Kavramsal Sanat’ta Bir İş birliği: WilIiam Wegman ve Köpekleri

Yıl 2025, Sayı: 15- Özel sayı, 205 - 226, 20.10.2025

Emrah Sezer

https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1804038

Öz

Bu makale fotoğraf ve video eserleri ile bilinen Amerikalı sanatçı William Wegman’nın
köpekleriyle kurduğu yaratıcı ilişki ile gerçekleştirdiği üretimini sanat, popüler kültür
ve tüketim estetiği bağlamında incelemeyi amaçlamaktadır. Wegman’nın eserleri görsel
analiz ve sanat tarihi çerçevesinde değerlendirildiğinde, erken dönem video ve fotoğraf
çalışmalarında kavramsal deneylerin öne çıktığı, sahiplendiği köpeği Man Ray’in
ardından ise insan-hayvan ilişkisini yeniden yorumlayan eserlerin meydana geldiği
anlaşılmaktadır. Bu çerçevede makale, Wegman’ın köpekleri ile kurduğu iş birliği ile
ürettiği eserlerini “aura” ve “sergi değeri” kavramları üzerinden incelenmekte; sanatçının
piyasayla kurduğu ilişkiyi ise “postsanat” eleştirileri bağlamında değerlendirerek
sanatının nerede konumlandığını analiz etmektedir. Yapılan analizler ile Wegman’ın
sanatının Kavramsal Sanat’ın stratejilerini Pop Sanat’ın estetiği ve ticari mantığıyla
birleştirerek melez bir yapı ortaya koyduğu kanısına varılmaktadır. Ayrıca, bu çalışmada,
sanatçının köpeklerinin bedenini bir temsil aracı olarak kullanırken benimsediği etik
yaklaşımın, eserlerinin neden rahatsız edici bir sorgulama yaratmaktan çok, kitleler
tarafından kolayca sevilen bir popüler imgeye dönüştüğü de tartışılmaktadır. Sonuç
olarak, Wegman’ın pratiğinin, sanat ile yaşam, özgünlük ile seri üretim ve eleştirellik ile
eğlence arasındaki sınırların eridiği çağın bir örneğini teşkil ettiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

William Wegman , köpek , iş birliği , Kavramsal Sanat , Pop Sanat

A COLLABORATION IN CONCEPTUAL ART: WILLIAM WEGMAN AND HIS DOGS

Öz

This article aims to examine the creative output of the American artist William Wegman,
known for his photography and video works, which he produces through the creative relationship
he establishes with his dogs, within the context of art, popular culture, and consumer
aesthetics. When Wegman's works are evaluated within the framework of visual analysis
and art history, it is understood that conceptual experiments were prominent in his early
video and photography works, and following his adoption of the dog Man Ray, works that
reinterpreted the human-animal relationship emerged. In this context, the article examines
the works Wegman produced through his collaboration with his dogs using the concepts of
“aura’’ and “exhibition value” and analyzes the position of his art by evaluating his relationship
with the market through critiques of ‘‘post-art”. Based on the analyses conducted,
it is concluded that Wegman's art reveals a hybrid structure by combining the strategies of
Conceptual Art with the aesthetics and commercial logic of Pop Art. Additionally, the ethical
approach adopted by the artist in using his dogs’ bodies as a medium of representation
is also discussed in terms of why his works become easily-loved popular images rather than
creating a disturbing inquiry. In conclusion, it is considered that Wegman’s practice constitutes
an example of an era in which the boundaries between art and life, originality and
serial production, and criticality and entertainment have dissolved.

Anahtar Kelimeler

William Wegman , Dog , Collaboration , Conceptual Art , Pop Art.

Kaynakça

• A Selection from William Wegman: Fay.(t.y.) wegmanworld.typepad.com. 14 Kasım 2022 tarihinde https://wegmanworld.typepad.com/wegman_world/2016/10/a-selection-from-william-wegman-fay.html adresinden erişilmiştir.
• Barrett, T. (2012). Sanatı Eleştirmek (G. Metin, Çev.). İstanbul: Hayalperest Yayınları.
• Benjamin, W. (2015). Teknik Olarak Yeniden-Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı (G. Sarı, Çev.). İstanbul: Zeplin Kitap.
• Berger, J. (2017). Hayvanlara Niçin Bakarız? (C. Çapan, Çev.). İzmir: DeliDolu Yayınevi.
• Borecka, N. (t.y.). 100 years of canine couture: decade defining dog breeds through the lens of fashion, Lone Wolf Magazine. 15 Haziran 2023 tarihinde https://lonewolfmag.com/canine-couture-decade-defining-dog-breeds-lens-fashion/ adresinden erişilmiştir.
• Cornejo, K. (2014). ‘‘No Text without Cont ext: Habacuc Guillermo Vargas’s Exposition #1’‘20 Haziran 2025 tarihinde https://www.journal.doc.art.pl/pdf10/art_and_text_kency_cornejo.pdf adresinden erişilmiştir.
• Conley, K. (2000, 8 Şubat). William Wegman. salon.com. 7 Nisan 2023 tarihinde https://www.salon.com/2000/02/08/wegman/ adresinden erişilmiştir.
• Fenstermaker, W. (2018, 23 Mayıs). Doug Eklund ile söyleşi: No Dogs Allowed: How William Wegman Broke the Rules of Conceptual Art. metmuseum.org. 12 Haziran 2023 tarihinde https://www.metmuseum.org/perspectives/before-on-after-william-wegman-douglas-eklund adresinden erişilmiştir.
• Dolcerocca, Ö. N. (2017). Bu Kadar Alegori Yeter! Hayvan, Dil ve Mülksüzlük Üzerine. İstanbul: Cogito.
• Durhan Göktepe, B., & Ötgün, C. (2024). Hayvanların sanat nesnesi olarak kullanımı: ‘Hazır Canlı’nın Sanat Olma Olasılığı. Sanat & Tasarım Dergisi, 14(2), 347-367. https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1602896
• Garrard, G. (2020). Ekoeleştiri (Çev: E. Genç). İstanbul: Kolektif Kitap.
• Hagen, R.M., Hagen, R. (2003). What Great Paintings Say, Volume 2, s. 266.
• Hockney, D. (1998). David Hockey’s Dog Days. Londra: Thames and Hudson.
• Hoffman, B. (2014, 19 Ocak). Pup artist: Photographer takes care of his canine models. Nypost.com. 14 Mart 2023 tarihinde https://nypost.com/2014/01/19/pup-artist-photographer-takes-care-of-his-canine-models/ adresinden erişilmiştir.
• İşpiroğlu, N. (2011). Sanatçı Gözüyle Köpek. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Kaçmaz Ateş, Özlem. (2021). Goya’nın Kara Resimleri ve ‘‘Köpek’‘Adlı Resminin Analiz, Sanat Dergisi, 37, s: 317-336. http://doi.org/10.47571/ataunigsfd.874505
• Kuspit, D. (2010). Sanatın Sonu ( Çev: Y. Tezgiden). İstanbul: Metis Yayınları.
• Lavin, M. (1975, Mart). Notes on William Wegman. Artforum. https://www.artforum. com/features/notes-on-william-wegman-209699/
• Leibovitz, A. (1982). Photographer William Wegman with His Dog/Friend/Model Man Ray. arthur.io. 10 Ekim 2022 tarihinde https://www.artnet.com/artists/annie-leibovitz/ william-wegman-with-man-ray-g4uYi_qwpIS8s2D_Duytsw2 adresinden erişilmiştir.
• McHugh, S. (2001, 1 Ocak). Video Dog Star: William Wegman, ‘‘Aesthetic Agency, and the Animal in Experimental Video’‘, Society and Animals, 9(3), s: 241-248.
• Owens, C. (1992). William Wegman’s Psychoanalytic Vaudeville’‘,From Beyond Recognition: Representation, Power, and Culture, University of California Press.
• Polat, N. (2019). Kavramsal Bir Uğraş: Resim Sanat. Teorik Bakış. İstanbul: Minör Yayınevi.
• Sandler, I. (1996). Art Of The Postmodern Era From The Late 1960s To The Early 1990s. New York: Harper Collins.
• Secord, W. (2008). Kraliçenin Köpekleri (Çev. E. Öpözdemir), P Dünya Sanat Dergisi, (49).
• Talks at Google (2018, 16 Mayıs), Being Human William Wegman Talks at Google [Video]. Youtube. https://www.youtube.com/watch?v=9ubSW0jCCek&t=2s&ab_ channel=TalksatGoogle
• Vargas, G., (2007), ‘‘Teşhir No.1 / Exposición No.1’’, 23 Haziran 2025 tarihinde https:// es.paperblog.com/guillermo-vargas-jimenez-aka-habacuc-36710/ adresinden erişilmiştir.
• Wegman, W. Simon, J. (2006). William Wegman: Funney/Strange. Yale University Press.
• Wegman, W., Sischy, I. (1999). Faschion Photographs. Abradale Press.
• Wegman, W., “Lolita’’, 2006, Wegman, W., Simon, J. (2006). William Wegman: Funney/ Strange, Yale University Press, s. 164.
• Wegman, W., (1970–71), “Mide Şarkısı / Stomach Song’’ isimli videosundan bir