İletişimde Dil ve Anlamlandırma: İletişim Felsefesi Bağlamında Kuramsal Bir Değerlendirme

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 225 - 237, 01.01.2019

Seçil Utma

Öz

“İletişim” ve “felsefe” sosyal bilimler içerisinde yer alan ve çoğu kez birbiriyle ilişkilendirilen iki olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. İletişim; temelde anlam yaratmayı ve paylaşmayı amaçlayan çift taraflı bir süreçtir. İletişim olgusu sanıldığının aksine herkes tarafından doğru bir şekilde yönetilemediği için günümüzde yanlış anlamalar, anlaşmazlıklar giderek artmaktadır. Bu anlamlandırma çabası, felsefeyle içe içe geçmiş durumdadır. İletişimin özünü, amaçlarını, ideal bir iletişim ortamını tanımlayarak, kullanılan yöntemleri inceleyen bir disiplin olarak karşımıza çıkan iletişim felsefesi çağlar boyunca birçok düşünürün ilgisini çekmiş, araştırmalara konu olmuştur. Çalışmamızda öncelikle iletişim olgusu üzerinde durularak, iletişim felsefesi bağlamında dil ve anlamlandırma sorunları kuramsal olarak ele alınmıştır

Anahtar Kelimeler

İletişim, İletişim Felsefesi, Dil ve Anlamlandırma

Language and Meaning in Communication: A Theoretical Evaluation in the Context of Philosophy of Communication

Öz

Communication and philosophy emerge as two phenomena in the social sciences and often associated with each other. Communication; it is basically a two-sided process that aims to create and share meaning. Since the phenomenon of communication is not managed correctly by everyone, it is now increasingly misunderstanding and disagreement. This attempt to make sense is intertwined with philosophy. The philosophy of communication, which has emerged as a discipline that examines the essence of the communication, its aims, the ideal communication environment and the methods used, has attracted the attention of many thinkers throughout the ages and has been the subject of research. In our study, firstly, the concept of communication and the problems of language and interpretation are discussed theoretically

Anahtar Kelimeler

Communication, Philosophy of Communication, Language and Signification

Kaynakça

• Altınörs, A. (2003). Dil Felsefesine Giriş. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
• Barnlund, D. C. (2008). A Transactional Model of Communication. D.Mortensen (Edt.). Communication Theory içinde, 2nd edition, New Brunswick, New Jersey: Transaction.
• Barthes, R. (1997). Gösterge Bilimsel Serüven. (M.Rıfat ve S.Rıfat, çev.), İstanbul: YKY.
• Can H. Aşan Ö. ve Aydın M. E. (2006). Örgütsel Davranış. Arıkan Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
• Cüceloğlu, D.(2007). Keşke’siz Bir Yaşam İçin İletişim. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Deniz İ. (2003). İletişim Becerileri Eğitiminin İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin İletişim Becerisi Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Derrida, J. (1996). Signature Event Context. Margins of Philosophy. (A. Bass, çev.) Chicago: University of Chicago Press.
• Duverger, M. (1999). Sosyal Bilimlere Giriş. (Ü. Oskay, çev.),İstanbul: Bilgi Yayınevi.
• Erdoğan.İ. ve Alemdar, K. (2002). Öteki Kuram: Kitle İletişimine Yaklaşımların Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi. Ankara: Erk Yayınları.
• Güney S. (2007). Yönetim ve Organizasyonun Bazı Temel Kavramları. S.Güney (Edt.).Yönetim ve Organizasyon içinde (s.25-58). Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Güngör, M.(2011), İletişim, Kuram ve Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Hardt, H. (1999). Eleştirel’in Geri Dönüşü ve Radikal Muhalefetin Meydan Okuyuşu: Eleştirel Teori, Kültürel Çalışmalar ve Amerikan Kitle İletişimi Araştırması. .M.Küçük (der.ve çev.). İçinde Medya, İktidar, İdeoloji, Ankara: Ark Yayınları.
• Locke, J. (2004). İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme. (V. Hacıkadiroğlu, çev.). 2.baskı, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Mattelart, A. ve Michèle M. (2006). İletişim Kuramları Tarihi. (M. Zıllıoğlu, çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Murdock, G. 1994), İletişim, Modernlik ve İnsan Bilimleri. Medya, İktidar, İdeoloji (M. Küçük, der.ve çev). Ankara: Ark Yayınevi.
• Mutlu, E. (1998) İletişim Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat.
• Sarup, M. (1995). Postyapısalcılık ve Postmodernizm. (B.Güçlü, çev.). Ankara:Ark. Smith, P. (2005). Kültürel Kuram. (.S.Güzelsan ve İ.Gündoğdu, çev.). İstanbul: Babil.
• Soydaş, N.(2018). İletişim Bence. İstanbul: İnkilap Yayınları.
• Stanton, N.(1982). What do you mean “Communication” An Introduction To Communication In Business, London: Pan Books.
• Stevenson, N.(2008). Medya Kültürleri: Sosyal Teori ve Kitle İletişimi. (G.Orhon ve B.Engin Aksoy, çev.). Ankara: Ütopya Yayınları.
• Toktamışoğlu, M. ve Alkış C. (2004). İnsan Tanıma Kılavuzu. 1.Basım, Ankara: Düş Yıldız Yayınları.
• Usluata, A. (1994). İletişim. Cep Üniversitesi, 1.Basım, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Zizek, S. (2002). Kırılgan Temas. (T.Birkan, çev.). İstanbul: Metis.