Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Hazırlıksız konuşma stratejileri

Yıl 2020, Sayı: 20, 167 - 189, 21.09.2020
https://doi.org/10.29000/rumelide.791129

Öz

Anadili konuşucuları kendi dillerinde çeşitli konuşmalar üretebilirler ancak iyi bir konuşmacı olabilmenin yolu eğitimden geçer. Türkçe eğitimi, öğrencilere konuşmanın en baştan öğretildiği bir süreci kapsamaz. Belirli bir konuşma becerisine sahip olan öğrencilerin hata ve eksikliklerinin birtakım stratejik hamlelerle giderilmesi ve kendilerini sözlü olarak tutarlı ve etkili bir şekilde ifade edebilmelerini sağlamak Türkçe eğitiminin nihai hedeflerinden biridir. Bu hedefe ulaşmada Türkçe öğretmenlerine rehberlik eden ana kaynaklar ise öğretim programı ve ders kitaplarıdır. Konuşma eğitiminin uygulama boyutunu oluşturan konuşma strateji, yöntem, teknik ve etkinlikleri öğretmenlerin öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirmede başvuracağı birincil öğretim öğeleridir. Dolayısıyla öğretim programı ve ders kitaplarının çeşitli konuşma durumlarında kullanılabilecek strateji, yöntem, teknik ve etkinlikler çerçevesinde yapılandırılması gerekmektedir. Öğretim programı incelendiğinde konuşma kazanımlarının nitelik ve nicelik açısından yetersiz olduğu, k0nuşma strateji, yöntem ve teknikleri arasında net bir ayrım yapılmadığı ve konuşma stratejilerinin işlevlerine yönelik açıklama getirilmediği görülmektedir. Programda yer alan strateji, yöntem ve tekniklerin yine programda yer alan konuşma türleriyle ilişkilendirilerek ele alınması gereklidir. Programda yer alan hazırlıksız konuşma türüne yönelik hiçbir açıklama getirilmediği, bu türe özgü strateji, yöntem, teknik ve etkinliklere yer verilmediği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı hazırlıksız konuşma ve topluluk önünde konuşma üzerine yapılmış çalışmalarda yer alan konuşma stratejilerini belirlemek, tasnif etmek ve hazırlıksız konuşma stratejileri önerisi sunmaktır. Temellendirilmiş Kuram yöntemi ile gerçekleştirilen çalışmanın inceleme nesnesi olarak 40 çalışma seçilmiş, bu çalışmalar kodlama tekniği aracılığıyla analiz edilmiştir. Çalışmanın sonunda zihinsel konuşma planı yapma, sosyal ve işbirlikli öğrenme ortamlarından yararlanma, bellek geliştirme çalışmaları yapma, heyecan kontrolü çalışmaları yapma ve değerlendirme olmak üzere 5 hazırlıksız konuşma stratejisi önerisinde bulunulmuştur.

Kaynakça

  • Aslan, D., & Özgün, Ö. (2009). Sosyal öğrenme kuramı. Aral, N., & Duman, T. (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s.271-290). İstanbul: Kriter.
  • Ardito, G. (1999). The systematic use of ımpromptu speeches in training ınterpreting students. The Interpreters' Newsletter, 9, 177-189.
  • Anthony, E. M. (1963). Approach, method and technique. English Language Teaching, 17, 63-67.
  • Aydın, İ. S., & Pehlivan, A. (2019). Konuşma türleri. Çetinkaya, G. (Ed.), Konuşma ve eğitimi içinde. (s.119-136)
  • Bailey, J. (2013). Extemporaneous speaking: engaging with current events. National Speech& Debate Association.
  • Barruansyah, R. T. (2018). Applying Impromptu Speech Technique to Improve Students’ Speaking Ability at the Fourth Semester Students of STIBA Persada. J-SHMIC, 5(2), 57-72.
  • Bayburtlu, Y. S. (2019). Ortaokul 6 ve 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşmalarında bağdaşıklık ve tutarlılık (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Beebe, S. A. ve Beebe, S. J. (2005). Public speaking handbook. Allyn & Bacon Publishers.
  • Boone, G. M. (1987). The use of metaphorical topoi in impromptu training. The National Forensic Journal, 5, 39-47.
  • Boyenga, J. (2016). An Introduction to Public Speaking. http://www.indianhills.edu/_myhills/courses/SPC101/documents/lu03_public_speakin g.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Brown, H. D. (2004). Language assesment: principles and clasroom practices. Longman Publishers.
  • Casamassima, M., & Insua, F. (2015). On How Thinking Shapes Speaking: Techniques To Enhance Student’s Oral Discourse. English Teaching Forum, 53(2), 21-29.
  • Castelli, B. (2010). Delivering ideas: strategies for impromptu speaking. SNIA Education.
  • Cifci, S., & Duru, K. (2016). Ses temelli kelime çağrışımı. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(14), 159-178.
  • Coopman, S. J., & Lull, J. (2012). Public speaking: the evolving art. Cengage Learning.
  • Dean, K. W. (1987). Time well spent: Preparation for impromptu speaking. The Journal of the American Forensic Association, 23(4), 210-219.
  • Dowling, F. (1957). Teaching impromptu speaking. The Speech Teacher, 6(3), 205-208.
  • Durmuş, M. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Fredricks, S. M. (2005). Teaching impromptu speaking: a pictorial approach. Communication Teacher, 19(3), 75-79.
  • Girardelli, D. (2017). Impromptu speech gamification for ESL/EFL students. Communication Teacher, 31(3), 156-161.
  • Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 123-148.
  • Güneş, F. (2015). Konuşma Öğretiminde Uygulanan Yaklaşım ve Modeller. Şahin, A. (Ed.), Konuşma Eğitimi Yöntemler-Etkinlikler içinde. (s.151-175)
  • Henderson, D. (1982). Impromptu Speakıng As A Tool To Improve Non-Natıve Speakers' Fluency In English. Jalt Journal, 4, 75-89.
  • Hendrix, J.A. (1968). The impromptu classroom speech. The Speech Teacher, 17(4), 334-335.
  • Hintz, E.A., & Huber, A. A. (2019). Verbs, visuals, and vignettes: Incorporating images into the impromptu speaking exercise. Communication Teacher, 1-7.
  • Hsieh, S. (2006). Problems in Preparing for the English Impromptu Speech Contest: The Case of Yuanpei Institute of Science and Technology in Taiwan. RELC Jurnal, 37, 216-235.
  • Katchen, J. E. (1996). From contests to cocktail parties: strategies for ımpromptu speaking. Paper presented at the TEFL Oral Skills Conference. Tayvan.
  • Kaur, K., & Singh, G. (2010). A study of impromptu speeches among undergraduates at the university of malaya. The English Teacher, 20(19), 51-71.
  • Kırbaş, A. (2019). Türkçe öğretmen adaylarının hazırlıksız konuşmada gerekçelendirme düzeyleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
  • Köse, V. (2019). 6. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerilerinin geliştirilmesi üzerine bir çalışma (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kumaravadivelu, B. (2008). Understanding language teaching: from method to postmethod. London: Lawrence Publishing.
  • Lamerton, J. (2001). Everything you need to know public speaking. Harpercollins Publishers.
  • Laskowski, L. (2012). Painless presentations: the proven, stress-free way to successful public speaking. Hoboken: Wiley.
  • Lucas, S. E. (2008). The art of public speaking. McGraw Hill.
  • Mbeh, A. T. (2017). Impromptu speaking and authentic assessment in english language teaching/learning. International Journal of New Technology and Research (IJNTR), 3(3), 11-16.
  • Munawarah, S. (2012). The effect of using ımpromptu speech technique toward students’ speaking ability at the second year of state senior high school 12 pekanbaru (Lisans tezi). Islamıc Universıty, Pekanburu.
  • Nawi, R. A., Yasin, B., & Champion, C. R. (2015). Impromptu: great impromptu speaking is never just impromptu. Studıes In Englısh Language And Educatıon, 2(2), 144-157.
  • Oxford, R. L. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Heinle& Heinle Publishers.
  • Özden, M. (2018). Türkçe eğitimi lisans öğrencilerinin hazırlıklı ve hazırlıksız konuşma hakkında geliştirdikleri metaforlar. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler AraştırmalarıDergisi, 8(2), 347-357.
  • Preston, C. T. (Ekim, 1991). Extemporaneous speaking and ımpromptu speaking: a system for differentiating benefits and practical applications. Paper presented at the Annual Meeting of the Speech Communication Association. Atlanta.
  • Richards, J. C., & Rodgers, T. S. (2001). Approaches and methods in language teaching. U.K: Cambridge.
  • The UMBS Toastmasters. (2007). Speechcraft-Impromptu Speaking – Speaking Without Preparation. http://mrwaddell.net/4n6/docs/ie/ImpromptuSpeakingHints.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Thornbury, S. (2005). How to teach speaking. London: Pearson/Longman.
  • Toastmasters International. (2011). The Better Speakers Series: Impromptu Speaking.https://www.d14toastmasters.org/wp-content/uploads/2016/08/273A_ImpromptuSpeaking.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Tutorials Point. (2016). Impromptu Speaking. https://www.tutorialspoint.com/impromptu_speaking/index.htm adresinden erişilmiştir.
  • Urquhart, C. (2018). Nitel araştırmalar için temellendirilmiş kuram. Anı.
  • Wrench, J. S., Goding, A., Johnson, D. I., & Attias, B. A. (2011). Stand up, speak out: the practice and ethics of public speaking. University of Minnesota Libraries Publishing.
  • Yalçın, A. (2012). Türkçe öğretim yöntemleri. Akçağ.
  • Yale, R. N. (2014). The ımpromptu gauntlet: an experiential strategy for developing lasting communication skills. Business and Professional Communication Quarterly, 77(3) 281–296.
  • Yeşiltepe Sağlam, Ö. (2010). 7. sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Yüceer, D. (2014). Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.

Impromptu speaking strategies

Yıl 2020, Sayı: 20, 167 - 189, 21.09.2020
https://doi.org/10.29000/rumelide.791129

Öz

Native speakers can produce speeches in their own language, but the way to become a good speaker is through education. One of the ultimate goals of education of Turkish as native language that the students who have a certain speaking skill can correct their mistakes and deficiencies through a number of strategic moves and express themselves verbally in a consistent and effective manner. Speaking strategies, methods, techniques and activities, which constitute the implementing dimension of speech education, are the primary teaching items that teachers will use in developing students' speaking skills. Therefore, the curriculum and textbooks should be structured within the framework of strategies, methods, techniques and activities that can be used in various speech situations. When the curriculum is analyzed, it is seen that there is no clear distinction between speaking strategies, methods and techniques and there is no explanation for the functions of speaking strategies. Also it’s seen that impromptu speaking strategies aren’t included in the curriculum. The aim of this study is to determine and classify speaking strategies in studies about impromptu speaking and public speaking, then offer suggestion of impromptu speech strategies. This study conducted with the Grounded Theory method and 40 studies were selected as the study object. Data were analyzed by coding technique. At the end of the study, 5 unprepared speaking strategies were proposed: making a mental speech plan, benefiting from social and collaborative learning environments, conducting memory development studies, conducting excitement control studies and evaluation.

Kaynakça

  • Aslan, D., & Özgün, Ö. (2009). Sosyal öğrenme kuramı. Aral, N., & Duman, T. (Ed.), Eğitim psikolojisi içinde (s.271-290). İstanbul: Kriter.
  • Ardito, G. (1999). The systematic use of ımpromptu speeches in training ınterpreting students. The Interpreters' Newsletter, 9, 177-189.
  • Anthony, E. M. (1963). Approach, method and technique. English Language Teaching, 17, 63-67.
  • Aydın, İ. S., & Pehlivan, A. (2019). Konuşma türleri. Çetinkaya, G. (Ed.), Konuşma ve eğitimi içinde. (s.119-136)
  • Bailey, J. (2013). Extemporaneous speaking: engaging with current events. National Speech& Debate Association.
  • Barruansyah, R. T. (2018). Applying Impromptu Speech Technique to Improve Students’ Speaking Ability at the Fourth Semester Students of STIBA Persada. J-SHMIC, 5(2), 57-72.
  • Bayburtlu, Y. S. (2019). Ortaokul 6 ve 7. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşmalarında bağdaşıklık ve tutarlılık (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Beebe, S. A. ve Beebe, S. J. (2005). Public speaking handbook. Allyn & Bacon Publishers.
  • Boone, G. M. (1987). The use of metaphorical topoi in impromptu training. The National Forensic Journal, 5, 39-47.
  • Boyenga, J. (2016). An Introduction to Public Speaking. http://www.indianhills.edu/_myhills/courses/SPC101/documents/lu03_public_speakin g.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Brown, H. D. (2004). Language assesment: principles and clasroom practices. Longman Publishers.
  • Casamassima, M., & Insua, F. (2015). On How Thinking Shapes Speaking: Techniques To Enhance Student’s Oral Discourse. English Teaching Forum, 53(2), 21-29.
  • Castelli, B. (2010). Delivering ideas: strategies for impromptu speaking. SNIA Education.
  • Cifci, S., & Duru, K. (2016). Ses temelli kelime çağrışımı. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(14), 159-178.
  • Coopman, S. J., & Lull, J. (2012). Public speaking: the evolving art. Cengage Learning.
  • Dean, K. W. (1987). Time well spent: Preparation for impromptu speaking. The Journal of the American Forensic Association, 23(4), 210-219.
  • Dowling, F. (1957). Teaching impromptu speaking. The Speech Teacher, 6(3), 205-208.
  • Durmuş, M. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi. Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Fredricks, S. M. (2005). Teaching impromptu speaking: a pictorial approach. Communication Teacher, 19(3), 75-79.
  • Girardelli, D. (2017). Impromptu speech gamification for ESL/EFL students. Communication Teacher, 31(3), 156-161.
  • Güneş, F. (2011). Dil öğretim yaklaşımları ve Türkçe öğretimindeki uygulamalar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 123-148.
  • Güneş, F. (2015). Konuşma Öğretiminde Uygulanan Yaklaşım ve Modeller. Şahin, A. (Ed.), Konuşma Eğitimi Yöntemler-Etkinlikler içinde. (s.151-175)
  • Henderson, D. (1982). Impromptu Speakıng As A Tool To Improve Non-Natıve Speakers' Fluency In English. Jalt Journal, 4, 75-89.
  • Hendrix, J.A. (1968). The impromptu classroom speech. The Speech Teacher, 17(4), 334-335.
  • Hintz, E.A., & Huber, A. A. (2019). Verbs, visuals, and vignettes: Incorporating images into the impromptu speaking exercise. Communication Teacher, 1-7.
  • Hsieh, S. (2006). Problems in Preparing for the English Impromptu Speech Contest: The Case of Yuanpei Institute of Science and Technology in Taiwan. RELC Jurnal, 37, 216-235.
  • Katchen, J. E. (1996). From contests to cocktail parties: strategies for ımpromptu speaking. Paper presented at the TEFL Oral Skills Conference. Tayvan.
  • Kaur, K., & Singh, G. (2010). A study of impromptu speeches among undergraduates at the university of malaya. The English Teacher, 20(19), 51-71.
  • Kırbaş, A. (2019). Türkçe öğretmen adaylarının hazırlıksız konuşmada gerekçelendirme düzeyleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
  • Köse, V. (2019). 6. Sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerilerinin geliştirilmesi üzerine bir çalışma (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kumaravadivelu, B. (2008). Understanding language teaching: from method to postmethod. London: Lawrence Publishing.
  • Lamerton, J. (2001). Everything you need to know public speaking. Harpercollins Publishers.
  • Laskowski, L. (2012). Painless presentations: the proven, stress-free way to successful public speaking. Hoboken: Wiley.
  • Lucas, S. E. (2008). The art of public speaking. McGraw Hill.
  • Mbeh, A. T. (2017). Impromptu speaking and authentic assessment in english language teaching/learning. International Journal of New Technology and Research (IJNTR), 3(3), 11-16.
  • Munawarah, S. (2012). The effect of using ımpromptu speech technique toward students’ speaking ability at the second year of state senior high school 12 pekanbaru (Lisans tezi). Islamıc Universıty, Pekanburu.
  • Nawi, R. A., Yasin, B., & Champion, C. R. (2015). Impromptu: great impromptu speaking is never just impromptu. Studıes In Englısh Language And Educatıon, 2(2), 144-157.
  • Oxford, R. L. (1990). Language learning strategies: What every teacher should know. Heinle& Heinle Publishers.
  • Özden, M. (2018). Türkçe eğitimi lisans öğrencilerinin hazırlıklı ve hazırlıksız konuşma hakkında geliştirdikleri metaforlar. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler AraştırmalarıDergisi, 8(2), 347-357.
  • Preston, C. T. (Ekim, 1991). Extemporaneous speaking and ımpromptu speaking: a system for differentiating benefits and practical applications. Paper presented at the Annual Meeting of the Speech Communication Association. Atlanta.
  • Richards, J. C., & Rodgers, T. S. (2001). Approaches and methods in language teaching. U.K: Cambridge.
  • The UMBS Toastmasters. (2007). Speechcraft-Impromptu Speaking – Speaking Without Preparation. http://mrwaddell.net/4n6/docs/ie/ImpromptuSpeakingHints.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Thornbury, S. (2005). How to teach speaking. London: Pearson/Longman.
  • Toastmasters International. (2011). The Better Speakers Series: Impromptu Speaking.https://www.d14toastmasters.org/wp-content/uploads/2016/08/273A_ImpromptuSpeaking.pdf adresinden erişilmiştir.
  • Tutorials Point. (2016). Impromptu Speaking. https://www.tutorialspoint.com/impromptu_speaking/index.htm adresinden erişilmiştir.
  • Urquhart, C. (2018). Nitel araştırmalar için temellendirilmiş kuram. Anı.
  • Wrench, J. S., Goding, A., Johnson, D. I., & Attias, B. A. (2011). Stand up, speak out: the practice and ethics of public speaking. University of Minnesota Libraries Publishing.
  • Yalçın, A. (2012). Türkçe öğretim yöntemleri. Akçağ.
  • Yale, R. N. (2014). The ımpromptu gauntlet: an experiential strategy for developing lasting communication skills. Business and Professional Communication Quarterly, 77(3) 281–296.
  • Yeşiltepe Sağlam, Ö. (2010). 7. sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Yüceer, D. (2014). Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşma becerileri üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Toplam 51 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dilbilim
Bölüm Türk dili, kültürü ve edebiyatı
Yazarlar

Mehmet Kurudayıoğlu 0000-0002-0447-5236

Büşra Kiraz 0000-0001-6855-0752

Yayımlanma Tarihi 21 Eylül 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 20

Kaynak Göster

APA Kurudayıoğlu, M., & Kiraz, B. (2020). Hazırlıksız konuşma stratejileri. RumeliDE Dil Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(20), 167-189. https://doi.org/10.29000/rumelide.791129