Öz
Bu çalışmada, İslam düşünce tarihine önemli katkılar sunan İmam Şâfiî’nin, alanında ilk eser olma özelliğini kazanmış olan “İhtilâfu’l-Hadîs” isimli eserinin Hadîs ilmindeki yeri konu edilmiştir. İhtilâfü’l Hadîs ilminin kavramsal çerçevesi ile Şâfıî'nin konu ile ilgili metodolojisi irdelenmiştir. Eser incelendiğinde görülen ana tema şudur: Şâfıî, sahih ve sabit olan hadîslerin ne Kur’an’la ne de birbirleriyle anlam uyuşmazlığı gösteremeyeceğini savunmaktadır. Eserde, muteârız hadîsleri çözüme kavuşturmada bazı usulî prensiplerden hareket edildiği görülmektedir. İmam Şâfiî, görünüşte ihtilâflı görünen hadîslerin arasını bulma anlamında cem’/ te’lif, (bu metod, diğerlerine göre daha fazla kullanılmıştır) bir hadîsin diğerinin hükmünü ortadan kaldırması anlamında nesh ve hadîslerin bazı yönlerinin diğerinden üstün olduğu anlamında tercih metodlarına başvurarak hadîsler arasındaki ihtilafı çözüme kavuşturmak istemektedir
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Kasım 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 8 |
Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde
yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.