Kadınlar, I. Dünya Savaşı sırasında "duygusal
şantaj türü" olarak askeri propagandada ortak bir varlığa sahiptirler
(Isnenghi'nin sözleriyle). Kadınlar anne, kızkardeş, sevgili, gelin olarak
düşmanın acımasızlığından korunması gereken çaresiz karakterler olarak gösterilir;
aksi takdirde, kadınlar siperlerde mücadele eden askerler için zevk ve
eğlenceli aletler olarak görülüyor. belli gruplara hitap eden gazetelerde başka
modeller bulunur: Art Nouveau'nun tadında moda hanımefendi veya muhteşem
"cocotte"; Fakat daha yaygın olanı kocasıyla, ailesini ve ülkesini
destekleyen sadık bir eşin yanında duran bir kadın vatansever idealidir.
Nell’ ideologia
propagandistica della pubblicistica di trincea la figura femminile nelle sue
varie declinazioni ebbe una funzione importante ed essenziale come «presenza
assidua, di tutela e ricatto emotivo», per dirla con Mario Isnenghi. La donna
era rappresentata in qualità di madre, sorella, amante o sposa e
strumentalizzata come figura fragile da difendere dagli oltraggi del nemico,
funzionale a corroborare il soldato intorno all’idea di Patria; oppure era
utilizzata come spunto di divertimento e distrazione nelle sue declinazioni
comico-popolari dai toni licenziosi e boccacceschi. Non mancano raffigurazioni
di figure femminili eleganti e slanciate in stile Liberty, desiderate e
idealizzate per la loro irraggiungibile bellezza a mo’ di donne angelicate o di
splendide "cocotte" (Francesco Maggi); si trova anche l'elogio di
alcuni esempi edificanti e virtuosi per dedizione e fedeltà esemplare al
soldato, alla famiglia e alla patria.
Bölüm | Türk dili, kültürü ve edebiyatı |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 10 |