Çalışmamızda, Baudelaire'in
Les Fleurs du Mal (Kötülük Çiçekleri)'indeki, Le Goût du Néant (Hiçliğin Zevki)
başlıklı şiirinde söylem düzeyinde zevkten yoksunluğun bağlamsal karşılıkları
ve bunları bir araya getiren olumsuzluğun yer aldığı yapılar irdelenmiş;
böylece, sözcüklerin şiirdeki açılımları göz önünde tutularak
yokluğun söylemde yüklendiği işlevler sorgulanmıştır. Bu şiirde sözcük
düzeyinde sürdürülen bir olumsuzluk anlayışı ön plandadır: Ozanın işlediği
olumsuzluğun sürece bağlı olarak izlediği gelişim eskiden/artık'lık bildiren
bağlamsal ipuçlarında değerlendirilmiştir. Bu tasarım planı içerisinde,
yokluğun kendine göre bir tadı olduğu ve bunu kanıtlamaya yönelik bağlama
odaklanıldığı düşünülmektedir. Şiirdeki kullanımıyla, karşımızda bir süreç
olarak yeni bir uzam-zamanın kurulduğuna tanık oluyoruz ve bu kez olumsuzluk
belirleyicileriyle sağlanan bir olumsuzluk değil, sözcük düzeyinde kurulan bir
olumsuzluk önerilmiştir. Şiirin öznesi, karşısındakiyle konuşurken bağıntı
kuramı temelinde kendi arzusunu dile getirerek yokluğun özne/alıcı arasındaki
bağıntılarını farklı bir konumda seslenme işleviyle etkinleştiriyor: bir at
söylemi ve bağlamı içeriğinde gösterge kuramını öznenin edimlerine uygulayarak
"artık yok" temelli özel bir olumsuzluk dili oluşturuluyor. Bu özel
kullanım ozan tarafından bilinçle üretilmiş olumsuz bir söz varlığının şiirsel
karşılığıdır: Ozan, şiirin bütününde artık/değil söylemini kullanarak bağlama
dayalı anlamlar oluşturma sürecinde, kimi kez güçlü, kimi kez zayıf
sezdirimlerle değişik önermeler kuruyor. Böylece, özneyi edimleri üzerinden betimleyen
bir bağlamın söylemde nasıl etkinleştirildiği ve bunun şiirdeki işleyişi söz dizimi
temelli yaklaşımlarla belirlenebilir, diye düşünüyoruz. Üstelik ozan, bu
bağıntıyı söylemin edimsel yanını harekete geçiren üstdilsel olumsuz sözcük
kullanımıyla sağlamaktadır. Şiirde tüm yaşamı olumsuzluğun hiç'li zevkiyle
güçlendirerek Le Goût du Néant (Hiçliğin Zevki) olarak tasarlayan ozan
olumsuzluğu çoğu kez içerik düzeyinde sözceleyen öznenin niyeti (at) örneği
gözetilerek sürdürülmektedir. Ozan, gösterge ile kullanıcı ve bağlamı
belirleyen işleyiş kuralları dışına çıkarak ve söz diziminde değişikliklere
giderek buyuru bildirim veya dilek istek kipinde çekimlerken büyük bir
beceriyle bize geçmiş yapıyı sezdirir ve bu yolla geçmişi güncele
yakınlaştırır.
Söylem çözümlemesi olumsuz sözce ve edimsel işlevleri sözcük/bağlam düzeyinde olumsuzluk yokluk sözlüksel alanı söz eylem at örneği sözlük bilgisi Baudelaire'de olumsuzluk görünümleri
In this study, the structures involving
negative utterances in Baudelaire’s poem Craving
for Oblivion and the functions of the oblivion in the discourse was
examined. In this poem, an understanding of negation at the word level is at
the forefront. The negation discussed by the poet is evaluated through the
contextual clues conveying pastness. In this context, it is thought that there
is pleasure in oblivion and there is an effort to prove it. In the poem, it can
be seen that a new space-time as a process is constructed and negativity at
word level is suggested. By expressing his own desires basing on relevance
theory, subject of the poem activates the relations between subject/receiver
with the addressing function at a different position. A negation language is
constructed by applying sign theory to subject pragmatics in the context of a
horse discourse. This special usage is consciously constructed by the poet and
it is the poetic equivalent of a negative vocabulary. The poet constructs some
propositions by using the no longer/not discourse. Therefore, it is thought
that how a context which defines subjects through acts is activated can be
determined through syntax-based approaches. Moreover the poet can construct
this relevance by negative word usage in the metalanguage which activates the
pragmatic part of the discourse. Poet, who designs life as Le Gout du Nèant (Craving for Oblivion) in the poem, empowers life
with the pleasure of negativity. This negativity is maintained in the horse
example. The poet violates the rules which determine sign, sender and the
context, makes changes in the syntax, implicates the past structure and by
doing this he brings the past closer to the present.
Discourse analysis negative utterance and its pragmatics functions nothing/else speech act language of poetry lexicon in the past aspects of horse negation illocution structure of the pragmatics component usage of the negation in Baudelaire
Bölüm | Türk dili, kültürü ve edebiyatı |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 7 |