Öğretmen adaylarında dijital hikâye yazma becerilerinin yazma becerilerine etkisi

Yıl 2023, Sayı: 36, 1 - 25, 21.10.2023

Enes Yaşar

https://doi.org/10.29000/rumelide.1369047

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı öğretmen adaylarının dijital hikâye anlatımlarıyla tanışmalarını ve dijital hikâyeler oluşturmalarını sağlamak ve dijital yazma becerilerinin yazma becerilerine ne tür etkileri olduğunu tespit etmektir. Nitekim öğretmen adayları dijital yazma ortamlarında hikâyenin kurgusunu, temasını, planını ve karakterlerini normal yazma ortamlarındaki gibi tasarlayamamakta ve dijital ortama göre yeniden dizayn etme durumunda kalmaktadır. Bu sebeple teknolojiyi ve yaratıcılığını bütünleştirerek yeni bir yazma becerisi geliştirmektedir. Çalışmada bu yeni yazma becerileri tespit edilerek ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu devlet üniversitesinde Türkçe öğretmenliği programı ikinci sınıfa devam eden 50 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma verileri, yarı yapılandırılmış görüşme formları ve dijital hikâyeler oluşturulması yoluyla elde edilmiştir. Araştırma sonucunda dijital hikâyelerin yaratıcı fikirler oluşturduğu, öğretim materyali tasarlama gibi imkanlar sağladığı, noktalama işaretleri ve dil bilgisi kurallarına daha fazla riayet etmeye olanak sağladığı tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının yazma süreçlerinde dijital teknolojiler aracılığıyla bilgilerini hızlı ve verimli bir şekilde yazıya aktarmayı ve düşüncelerini organize ederek etkili bir şekilde kullanmayı başardıkları görülmüştür. Bunların yanı sıra yazma becerilerinin etkili bir şekilde kullanılabilmesi için planlama yapmanın ve taslak oluşturmanın dijital hikâye tasarlamada önemli bir yeri olduğu gözlemlenmiştir. Fakat dijital platformlar sunduğu geniş imkanların yanı sıra görsel ve tasarımsal ara yüzlerdeki kısıtlılıklar nedeniyle öğretmen adaylarının tasavvur etmiş oldukları kurgudan vazgeçmelerine neden olduğu ve yazma motivasyonlarını olumsuz yönde etkilediği de gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yazma becerisi, dijital hikâye, yazma motivasyonu, yaratıcı düşünce

Kaynakça

• Akyol, H. (2006). Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Alexander, B. (2011). The new digital storytelling: Creating narratives with new media. England: Praeger.
• Alkalai, Y.E. & Hamburger, Y.A. (2004). Experiments in digital literacy, Cyberpsychology & Behavior. Volume 7, Number 4, Mary Ann Liebert, Inc.
• Ballast, K., Stephens, L. & Radclıffe, R. (2008). The effects of digital storytelling on sixth grade students’ writing and their attitudes about writing. Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2008 (pp. 875-879).
• Barrett, H. (2006). Researching and evaluating digital storytelling as a deep learning tool. C. Caroline, D.A., Willis, R. Carlsen, I. Gibson, K. McFerrin, J. Price ve S. Weber (Ed.), Society for Information Technology and Teacher Education International Conference. Held at Chesapeake, Virginia, AACE, (s. 647- 654).
• Bassey, M. (1999). Case study research in educational settings. McGraw-Hill Education (UK).
• Ceyhan, N. G. (2014). Süreç odaklı yazma yaklaşımının yazma dersindeki yeri ve etkisi. Dil Dergisi, 163, 46-63.
• Chung, S. K. (2007). Art education technology: Digital storytelling. Art Education, (602), 17- 22.
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methots in education. Routledge.
• Condy, J., Chigona, A., Gachago, D., Ivala, E. & Chigona, A. (2012). Pre-service students' perceptions and experiences of digital storytelling in diverse classrooms. Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 11(3), 278-285.
• Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Czarnecki, K. (2009). Digital storytelling in practice: Storytelling in context. Library Technology Reports, 45(7), 5-8.
• Çetin, H. (2021). Resimli çocuk kitaplarında resim-metin ilişkileri ve bazı sınıflandırmaların değerlendirilmesi: Bir meta-sentez çalışması. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23 (2), 533-545.
• Çiftçi, M. (2006). Türkçe öğretiminin sorunları. G. Gülsevin ve E. Boz (Ed.), Türkçenin çağdaş sorunları içinde (s. 71-117). İstanbul: Divan Yayınevi.
• Dörner, R., Grimm, P. & Abawi, D. F. (2002). Synergies between interactive training simulations and digital storytelling: a component-based framework. Computers & Graphics, 26(1), 45-55.
• Dupain, M. & Maguire, L. (2005, August). Digitalstor ybookprojects 101: How to create and implement digital storytelling into your curriculum. Paper presented in 21st Annual Conference on Distance Teaching and Learning, Wisconsin.
• Erbaş, Y. H. (2020). Erken okuryazarlıkta dijital hikâye anlatımı. Y. H. Erbaş ve R. F. Ağmaz (Ed.), Erken okuryazarlık becerilerinin gelişiminde teknoloji kullanımı içinde (89-104). Ankara: Pegem Akademi.
• Erbilen & M. Temizkan, M. (2021). Yazma öncesi etkinliklerinin yazma motivasyonuna ve yazma başarısına etkisi. Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (48), 170-201.
• Frazel, M. (2010). Digital storytelling guide for educators. Washington, DC: International Society for Technology in Education.
• Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), 178-195.
• Howell, D. & Howell, D. (2003). What is your digital story? Library Media Connection, 22/2, p40, 2p.
• Hur, J. W. & Suh, S. (2012). Making learning active with interactive whiteboards, podcasts, and digital storytelling in ELL classrooms. Computers in the Schools,29(4), 320‑338.
• İnal, M. & Çakır, R. (2021). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde çoklu ortam materyallerinin kullanımı. Journal of Interdisciplinary Education: Theory and Practice, 3 (2), 87-112.
• Kay, R. H. & Knaack, L. (2008). An examination of the impact of learning objects in secondary school. Journal of Computer Assisted Learning, 24(6), 447-461.
• Kızıltepe, Z. (2015). İçerik analizi nedir? Nasıl oluşmuştur? F. N. Seggie ve Y. Bayyurd (Ed.), Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (ss.253-266), Arı Yayıncılık, Ankara.
• Kulla- Abbott, M. (2006). Developing literacy practices through digital storytelling. (Yayınlanmamış doktora tezi). Southern Illinois Üniversitesi, Kaliforniya.
• Kuzu, A. (2011). Çoklu ortam uygulamalarının kuramsal temelleri. Ö. Dursun, ve H. Odabaşı (Ed.) Çoklu ortam tasarımı içinde. Ankara: Pegem Akademi.
• Lambert, J. (2006). Digital storytelling cookbook (2nd ed.). Berkeley, CA: Digital Diner Press.
• Lee, H. K. (2004) A comparative study of ESL writers’ performance in a paper-based and a computer-deliered writing test, Assessing Writing, 9, 4–267.
• Lin, C. & Lu, M. (2010). The study of teachers' task values and self-efficacy on their commitment and effectiveness for technology-instruction integration. US-China Education Review, 7(5), 1-11.
• Mayer, R. (2009). Multimedia learning. Cambridge University Press.
• McLoughlin, C. (1999). The implications of the research literature on learning styles for the design of instructional material. Australian Journal of Educational Technology, 15(3), 222-241.
• Merriam, B. S. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskı). S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayınları.
• Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Morgan, H. (2014). Using digital story projects to help students improve in reading and writing. Reading Improvement, 51(1), 20-26.
• Ohler, J. (2013). Digital storytelling in the classroom. New media pathways to literacy, learning, and creativity. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Policastro, E. & Gardner, H. (1999). From case studies to robust generalizations: An approach to the study of creativity. R. J. Sternberg, ve R. J. Sternberg (Ed.), Handbook of creativity içinde (s. 213-225). New York: Cambridge University Press.
• Raimes, A. (1983). Techniques in teaching writing. London.
• Robin, B. R. &Pierson, M. E. (2005). A multilevel approach to using digital storytelling in the classroom. Society for Information Technology & Teacher Education International Conference. Phoenix, AZ, USA.
• Robin, B. R. (2006). The educational uses of digital storytelling. in society for ınformation. Technology & Teacher Education International Conference. Web: http://digitalstorytelling.coe. uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf adresinden erişilmiştir.
• Robin, B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory Into Practice, 47(3), 220-228.
• Robin, B. v& McNeil, S. (2013). The evolution of digital storytelling technologies: From PCs to iPads and e-Books. R. McBride ve M. Searson (Ed.), Proceedings of Society for Information Technology & Teacher Education International Conference 2013 (s. 1712-1720). Chesapeake, VA: AACE.
• Seow, A. (2002). The writing process and process writing, Methodology in Language Teaching, Ed.by Jack C. Richards, Singapur, Cambridge University Presss.315-320. Sever, S. (2007). Çocuk ve edebiyat, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Sharda, N. (2007). Applying movement oriented design to create educational stories. International Journal of Learning, 13(12), 177-184.
• Singer, J. L. (1999). Imagination. M. A. Runco, M. A. Pritzker, S. R. Pritzker, ve S. Pritzker (Ed.), Encyclopedia of creativity içinde (s.13-25). California: Academic Press.
• Smeda, N., Dakich, E. & Sharda, N. (2010). Developing a framework for advancing elearning through digital storytelling, M. Baptista ve M. McPherson (Ed.). IADIS International Conference, e-Learning 2010 (s.169-1). Freiburg, Germany.
• Sönmez, V. (2005). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sylvester, R., & Greenidge, W. (2009). Digital storytelling: Extending the potential for struggling writers: digital technologies can motivate struggling writers and scaffold understanding of traditional literacy. The Reading Teacher, (4), 284-295.
• Şenel, A. & Gençoğlu, S. (2003). Küreselleşen dünyada teknoloji eğitimi. Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, (12), 45-65.
• Taipale, S. (2014). The affordances of reading/writing on paper and digitally in Finland. Telematics and Informatics, 31(4), 532-542.
• Tømte, C. E. (2013). Educating teachers for the new millennium?-Teacher training, ICT and digital competence. Nordic Journal of Digital Literacy, 10, 138-154.
• Turhan Ağrelim, H. (2016). Çok uyaranlı eğitim ortamlarının öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerine etkisi. Journal of Language Education and Research, 2 (3), 16-50.
• Yang, Y. & Wu, W. (2012). Digital storytelling for enhancing student academic achievement, critical thinking, and learning motivation: A year-long experimental study. Computers & Education,59, 339-352.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yıldız, H. & Sarıtepe, M. (2013). Program değerlendirme modelleri ışığında eğitsel yazılımlar üzerine bir inceleme. XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 23- 25 Ocak 2013, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Yılmaz, Y., Üstündağ, M. T. & Güneş, E. (2017). Öğretim materyali olarak dijital hikâye geliştirme aşamalarının ve araçlarının incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (3), 1621-1640