Türkçe ve Türk dili edebiyatı öğretiminde okul dışı öğrenmenin farklı değişkenlerle incelenmesi: öğretmenler üzerine bir araştırma

Yıl 2022, Sayı: 31, 94 - 107, 21.12.2022

Yavuz Bolat Mustafa Köroğlu

https://doi.org/10.29000/rumelide.1220429

Cited By: 1

Öz

Okul dışı öğrenmenin eğitim-öğretim hizmetlerine olan katkısı gün geçtikçe artmakla birlikte bu hizmetler zaman içerisinde daha fazla ilgi odağı olmaya başlamıştır. Türkiye’de, Türkçe ve Türk Dili Edebiyatı öğretiminde okul dışı öğrenmenin etkili olması için öğretmenlerin okul dışı öğrenmeye ilişkin mesleki yeterliklerinin ve farkındalıklarının olması gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ve okul dışı öğrenmeyi düzenleme ile ilgili görüşlerini belirlemektir. Nicel veri analizine dayanan bu araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Bu amaç bağlamında araştırmaya 92 öğretmen katılmıştır. Katılımcılardan veri toplamak için Okul Dışı Öğrenmeyi Düzenleme Ölçeği (ODÖDÖ) kullanılarak bazı değişkenler yardımıyla onların bu konu hakkındaki görüşleri tespit edilmiştir. Araştırma sonuçları dikkate alındığında katılımcıların okul dışı öğrenmenin bilgi, planlama ve değerlendirme boyutlarına ilişkin yeterlikleri yüksek iken, uygulama boyutunda daha düşük yeterliğe sahip oldukları sonucuna varılmıştır. Katılımcıların ODÖDÖ yeterlikleri cinsiyet, branş türü ve görev yapılan okul türüne göre farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre alana ilişkin bazı öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Okul dışı öğrenme, Türkçe, Türk Dili ve Edebiyatı, Öğretmenler, Out-of-school learning, Turkish, Turkish Language and Literature, Teachers

Examining out-of-school learning in teaching Turkish and Turkish language and literature with different variables: A study on teachers

Öz

Although its contribution to out-of-school learning education services is increasing day by day, these services have started to become more and more interest areas over time. In order for out-of-school learning to be effective in teaching Turkish and Turkish Language and Literature in Turkey, teachers must have professional competencies and awareness regarding out-of-school learning. The aim of this research is to determine the views of Turkish and Turkish Language and Literature teachers about out-of-school learning and organizing out-of-school learning. Relational survey method was used in this research based on quantitative data analysis. For this purpose, 92 teachers participated in the research. In order to collect data from the participants, the Out-of-School Learning Regulation Scale (OOSLRS) was used and their views on this subject were determined with the help of some variables. Considering the results of the research, it was concluded that the participants had higher proficiency in knowledge, planning and evaluation dimensions of out-of-school learning and lower proficiency in the second application dimension. It was determined that the participants' OOSLRS competencies did not differ according to gender, branch type and school type. According to the results obtained from the research, some suggestions regarding the field are presented.

Anahtar Kelimeler

Out-of-school learning, Turkish, Turkish Language and Literature, Teachers

Kaynakça

• Alkan, S. ve Bolat, Y. (2022). Eğitimde metaverse: Bilgilendirici bir literatür taraması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 9 (32), 267-295. http://dx.doi.org/10.29228/INESJOURNAL.63949
• Andrew, M., Maggie, E. ve Sarah, B. (2010). Applied research and zoo education: The evolution and evaluation of a public talks program using unobtrusive video recording of visitor behavior. Visitor Studies, 13(1), 23-40.
• Aslan, Ö. (2020). Perceptions of education administrators and teachers towards organizing out of-school learning environments. [Unpublished Masters’ Thesis Project]. Pamukkale University, Institute of Educational Sciences, Denizli.
• Bakioğlu, B. (2017). 5. sınıf vücudumuz bilmecesini çözelim ünitesinin okul dışı öğrenme ortamı destekli öğretiminin etkililiği. [Yayımlanmamış doktora tezi). Amasya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Balaman F., Bolat Y. ve Baş M. (2018). A comparison of life skill levels between students of education faculty and students of pedagogical formation: The case of Mustafa Kemal University, Turkey. European Journal of Education Studies, 4(5), 75–91.
• Bolat, Y. ve Köroğlu, M. (2020). Out-of-school learning and scale of regulating out-of-school learning: Validity and reliability study. International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 5(13), 1630-1663.
• Bozdoğan, A. E. (2007). Bilim ve teknoloji müzelerinin fen öğretimindeki yeri ve önemi. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı.
• Bozdoğan, A. E. (2008). Fen bilgisi öğretmen adaylarının bilim merkezlerini fen öğretimi açısından değerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 19-41.
• Bozdoğan, A. E. (2018). The effects of elective course designed with different contents on preservice science teachers’ self-efficacy beliefs and knowledge about organizing curriculum-based field trips. Journal of Baltic Science Education, 17(3), 446-461.
• Bozdoğan, A.E. (2018). Science education outside school. In A. Tekbıyık & G. Çakmakçı (Eds.). Science teaching and STEM activities (pp. 369-394). Nobel Publishing.
• Chin, C-C. (2004). Museum Experience: a Resource for Science Teacher Education. International Journal of Science and Mathematics Education, 2, 63-90.
• Dere, F. ve Çifçi, T. (2022). Problems preschool teachers encounter in the use of out-of-school learning environments. Journal of Innovative Research in Teacher Education, 3(2), 76-93. https://doi.org/10.29329/jirte.2022.464.2
• Dezuanni, M. ve O’Mara, J. (2017). Impassioned learning and Minecraft. In C. Beavis, M. Deuzanni, & J. O’Mara (Eds.), Serious play. New York: Routledge. DOI: https:// doi.org/10.4324/9781315537658-4
• Dillon J., Rickinson, M., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D. ve Benefield, P. (2006). The value of outdoor learning: Evidence from research in the UK and elsewhere. School Science Review, 87(320), 107-111. DfES Manifesto. (2006). Learning outside the classroom. Nothingham: Department for Education and Skills Publications
• Erentay, N. (2013). Okul dışı doğa uygulamalarının 5. sınıf öğrencilerinin fene ilişkin bilgi, bilimsel süreç becerileri ve çevreye yönelik tutumlarına etkisi [Master’s Thesis]. Akdeniz University
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16(2), 171-190
• Falk, J. H, Needham, M. D., Dierking, L. D., ve Prendergast, L. (2014). International science centre impact study final report. Retrieved from https://www.pavconhecimento.pt/media/media/1832_iscis-final-report.pdf
• Fraenkel, J. R ve Wallen, N.E (2009). How to Design and Evaluate Research in Education. McGraw-hill.
• Glowinski, I. ve Bayrhuber, H. (2011). Student labs on a university campus as a type of out-of-school learning environment: Assessing the potential to promote students’ interest in science. International Journal of Environmental & Science Education, 6(4), 371-392.
• Hamurcu, H., Karcı, G., Göbeklioğlu, G., Aymak, Ö., Atalay, S. ve Topaloğlu, S. (2019). Self-efficacy beliefs of preservice primary school teachers about organization of educational school trips. Journal of Research in Informal Environments, 4(2), 102-116.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. L. (2013). Multivariate Data Analysis. Pearson Education Limited.
• Kızılhan, H. Ş. (2022). Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Okul Dışı Öğrenme Ortamlarına İlişkin Görüşleri. [Tezsiz Yüksek Lisans Projesi] Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Kuo, M., Barnes, M. ve Jordan, C. (2019). Do experiences with nature promote learning? converging evidence of a cause-and-effect relationship. Front. Psychol. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00305 MEB (2019). Okul dışı öğrenme ortamları kılavuzu. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı.
• Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2018). İlköğretim fen bilimleri dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB.
• Ocak, İ. ve Korkmaz, Ç. (2018). Fen bilimleri ve okul öncesi öğretmenlerinin okul dışı öğrenme ortamları hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 4(1), 18-38.
• Öztürk, A. ve Başbay, A. (2017). Mevlana toplum ve bilim merkezi öğretim programlarının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine ve bilime yönelik tutumlarına etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(1), 283-298.
• Pekin, M. ve Bozdoğan, A. E. (2021). Ortaokul öğretmenlerinin okul dışı çevrelere gezi düzenlemeye ilişkin öz yeterliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi: Tokat ili örneği. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(17), 114-133.
• Randler, C., Kummer, B., & Wilhelm, C. (2012). Adolescent learning in the zoo: Embedding a non-formal learning environment to teach formal aspects of vertebrate biology. Journal of Science Education and Technology, 21(3), 384-391.
• Remmen, K.B. ve Frøyland, M. (2017). “Utvidet klasserom”- Et verktøy for å designe uteundervisning i naturfag. NorDiNa, 13(2), 218-229. http://doi:10.5617/nordina.2957
• Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
• Saidi, T. ve Sigauke, E. (2017). The use of museum-based science centres to expose primary school students in developing countries to abstract and complex concepts of nanoscience and nanotechnology. Journal of Science Education and Technology, 26(5), 470-480. https://doi.org/10.1007/s10956-017-9692-2.
• Smith, E. F., Steel, G., ve Gidlow, B. (2010). The temporary community: Student experiences of school-based outdoor education programs. Journal of Experiential Education, 33(2), 136-150. doi: 10.1177/105382591003300204
• Sturm, H. ve Bogner, F. X. (2010). Learning at workstations in two different environments: A museum and a classroom. Studies in Educational Evaluation, 36, 14-19.
• Tatar, N. ve Bağrıyanık, K. E. (2012). Fen ve teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4) , 882-896.
• Türkmen, H. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin sınıf dışı ortamlarda öğretime bakış açıları. Ege Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 12-26.
• Uludag, G. (2021). Views of preschool teachers on using out-of-school learning environments in preschool education. International Online Journal of Education and Teaching (IOJET), 8(2). 1225-1249
• Ustabulut, M. Y. (2021). Türkçe öğretmeni adaylarının okul dışı öğrenme ile ilgili görüşleri. Mavi Atlas, 9(1), 232-249.
• Uygun, M. ve Duman, M. (2022). Classroom teachers' perceptions of out-of-school learning environments. European Journal of Education Studies, 9(10). doi:http://dx.doi.org/10.46827/ejes.v9i10.4490.
• Yin, M. (2020). Participation patterns and effectiveness of out-of-school time mathematics classes. International Journal of Research in Education and Science (IJRES), 6(3), 501-520.
• Yıldırım, H. İ. (2018). The Impact of Out-of-School Learning Environments on 6th Grade Secondary School Students Attitude Towards Science Course. Journal of Education and Training Studies, 6(12), 26-41.
• Yıldırım, H. İ. (2020). The Effect of Using Out-of-School Learning Environments in Science Teaching on Motivation for Learning Science. Participatory Educational Research, 7(1), 143-161.
• Wernholm, M. (2021). Children’s Out-of-School Learning in Digital Gaming Communities. Designs for Learning, 13(1), 8–19. DOI: https://doi.org/10.16993/dfl.164
• Wünschmann, S., Wüst-Ackermann, P., Randler, C., Vollmer, C. ve Itzek-Greulich, H. (2017). Learning achievement and motivation in an out-of-school setting—Visiting amphibians and reptiles in a zoo is more effective than a lesson at school. Research in Science Education, 47(3), 497-518.