Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Examination of the impact of the course of character and value education on the attitudes of Turkish language and literature prospective teachers about value education

Yıl 2019, Sayı: 15, 63 - 78, 21.06.2019
https://doi.org/10.29000/rumelide.580457

Öz

The purpose of this survey is to determine the
impact of the course of Character and Value Education on the attitudes of
prospective teachers about value education. The quantitative research approach
has been adopted in this study and the pattern of single group preliminary
test- final test was used as a method. The study group of this research study
is formed by 50 Turkish language and literature prospective teachers who have
selected the course of Character and Value Education as the elective course in
the Pedagogical Formation Program of Sinop University in the fall semester of
the academic year 2018-2019. "Attitude scale on value education"
developed by Cetin (2018) has been used as a means of data collection in the
survey. The scale which was used as a preliminary test prior to the
experimental processes and as a final test thereafter on the study group
consists of 3 sub-dimensions and 31 articles. All data obtained from the survey
were analyzed in SPSS 25 package program. The dependent variable t-test was
used to determine whether the difference between the preliminary and final test
scores are meaningful.  At the end of the
survey the applications of which lasted 14 weeks, it was observed that the
course of Character and Value Education has increased the attitudes of the
prospective teachers directed at the sub-dimensions of the belief in the
necessity of value education and internalization of value education. On the
other hand, in the dimension of the negative belief on the value education
which is another sub-dimension of the scale it has been observed that there is
no meaningful difference between the preliminary and final test scores of the
prospective teachers, that the prospective teachers had no negative opinion
about the value education prior to the experimental processes, nor such a
negative opinion has emerged after the experimental processes. 

Kaynakça

  • Aktürk, Z. ve Acemoğlu, H. (2011). Sağlık çalışanları için araştırma ve pratik istatistik. İstanbul: Anadolu Ofset. Akyüz, H. (1991). Eğitim sosyolojisinin temel kavram ve alanları üzerine bir araştırma. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. Aladağ, S. (2012). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini bilişsel düzeyde kazanmalarına etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (1), 123-146. Alyılmaz, C. ve Alyılmaz, S. (2014). Amirbek Turatoviç Muratov’dan Yenisey’e sesleniş. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 3/1, 68-84. Alyılmaz, S. (2008). Öğretmen adaylarına göre görgü kurallarına aykırı davranışlar. İzvestiya Vuzov, 1-2, 136-142. Armutlulu, İ. H. (2008). İşletmelerde uygulamalı istatistik. İstanbul: Alfa Yayıncılık. Bayram, B. ve Yılmaz, S. (2019). Değer eğitiminde edebî türlerin kullanımı. Salih Zeki Genç ve Adem Beldağ (Ed.), Karakter ve Değer Eğitimi (279-292) içinde. Ankara: Pegem Akademi. Beil, B. (2003). İyi çocuk, zor çocuk, ‘doğru davranışlar çocuklara nasıl kazandırılır? (Çev. Cuma Yorulmaz). Ankara: Arkadaş Kitapevi. Bilgin, N. (1995). Sosyal psikolojide yöntem ve pratik çalışmalar. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş (2007). Deneysel Desenler, Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: PegemA Yayıncılık . Büyüköztürk, Ş.; Çokluk, Ö. ve Köklü, N. (2013). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegema Yayıncılık. Cohen, L. ve Manion, L. (1997). Reseacrh methods in education (4th ed.). Routledge: London and New York. Çetin, F. (2018). Değer eğitimine yönelik tutum ölçeği. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 22 (193), 323-341. Çil, B. (2008). İstatistik. Ankara: Detay Yayıncılık. Demirhan Iscan, C. ve Senemoğlu, N. (2009). İlköğretim 4. sınıf düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Eğitim ve Bilim, 34 (153), 1-14. Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder Matbaacılık. Dökmen, Ü. (2000). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Er, O. (2017). Suha Mermerci’nin Kitaplarının Kültürel Değerler Açısından Değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1178-1188. Erdentuğ, N. (1982). Kişiliğin oluşması ve Türk kimliği. D.T.C.F. Atatürk’ün 100. Doğum Yılına Armağan Dergisi, 323. Ankara: Ankara Üniversitesi. Fraenkel, J. R., ve Wallen, N. E. (1996). How to design and evaluate research in education (3th ed.). Mc Graw Hill Higher Education. New York, ABD. Gay, L. R., ve Airasian, P. (2000). Educational research competencies for analysis and application (6th Edition). Ohio: Merrill an imprint of Prentice Hall. George, D., ve Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson. Halstead, J. M. ve Taylor, M. J. (2000). Learning and teaching about values: a review of recent research. Cambridge Journal Of Eucation, 30(2), 169 - 202. Kale, N. (2004). Nasıl bir değerler eğitimi? Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu’nda sunulan bildiri, İstanbul. Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. (3. Basım). Ankara: Engin Yayıncılık. Kozikoğlu, İ. (2018). Okul öncesi öğretmenlerinin değerler eğitimine ilişkin tutum ve görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2698-2720. Köktürk, M. (2006). Kültürün dünyası, kültür felsefesine giriş. Ankara: Hece Yayıncılık. Levine, D. M.; Ramsey, P. P. ve Smidt, R. K. (2001). Applied statistics for engineers and scientists. Prentice Hall. Nachmias, D. ve Nachmias, C. (1997). Research Methods in theSocial Sciences (2th ed.), New York: St. Martin’s Pres. Özgüven, İ. E (1994). Psikolojik testler. Ankara. Şahin, N. (2017). Cengiz Aytmatov’un eserlerinin değerler eğitimi bağlamında incelenmesi ve ortaokul Türkçe ders kitapları için metin önerileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum. Tamuri, A. H. (2007). Islamic Education teachers' perceptions of the teaching of akhlāq in Malaysian secondary schools. Journal of Moral Education, 36(3), 371– 386. TDK, (2015). Türkçe sözlük. Ankara: TDK Yay. Yaşaroğlu, C. (2014). Sınıf öğretmenlerinin değer eğitimine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. JASSS, 27, 123-134.

Karakter ve değerler eğitimi dersinin Türk dili ve edebiyatı öğretmeni adaylarının değer eğitimine yönelik tutumları üzerindeki etkisinin incelenmesi

Yıl 2019, Sayı: 15, 63 - 78, 21.06.2019
https://doi.org/10.29000/rumelide.580457

Öz

Bu araştırmanın amacı; Karakter ve Değerler
Eğitimi dersinin, öğretmen adaylarının değer eğitimine yönelik tutumları
üzerindeki etkisini tespit etmektir. Çalışmada nicel araştırma yaklaşımı
benimsenmiş olup yöntem olarak tek grup ön test - son test basit deneysel desen
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz
yarıyılında, Sinop Üniversitesi Pedagojik Formasyon Programı’nda, seçmeli ders
olarak Karakter ve Değerler Eğitimi dersini seçen 50 Türk dili ve edebiyatı
öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Çetin
(2018) tarafından geliştirilen “Değer eğitimine yönelik tutum ölçeği”
kullanılmıştır. Deneysel işlemlerin öncesinde ön test, sonrasında ise son test
olarak çalışma grubuna uygulanan ölçek, 3 alt boyut ve 31 maddeden
oluşmaktadır. Araştırmadan elde edilen tüm veriler SPSS 25 paket programında
analiz edilmiştir. Öğretmen adaylarının ön test ve son test puanları arasındaki
farkın anlamlı olup olmadığını tespit etmek için bağımlı değişken t- testi
analizi kullanılmıştır. Uygulamaları toplamda 14
hafta süren araştırmanın sonunda Karakter ve Değerler Eğitimi dersinin, öğretmen
adaylarının değer eğitimin gerekliliğine olan inanç ve değer eğitimini
içselleştirme alt boyutlarına yönelik tutumlarını artırdığı görülmüştür.
Ölçeğin bir diğer alt boyutu olan değer eğitimine yönelik olumsuz inanç
boyutunda ise, öğretmen adaylarının ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı, öğretmen adaylarının deneysel
işlemler öncesinde değer eğitimine yönelik olumsuz inançları olmadığı gibi
deneysel işlemler sonrasında da öğretmen adaylarında değer eğitimine yönelik
olumsuz bir inanç gelişmediği görülmüştür. 

Kaynakça

  • Aktürk, Z. ve Acemoğlu, H. (2011). Sağlık çalışanları için araştırma ve pratik istatistik. İstanbul: Anadolu Ofset. Akyüz, H. (1991). Eğitim sosyolojisinin temel kavram ve alanları üzerine bir araştırma. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. Aladağ, S. (2012). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini bilişsel düzeyde kazanmalarına etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16 (1), 123-146. Alyılmaz, C. ve Alyılmaz, S. (2014). Amirbek Turatoviç Muratov’dan Yenisey’e sesleniş. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 3/1, 68-84. Alyılmaz, S. (2008). Öğretmen adaylarına göre görgü kurallarına aykırı davranışlar. İzvestiya Vuzov, 1-2, 136-142. Armutlulu, İ. H. (2008). İşletmelerde uygulamalı istatistik. İstanbul: Alfa Yayıncılık. Bayram, B. ve Yılmaz, S. (2019). Değer eğitiminde edebî türlerin kullanımı. Salih Zeki Genç ve Adem Beldağ (Ed.), Karakter ve Değer Eğitimi (279-292) içinde. Ankara: Pegem Akademi. Beil, B. (2003). İyi çocuk, zor çocuk, ‘doğru davranışlar çocuklara nasıl kazandırılır? (Çev. Cuma Yorulmaz). Ankara: Arkadaş Kitapevi. Bilgin, N. (1995). Sosyal psikolojide yöntem ve pratik çalışmalar. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş (2007). Deneysel Desenler, Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: PegemA Yayıncılık . Büyüköztürk, Ş.; Çokluk, Ö. ve Köklü, N. (2013). Sosyal bilimler için istatistik. Ankara: Pegema Yayıncılık. Cohen, L. ve Manion, L. (1997). Reseacrh methods in education (4th ed.). Routledge: London and New York. Çetin, F. (2018). Değer eğitimine yönelik tutum ölçeği. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 22 (193), 323-341. Çil, B. (2008). İstatistik. Ankara: Detay Yayıncılık. Demirhan Iscan, C. ve Senemoğlu, N. (2009). İlköğretim 4. sınıf düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Eğitim ve Bilim, 34 (153), 1-14. Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder Matbaacılık. Dökmen, Ü. (2000). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Er, O. (2017). Suha Mermerci’nin Kitaplarının Kültürel Değerler Açısından Değerlendirilmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 6(2), 1178-1188. Erdentuğ, N. (1982). Kişiliğin oluşması ve Türk kimliği. D.T.C.F. Atatürk’ün 100. Doğum Yılına Armağan Dergisi, 323. Ankara: Ankara Üniversitesi. Fraenkel, J. R., ve Wallen, N. E. (1996). How to design and evaluate research in education (3th ed.). Mc Graw Hill Higher Education. New York, ABD. Gay, L. R., ve Airasian, P. (2000). Educational research competencies for analysis and application (6th Edition). Ohio: Merrill an imprint of Prentice Hall. George, D., ve Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson. Halstead, J. M. ve Taylor, M. J. (2000). Learning and teaching about values: a review of recent research. Cambridge Journal Of Eucation, 30(2), 169 - 202. Kale, N. (2004). Nasıl bir değerler eğitimi? Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu’nda sunulan bildiri, İstanbul. Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık Kavcar, C. (1999). Edebiyat ve eğitim. (3. Basım). Ankara: Engin Yayıncılık. Kozikoğlu, İ. (2018). Okul öncesi öğretmenlerinin değerler eğitimine ilişkin tutum ve görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(4), 2698-2720. Köktürk, M. (2006). Kültürün dünyası, kültür felsefesine giriş. Ankara: Hece Yayıncılık. Levine, D. M.; Ramsey, P. P. ve Smidt, R. K. (2001). Applied statistics for engineers and scientists. Prentice Hall. Nachmias, D. ve Nachmias, C. (1997). Research Methods in theSocial Sciences (2th ed.), New York: St. Martin’s Pres. Özgüven, İ. E (1994). Psikolojik testler. Ankara. Şahin, N. (2017). Cengiz Aytmatov’un eserlerinin değerler eğitimi bağlamında incelenmesi ve ortaokul Türkçe ders kitapları için metin önerileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum. Tamuri, A. H. (2007). Islamic Education teachers' perceptions of the teaching of akhlāq in Malaysian secondary schools. Journal of Moral Education, 36(3), 371– 386. TDK, (2015). Türkçe sözlük. Ankara: TDK Yay. Yaşaroğlu, C. (2014). Sınıf öğretmenlerinin değer eğitimine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. JASSS, 27, 123-134.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Türk dili ve edebiyatı
Yazarlar

Nurullah Şahin 0000-0002-3462-0369

Yayımlanma Tarihi 21 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 15

Kaynak Göster

APA Şahin, N. (2019). Karakter ve değerler eğitimi dersinin Türk dili ve edebiyatı öğretmeni adaylarının değer eğitimine yönelik tutumları üzerindeki etkisinin incelenmesi. RumeliDE Dil Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(15), 63-78. https://doi.org/10.29000/rumelide.580457

RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.