Joshua
Parens’in bu yazıda tahlil edeceğimiz Leo
Strauss ve Ortaçağ Siyaset Felsefesinin İhyası başlıklı kitabı, filozof Leo
Strauss’un “siyasi hermenötik” girişimini ana hatlarıyla takip edebileceğimiz
bir kitap hüviyetini taşıyor. Parens, Strauss’un düşüncelerinden hareketle
klasik felsefeyi temsilen Fârâbî ve İbn Meymûn isimleri üzerinden klasik
siyaset felsefesinin anlamını, işlevini ve sınırlarını tartışıyor. Strauss’un
siyasi düşünceye getirdiği yeni bakış, kitap boyunca birbirinden bağımsız
görünen ama aslında yakından ilişkili makalelerle ele alınmış. Yazıda ele
alacağımız üzere, klasik filozofların siyasi felsefe tasavvurunun yanlış yorumlandığını
ileri süren Strauss’un sadece klasik felsefeyle ilgilenenler için değil,
siyaset ve ahlak felsefesiyle ilgilenen araştırmacılar için de ilgi çekici
sayılabilecek yöntemiyle farklı bir okuma teklifi sunduğunu söyleyebiliriz.
Klasik felsefe araştırmalarında hâkim yaklaşımların varsayımlarını tarihsel
süreci göz ardı etmeksizin analiz eden düşünür, bu yaklaşımlar için sorun
teşkil edebilecek uyuşmazlıklara ve anlaşılması güç noktalara işaret ediyor.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Kitap Değerlendirmeleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 2 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 5 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 13 |