Öz
Yabancı dil öğretim tekniklerine günümüzün ihtiyaçları doğrultusunda yeni bir bakış açısı sunmaya çalışan bu dil öğretim tekniği, yabancı dilde duyduğumuz ve okuduğumuz sözcüklerin ve ifadelerin, tıpkı anadilimizdeki gibi dildeki kullanım sıklığına göre kendi içinde bir veri tabanı oluşturulmasına ve öğrencinin akıcı bir şekilde konuşmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Zihin haritalama tekniği olarak adlandırılan bu teknikte zihinsel sınıflandırma ile oluşan veri tabanı, tümevarım ve tümdengelim akıl yürütme tekniklerinin yabancı dil öğreniminde farklı aşamalarda birlikte kullanımı ile ortaya çıkmaktadır. Bu teknik, “Yeni bir dil yeni bir dünya inşasıdır” söylemi ile zihinsel merakın geliştirilmesine, öğrenme odaklı bilgi ediniminden keşfetmeye dayalı bilgi edinimine geçiş yapılmasına ve kelime odaklı başlayan yabancı dil öğrenim serüvenini, öğrencinin cümle, konu ve kitap odaklı şeklinde devam ettirmesine olanak sağlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Dil öğrenimi zihinsel sınıflandırma kullanım sıklığı yabancı dil dil tekniği
Kaynakça
- Aktaş, T. ve İşigüzel, B. (2013). Erken Yaşlarda Oyunlarla Yabancı Dil Öğretimi Kuram ve Uygulama. Ankara: Nevşehir Üniversitesi.
- Altınörs, A. (2014). 50 Soruda Dil Felsefesi. (2. Baskı). İstanbul: Bilim ve Gelecek Kitaplığı.
- Barthes, R. (2013). Dilin Çalışma Sesi. (Çev. A. Ece.). İstanbul: Yapı Kredi.
- Buzan, T. ve Buzan, B. (2018). Zihin Haritaları, (7. Baskı). İstanbul: Alfa Basım.
- Chomsky, N. (2002). Dil ve Zihin. (Çev. A. Kocaman). (2. Baskı). Ankara: Ayraç.
- Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi.
- Doğan, C. (2012). Sistematik Yabancı Dil Öğretim Yaklaşımı ve Yöntemleri. İstanbul: Ensar.
- Güler, İ. (Ed.). (2015). İslam Medeniyetinde Dil İlimleri, Tarih ve Problemler. İstanbul: İSAM.
- Hânlerî, P. (2004). Düşünce ve Dil, (Haz. Hüseyin Su). (Çev. Sait Okumuş). Ankara: Hece.
- Işık, A. (2013). Yabancı Dil Nasıl Öğrenilmez Nasıl Öğrenilir. (4. Baskı). Ankara: Elma.
- Karaağaç, G. (2013). Anlam (Anlam Bilimi ve İletişim). İstanbul: Kesit.
- Karakaya, Ş. (2007). Dil Gelişimi ve Dil Politikası. Ankara: Akçağ.
- Kayaalp, İ. (2006). İletişim ve Dil, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
- Kılıç, V. (2002). Dilin İşlevleri ve İletişim. İstanbul: Papatya.
- Koç, S., Yeniçeri, H., Yağcı, İ., Odacı, S., Deniz, K. ve Yıldız H. (2009) Üniversiteler İçin Dil ve Anlatım, (2. Baskı). Konya: Palet.
- Onan, B. (2013). Dil Eğitiminin Temel Kavramları. (2. Baskı). Ankara: Nobel Akademik.
- Saussure, F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. (Çev. Savaş Kılıç). İstanbul: İthaki.
- Tarcan, A. (2004) Yabancı Dil Öğretim Teknikleri. Ankara: Nobel.
- Vahapoğlu, E. (2012). Yabancı Dil Öğrenme Yolları. (9. Baskı). İstanbul: Alfa.
Öz
This language teaching technique, which tries to present a new perspective in line with the needs of today's foreign language practice methods, aims to create a database in the language according to the usage frequency of the words we hear or the words and expressions in the text we read in the same language as our native language and contribute to the student's fluent speaking. In this method called mind mapping technique, this database, which is formed by mental classification, emerges with the use of inductive and deductive reasoning techniques at different stages in foreign language learning. This technique enables the development of mental curiosity with the discourse of building a new world, a new language, and the transition from learning-oriented knowledge acquisition to exploratory-oriented learning acquisition. Moreover, the student continquisitionues the word-oriented foreign language learning adventure as a sentence-oriented, subject-oriented and book-oriented adventure.
Anahtar Kelimeler
Language learning mental classification frequency of use foreign language language technique
Kaynakça
- Aktaş, T. ve İşigüzel, B. (2013). Erken Yaşlarda Oyunlarla Yabancı Dil Öğretimi Kuram ve Uygulama. Ankara: Nevşehir Üniversitesi.
- Altınörs, A. (2014). 50 Soruda Dil Felsefesi. (2. Baskı). İstanbul: Bilim ve Gelecek Kitaplığı.
- Barthes, R. (2013). Dilin Çalışma Sesi. (Çev. A. Ece.). İstanbul: Yapı Kredi.
- Buzan, T. ve Buzan, B. (2018). Zihin Haritaları, (7. Baskı). İstanbul: Alfa Basım.
- Chomsky, N. (2002). Dil ve Zihin. (Çev. A. Kocaman). (2. Baskı). Ankara: Ayraç.
- Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi.
- Doğan, C. (2012). Sistematik Yabancı Dil Öğretim Yaklaşımı ve Yöntemleri. İstanbul: Ensar.
- Güler, İ. (Ed.). (2015). İslam Medeniyetinde Dil İlimleri, Tarih ve Problemler. İstanbul: İSAM.
- Hânlerî, P. (2004). Düşünce ve Dil, (Haz. Hüseyin Su). (Çev. Sait Okumuş). Ankara: Hece.
- Işık, A. (2013). Yabancı Dil Nasıl Öğrenilmez Nasıl Öğrenilir. (4. Baskı). Ankara: Elma.
- Karaağaç, G. (2013). Anlam (Anlam Bilimi ve İletişim). İstanbul: Kesit.
- Karakaya, Ş. (2007). Dil Gelişimi ve Dil Politikası. Ankara: Akçağ.
- Kayaalp, İ. (2006). İletişim ve Dil, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
- Kılıç, V. (2002). Dilin İşlevleri ve İletişim. İstanbul: Papatya.
- Koç, S., Yeniçeri, H., Yağcı, İ., Odacı, S., Deniz, K. ve Yıldız H. (2009) Üniversiteler İçin Dil ve Anlatım, (2. Baskı). Konya: Palet.
- Onan, B. (2013). Dil Eğitiminin Temel Kavramları. (2. Baskı). Ankara: Nobel Akademik.
- Saussure, F. (2014). Genel Dilbilim Yazıları. (Çev. Savaş Kılıç). İstanbul: İthaki.
- Tarcan, A. (2004) Yabancı Dil Öğretim Teknikleri. Ankara: Nobel.
- Vahapoğlu, E. (2012). Yabancı Dil Öğrenme Yolları. (9. Baskı). İstanbul: Alfa.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dilbilim |
| Bölüm | Türk dili, kültürü ve edebiyatı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 19 |
Cited By
- Makale Dosyaları