Formal Structuring in Art in the Postmodern Process/ Art and Language Group

Yıl 2025, Sayı: 35 (20. Yıl Armağan Sayısı), 539 - 562, 22.05.2025

Süleyman Özderin

https://doi.org/10.18603/sanatvetasarim.1561966

Öz

Modernism has been grounded ‘as a sociological theory’ in terms of social, cultural and scientific developments of historical periods. Within this sociological theory, many critical concepts related to postmodern society, postmodern situation and postmodern philosophy have been produced. All the developments seen in the history of social sciences on a global scale have affected the modernisation history of art in a parallel manner.
Within these periods of interaction, the process called contemporary in art, whose cultural foundations were laid within the development line of European art, but in the post period called American art after 1945, the period immediately after modernism and before postmodernism, with the overcoming of abstract expressionism and subsequent minimalism, is the period when the concept of contemporary art began to be used. In the ongoing historical process, the abstracted content of art transformed into the conceptualised content of art and the foundations of a period in which post art phases were more effective under the name of ‘conceptual art’ were laid.
As tried to be summarised above, one of the creative developments that ‘relates the parameters of conceptual formation through language and design in art to the phenomenological dimensions of the ontological structure of art’ is the Art and Language group. In this article, the activities of the Art and Language Group, which conceptually carries the semiotic tendencies in postmodern art culture to the ‘philosophical’ field, have been tried to be analysed in detail ‘as one of the formal structuring movements in art’ in the postmodern process.

Anahtar Kelimeler

Abstract , Art Onthology , Phenomenology , Nicolai. Hartmann , Roman İngarden.

Postmodern Süreçte Sanatta Biçimsel Yapılanma / Sanat ve Dil Grubu

Öz

Modernizm, tarihsel dönemlerin sosyal, kültürel ve bilimsel gelişmeleri açısından “sosyolojik bir teori olarak” temellendirilmiştir. Bu sosyolojik teori içerisinde postmodern toplum, postmodern durum ve postmodern felsefeyle ilgili birçok eleştirel kavram üretilmiştir. Küresel boyutta Sosyal bilimler tarihinde görülen tüm gelişmeler, sanatın modernleşme tarihini paralel bir biçimde etkilemiştir.
Bu etkileşim dönemleri içerisinde, sanatta çağdaş olarak adlandırılan süreç, kültürel temelleri Avrupa sanatının gelişim çizgisi içerisinde atılmış olan fakat, 1945 sonrası Amerikan sanatı olarak adlandırılan post dönemde, soyut dışavurumculuk ve ardından gelen minimalizmin aşılmasıyla modernizmin hemen sonrası ve postmodernizmin öncesi olan süreç çağdaş sanat kavramının kullanılmaya başlandığı dönemdir. Devam eden tarihsel süreçte, sanatın soyutlaşan içeriği, sanatın kavramsallaşan içerine dönüşerek “kavramsal sanat adı altında” post sanat evrelerinin daha etkin olduğu bir dönemin temelleri atılmıştır.
Yukarıda özetlenmeye çalışıldığı gibi; bu temellerde, “sanatta dil ve tasarım yoluyla kavramsal oluşum parametrelerini “sanatın ontolojik yapısının fenomenolojik boyutlarıyla ilişkilendiren” yaratıcı gelişmelerden biri de Sanat ve Dil Grubudur. Bu makalede, kavramsal olarak postmodern sanat kültüründeki, göstergebilimsel eğilimleri “felsefi” alana taşıyan Sanat ve Dil Grubunun etkinlikleri; postmodern süreçte “sanatta biçimsel yapılanma hareketlerinden biri olarak” ayrıntılı bir biçimde incelenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Soyut , Sanat Ontolojisi , Fenomenoloji. Nicolai Hartmann , Roman İngarden.

Kaynakça

• Acar, B. (2007). “Felsefeden Önce Sanat, 40 yıl Sonra Kavramsal Sanat”, Artist Dergisi, Temmuz-Ağustos, s. 20-23., İstanbul.
• Akdemir, T. ve Köse, E. (2018). Çukurova Üniversitesi II. Uluslararası Sanat Araştırmaları Sempozyumu, Adana.
• Aksüt, F. (2002). Soyut Resimde İmge, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Ana Sanat Dalı İstanbul.
• Akdemir, T. (2020). Düalist Zihin Felsefesi Bağlamında Kavramsal Sanat Kavrayışını Anlamaya Yönelik Bir Araştırma. Yedi, (24), 29-36.
• Antmen, A. (2008). Sanatçılardan Yazılar ve Açıklamalarla 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar, 1. basım, Sel Yayıncılık 399, Sanat Kitapları 1., Ankara.
• Atakan, N. (2008). Sanatta Alternatif Arayışlar, 1. basım, Karakalem Yayınları: 2, Sanat Kuramı Dizisi 2, İzmir.
• Bulduk, B. (2018). Sanat ve Dil Grubu Ya Da Nesnesi Olmayan Sanat, İdil Dergisi, cilt 7, sayı 43. s. 243-247., Doi:10.7816/idil-07-43-03
• Çalışlar, A. (1986). Gerçekçilik Estetiği, 1. basım, DE Yayınevi Genel Dizi 46, İstanbul.
• Çüçen, A. K. (2004). Klasik Mantığa Giriş, 1. basım, Asa Kitabevi 31, Bursa.
• Eygeci, K. E. (2023). Kavramsal Sanat Yapıtlarında Dilbilimsel Çözümlemeler, Winer, Kosuth ve Kawara Örneği, İdil Dergisi, 110, s.1650-1660., Doi:10.7816/İdil-12-110-13
• Giderer, H. E. (2003). Resmin Sonu, 1. Basım, Ütopya Yayınları 94, Ankara.
• Kahraman, H. B. (2005). Sanatsal Gerçeklikler Olgular ve Öteleri, 3. basım, Agora Kitaplığı, İstanbul.
• Kuspit, D. (2006). Sanatın Sonu, çev. Yasemin Tezgiden, 2. basım, Metis Yayınları, İstanbul.
• Laletaş, M. (2020).20. Yüzyıl Kavramsal Sanat Deneyimiyle Joseph Kosuth’un “Bir ve Üç Sandalye” Eseri Üzerine. Journal of Socıal, Humanıtıes And Admınıstratıve Scıences , 6 (34), s. 2255-2262. e-Issn:2630-6417
• Şen, B. (2023). Kavramsal Sanatta Bir Metafor Olarak Nesnelerin İzdüşümü, Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Resim Anabilim Dalı, Konya.
• Şengül, E. (2013). Dilbilimsele Kavramsalcılıkta Anti Görsel Deneyim ve Anti ESTETİK Haz ve Joseph Kosuth, İdil Dergisi, Cilt 2, Sayı 8, Doi:10.7816/idil-02-08-01
• Turgut, İ. (1997). Felsefi Sorgulama, 1. basım, Anadolu Matbaacılık, İzmir.