1950’li ve 1960’lı yıllarda Modern Türk Resmi’nin temsilcisi Zeki Faik İzer; ritmik ve dinamik olan
eserleriyle ön plana çıkmıştır. Sanatçının üslubunda genel tavır olarak başlangıçta kübist ve geometrik
etkiler görülürken, 1950’li yıllarda soyut dışavurumcu ve lekeci eğilimler görülmektedir. Zeki Faik
İzer’in eserini tanımlayan öğeler arasında ritim, devinim ve dinamizm yer almaktadır. Zeki Faik İzer
eserlerinde coşkulu anlatım diliyle ve zaman zaman müziğin etkisiyle dinamik ve hareketli eserler
oluşturmuştur.Araştırmada Zeki Faik İzer ve eserleri ile ilgili literatür taranmış ve eldeki veriler betimsel
bir yöntemle incelenmiştir. D Grubu ressamları içinde yer alarak Türk Resim Sanatı’nın kimlik
oluşumuna katkıda bulunan Zeki Faik İzer’in üslubu, üslubunun kaynakları ve zaman içerisindeki
değişimi gözlemlenmiş ve sanatçının ilerleyen dönemlerinde daha çok resmin temel öğelerinden çizgi,
renk ve lekeyi yoğun olarak ön plana çıkardığı tespit edilmiştir. Özellikle bu öğeleri öne çıkarırken lirik
ve rastlantısal hareketlerle eserlerini oluşturduğu, eser bütünlüğünde içerikten çok biçimsel öğeleri
ön planda tuttuğu sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 28 |