedir. Aralık sayısında artışla, nihai optimum yapının az da olsa ağırlaştığı ve optimum yapının şeklinin parabole yakın bir eğriyi gösterdiği ve dinamik kısıtlamalar işleme dahil edildiğinde optimum yapının dikey yönde daha rijit hale geldiği bu çalışmanın bazı önemli sonuçlarıdır.
Destekleyen Kurum
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi