BibTex RIS Kaynak Göster

Oda Müziği Sonatı Besteleme Geleneğinde J.Brahms Viyolonsel-Piyano Sonatları

Yıl 2012, Cilt: 3 Sayı: 3, 60 - 76, 03.12.2012

Öz

Viyolonsel ve piyano için oda müziği sonatı besteleme geleneğinin en önemli temsilcilerinden J. Brahms’ın Op. 38 (1865) ve Op. 99 (1886) sonatları, Avrupa Müzik Kültüründe 1850’li yıllardan sonra ses çıkarma, icra ve dinleme alışkanlıklarındaki değişimin müzikte besteleme sanatına etki- lerini adeta özetler niteliktedir. Bu çalışmada, eserlerin viyolonsel ve piyano için oda müziği sonatı besteleme geleneğindeki yeri iki aşamada ele alınmıştır: Avrupa Müzik Kültüründe Brahms öncesi viyolonsel ve piyano için oda müziği sonatı besteleme geleneğinin doğuşu ve 19. Yüzyıl ikinci ya- rısı oda müziği geleneğinde Brahms. Çalışma sırasında, 17. Yüzyıldan itibaren küçük enstrüman gruplarının beraber icrasının ortaya çıkışı incelenmiş; bas enstrümanların tematik malzemeler su- numunda öncelikli kullanılmaya başlandığı ilk temsilcilerinden itibaren, 19. Yüzyıl ikinci yarısına gelinen süreçteki viyolonsel ve piyano için yazılmış eserler repertuarında Brahms’ın Op. 38 ve 99 Sonatlarının önemi anlatılmıştır. 

Kaynakça

  • Barnett, Gregory Richard (2008). Bolognese Instrumental Music, 1660-1710, Ashgate Publishing Company: USA.
  • Baron, John Herschel (1998). Intimate Music: A History of the Idea of Chamber Music, Pendragon Press: New York.
  • Blume, Friedrich (1970), Classic and Romantic Music: A Comprehensive Survey, W.W. NORTON: New York.
  • Caplin, William E (1998), Classical Form: A Theory of Formal Functions for The Instrumental Music Of Haydn Mozart and Beethoven, Oxford University Press: New York.
  • Cone, Edward T. (1968). Musical Form and Performance, W. W. Norton: New York.
  • Frisch, Walter (1984), Brahms and the Principle of Developing Variation, University of California Press: England.
  • Frisch W., Karnes K. C., (2009). Brahms and His World, Princeton University Press: New Jersey.
  • Gleason, H., Becker W., (1998). Chamber Music from Haydn to Bartok, Frangipani Press-Tıs Publications: Indiana.
  • Geiringer, Karl (1936), Brahms His Life and Work, (Çev. H. B. Weiner & Bernard Miall), Houghton Mifflin Company: USA.
  • Mason, Daniel Gregory (1970), The Chamber Music of Brahms, Ayer Publishing: USA.
  • Müller, Hans-Christian (1973), Brahms Sonata for Piano and Violoncello F Major Op. 99, H&Co.: Wienna.
  • Schönberg Arnold (1975), Style and Idea, St. Martins Press: New York.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Asu Karadut Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 3 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 3 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Karadut, A. (2012). Oda Müziği Sonatı Besteleme Geleneğinde J.Brahms Viyolonsel-Piyano Sonatları. Sanat Ve Tasarım Dergisi, 3(3), 60-76. https://doi.org/10.20488/austd.34593