Dylan Thomas’ın şiirlerine maddesel ekoeleştirel bir yaklaşım

Yıl 2022, Sayı: 31, 1495 - 1506, 21.12.2022

Dilek Bulut Sarıkaya

https://doi.org/10.29000/rumelide.1222340

Öz

Ekoeleştirel çalışmalarda, maddeci dönüşü temsil eden maddesel ekoeleştiri kuramı, insanın doğa üzerindeki üstünlüğüne dair oluşturmuş olduğu antroposentrik (insan merkezci) ideolojileri yıkarak yerine, insan ve insan olmayan canlıların maddesel olarak birbirinden ayrıt edilemeyecek derecede içiçe geçtiği, ayrıca insan ve insan olmayan tüm canlıların hem fiziksel yönleriyle hemde öyküleriyle birlikte örüldüğü görüşünü ortaya atar. Bu bağlamda, maddesel ekoeleştirini özellikle üstüne bastığı konu fiziksel evrenin ve edebi metinlerin, madde ve dilin, insan ve doğanın birbiriyle son derece bağlantılı olduğudur. İnsanın doğa üstündeki ayrıcalıklı pozisyonu ve koruyucu rolünü yıkmaya çalışan maddesel ekoeleştiri kuramı, doğayı insanın atfettiği tanım, anlam ve temsillerden kurtarmaya çalışarak yerine, kendi anlamlı öykülerini oluşturma kapasitesine sahip tamamen canlı ve aktif bir doğa anlayışı getirir. Bu bağlamda, Dylan Thomas (1924-1953) şiirlerinde insan ve doğa arasında kapatılması güç farklılıklar yaratmaktansa, insanın doğayla tamamen bütünleşmiş olduğunu gösterir. Eserlerinde maddesel ekolojik bir görüş benimseyen Dylan Thomas, insan ve insan olmayan canlıların biyolojik olarak birbirine bağlı olduklarını gösterir. Bu nedenle, bu çalışma Dylan Thomas’ın şiirlerine maddesel ekoeleştirel bakış açısıyla yaklaşarak, şairin doğayı hareketsiz bir obje olmaktan öte, yaşayan canlı bir birey olarak yansıttığını göstermeyi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dylan Thomas, poetry, material ecocriticism, nature

A material ecocritical approach to the poetry of Dylan Thomas

Öz

Material ecocriticism, representing a material turn in ecocritical studies, is faithfully committed to undermine the anthropocentric ideology of humans’ superiority over the natural environment and reconfigures human and nonhuman beings as materially entangled entities whose stories as well as physical bodies are interwoven together. What essentially emphasized by the material ecocritical theory is the indistinguishable relatedness and the coexistence of the physical universe and the textuality, the mattfer and the language, human and nature. Demolishing human’s exceptional status over nature and rejecting any kind of human guardianship of nature, material ecocriticism unshackles nature from human representations, definitions or meanings and attributes vitality and agency to natural elements that are capable of producing meaningful stories of their own. Accordingly, Dylan Thomas (1924-1953) reinforces man’s situatedness within the earth throughout his poetry, instead of constructing impermeable discrepancies between human and nature. Thomas develops material ecological understanding of the universe in which human and nonhuman entities are biologically connected to each other. Therefore, the aim of this study is to analyze Dylan Thomas’ poetry from the perspective of material ecocriticism to provide an insight to Thomas’ depiction of nature as a dynamic entity rather than as a passive object.

Anahtar Kelimeler

Dylan Thomas, poetry, material ecocriticism, nature

Kaynakça

• Abram, D. (2010). Becoming Animal: An Earthly Cosmology. New York: Vintage Books.
• Ackerman, J. (1996). Dylan Thomas: His Life and Work. London: Macmillan.
• Alaimo, S. (2010). Bodily Natures: Science, Environment, and the Material Self. Bloomington: Indiana University Press.
• Alaimo, S. (2008). “Trans-Corporeal Feminisms and the Ethical Space of Nature.” In S. Alaimo and S. Hekman (Eds), Material Feminisms, 237-264. Bloomington: Indiana University Press.
• Barad, K. (2007). Meeting the Universe Halfway: Quantum Physics and the Entanglement of Matter and Meaning. Durham, London: Duke University Press.
• Bennett, J. (2010). Vibrant Matter: A Political Ecology of Things. Durham, N.C.: Duke University Press.
• Bryant, L. R. (2011). The Democracy of Objects. University of Michigan Library, Ann Arbour: Open Humanities Press.
• Christie, W. (2019). “The Poetry Revolution: Dylan Thomas and His Circle.” In G. Evans and H. Fulton (Eds), The Cambridge History of Welsh Literature. Cambridge: Cambridge University Press, 468- 488.
• De Landa, M. (2000). A Thousand Years of Nonlinear History. New York: The MIT Press.
• Goodby, J. (2013). The Poetry of Dylan Thomas: Under the Spelling Wall. Liverpool: Liverpool University Press.
• Iovino, S. and Oppermann, S. (2014). “Stories Come to Matter.” In S. Iovino and S. Oppermann (Eds), Material Ecocriticism. Bloomington: Indiana University Press, 1-17.
• Kauffman, A. (2000). Investigations. Oxford: Oxford University Press.
• Latour, B. (2004). Politics of Nature: How to Bring the Sciences into Democracy. Trans. Catherine Porter. Cambridge: Harvard University Press.
• Mingers, J. (1995). Self-Producing Systems: Implications and Applications of Autopoiesis. New York: Plenum Press.
• Oppermann, S. (2013). “Material Ecocriticism and the Creativity of Storied Matter” Frame: Journal of Literary Studies. 26( 2). 55-69.
• Thomas, Dylan. (2003). Dylan Thomas: Collected Poems 1934-1953. London: J.M. Dent and Sons, Aldine Press