Travma genel anlamda hoş
olmayan, huzur bozan, kasvet veren olay ya da olaylar; kedere ve ve yasa neden olan yaşantılar; bir kayıp, bir yokluk ya da yoksunluk;
yaşamın akışı içinde ağır, beklenmeyen
ve istenmeyen bir dönüşüm ya da bedensel bir hasar sonucu ortaya çıkan, maruz kalan
kişi üzerinde kısa ya da uzun vadeli, örtük ya da açık etkileri bulunan duygusal
bir yıkım olarak tanımlanabilir. Diğer yandan, her olumsuz deneyim her bireyde
mutlaka travma etkisine neden olmayabilir.
Travma etkisinin söz konusu olması ya da olmaması ve varsa etkinin
boyutu, yaşanan deneyimin şiddetine ve travma ile başa çıkmak zorunda olanların
olay anı ile sonrasındaki dayanma ve direnme gücüne göre değişebilir. Travma,
bireysel olduğu gibi, toplu olarak da yaşanabilir. Kimi zaman bireyin yaşadığı
bir travma ailenin tümünü, yakın arkadaş çevresini ve akrabalarını yıkıp, düzenlerini
bozarken, kimi zaman da bu kişiler bireyin yaşadığı travmanın sorumlusu
olabilirler. Travma, bir topluluğu
nesiller boyu tarihsel, coğrafi, siyasi ve sosyolojik nedenlerle ya da
başka etkenlerle harap etmesi yönüyle,
daha geniş bir bağlamda da ele alınabilir. Sonuç olarak, travmanın birey ya da
toplum üzerinde geçici ya da kalıcı, uzun ya
da kısa süren etkileri olduğundan söz edilebilir. Öte yandan, her ne
kadar travma her zaman dışarıdan fark edilemese de yaşamın bir parçası olarak
düşünülebilir; bu nedenle de her dilin edebiyatında doğrudan ya da dolaylı
olarak yer alır. Bu çalışmada travmaya ilişkin açık ya da örtük örnekler, Türk
şiirinde Garip Akımı kapsamında
yazılmış altı şiir ile bu şiirlerin İngilizce, Fransızca ve Almanca çevirileri
üzerinden, Sandra May Adams (2017) tarafından travma okumalarına yönelik olarak
derlenmiş sorular ışığında çözümlenip karşılaştırılmaktadır. Çözümlemenin bir
parçası olarak, çeviriler André Lefevere tarafından şiir çevirisine yönelik
olarak tanımlanan yedi strateji çerçevesinde incelenmektedir. Kaynak ve erek
şiirler birlikte okunurken, travmaya ilişkin göstergelerin erek şiirlere ne
derece yansıtıldığı, özgün şiirlerin özellikleri üzerinden ele alınmaktadır.
Garip Akımı Orhan Veli Travma Sandra May Adams André Lefevere
Trauma
can be defined, in general terms, as an emotional collapse resulting from a disagreeable,
disquieting, or depressing event or series of events; gloomy and mournful
experiences; a loss, an absence, or a deprivation; a severe, unexpected, and
undesired transformation in life; or a physical injury that may have short- or
long-term, implicit or explicit impacts on people experiencing it. On the other
hand, all negative experiences may not necessarily cause a trauma effect on
every individual. The absence or presence of a trauma effect, as well as its
extent may depend on the intensity of the experience and the extent of the
resistance and persistence of those having to cope with it both at the time of
the experience and later. Trauma may be experienced
individually or collectively. Sometimes, trauma experienced by an individual
may undermine and unsettle the entire family or close friends and relatives,
whereas sometimes, these people may be the cause of the individual’s trauma. Trauma may also be treated in a much broader context,
devastating an entire community over generations, because of historical,
geographical, political, or sociological causes or other factors. As a result, trauma
may have temporary or permanent, long- or short-lasting impacts on individuals as well as
communities. On the other hand, although trauma may not always
be easily noticeable from outside, it may be considered a part of life. It is,
therefore, directly or indirectly present in the literary products of any
language. This study analyzes and compares explicit or
implicit traces of trauma from the Garip
movement in Turkish poetry and their English, French and German translations,
using a set of questions formulated by Sandra May Adams (2017). As a part of the
analysis, the translations are treated based on André Lefevere’s classification
of the seven strategies that can be adopted while translating poetry. By concurrently reading the source and
target poems, the extent to which signs of trauma are
reflected in the target poems is discussed based on the particularities of the source
poems acting as a factor.
Garip Movement Orhan Veli Trauma Sandra May Adams André Lefevere
Bölüm | Türk dili, kültürü ve edebiyatı |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 9 |