İZMİR ADLİYESİ'NDE GÖRÜLEN ÇOCUK İSTİSMARI VAKALARININ İÇERİK ANALİZİ (CİNSEL İSTİSMAR)*

Yıl 2023, , 69 - 89, 27.04.2023

Aylin Emel Topuz , Nilgün Sarp

https://doi.org/10.35375/sayod.1273424

Öz

Bu çalışmada, 2017-2018 yılları içerisinde İzmir Adliyesi’ne intikal eden, çocuklar arasında gerçekleşmiş cinsel
istismar vakalarının dosya üzerinden incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma evrenini 2017-2018 İzmir ili sınırları
içerisinde çocuklar arasında gerçekleşen cinsel istismar vakaları oluşturmaktadır. Evren içerisindeki tüm vakalar
incelenmek istenmiş, ancak izin alınabilen 118 cinsel istismar vakasını içeren dosyalar incelenebilmiştir.
Araştırma verileri dosya inceleme kontrol listesi kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizi bilgisayar
ortamında gerçekleştirilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; 118 cinsel istismar vakasına ulaşılmıştır.
Vakalardan 109’u nitelikli, 9’u ise basit cinsel istismar olarak belirlenmiştir. Kız çocukları erkek çocuklarına
göre daha fazla istismar edilmiştir. İstismarı gerçekleştiren çocukların geneli erkek çocuklardır. En fazla
istismara uğrayan ve istismarı gerçekleştiren çocuklar 13-18 yaş aralığındadır. Mağdur ve sanık çocuklar
genellikle ortaokul mezunu ve ortaokula devam eden çocuklardır. Mağdur ve sanık çocuklar genellikle İzmir’in
ilçelerinde ikamet etmekte ve aileleriyle birlikte yaşamaktadırlar. Mağdur ve sanık çocukların geneli
çalışmamaktadır, ayrıca fiziksel, zihinsel, psikiyatrik herhangi bir rahatsızlıklarının olmadığı saptanmıştır.
İstismar türü ile sanık ve mağdur çocukların sosyodemografik özellikleri arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk İstismarı, (Çocuktan Çocuğa) Çocukların Cinsel İstismarı, Mağdur Çocuklar, Sanık Çocuklar

Kaynakça

• Aktepe, E. (2009). Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(2), 95-119.
• Alpaslan, A. H. (2014). Çocukluk döneminde cinsel istismar. Kocatepe Tıp Dergisi, 15(2), 194-201.
• Arslan Mm, Kar H, Akçan R, Çekin N. (2008) Hatay ağır ceza mahkemesinde karara bağlanan cinsel suçların analizi. Adli Bilimler Dergisi, 7(2),35-39.
• Bal S, Van Oost P, Bourdeaudhuıj Id. (2003). Avoidant coping as a mediator between self-reported sexual abuse and stress-related symptoms in adolescents. Child Abuse & Neglect, 27(8),883-897.
• Ballı, Ö. (2010). Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne başvuran çocuk istismarı ve ihmali olgularının değerlendirilmesi. , Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Bayraktar, S. (2015). İnsanlığın kanayan yarası çocuk istismarı ve ihmali. Ankara: Nobel Tıp Kitabevi.
• Bilginer, Ç., Hesapçıoğlu, S.T., Kandil, S. (2013). Çocukluk çağı cinsel istismarı: mağdur ve sanıkaçısından çok yönlü bakış. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 26 (1),55-64.
• Boykins A.D, and Mynatt S. (2007). Assault History And Follow-Up Contact Of Women Survivors of Recent Sexual Assault. Issues Ment Health Nurs, 28, 867-81
• Bozbeyoğlu, A. Ç. (2009). Türkiye’de ensest sorununu anlamak (Katkıda Bulunanlar; Koyuncu E., Sezgin A. U., Kardam F., Sungur A), Özet Rapor, Ankara: Damla Matbaacılık, Reklamcılık ve Yayıncılık Tic. Ltd. Şti.
• Bywaters, P., Bunting, L., Davidson, G., Hanratty, J. et al (2016). The relationship between poverty,child abuse and neglect: an evidence review. Newyork: Joseph Rowntree Foundation.
• Cantürk G. (2015). Çocuk suçluluğunda adli psikiyatrik değerlendirme. STED, 14(2),31-34.
• Carlstedt A, Forsman A, Soderstrom H. (2001). Sexual child abuse in a defined swedish area 1993–97: a population-based survey. Archives of Sexual Behavior, 30(5), 483-495.
• Cleaver, H., Unell, I. and Aldgate, J. (2011).Children's needs – parenting capacity. child abuse: parental mental illness, learning disability, substance misuse and domestic violence. London: The Stationery Office.
• Çöpür, M., Üneri, Ö.S., Aydın, E., Bahali M.K., Tanidir C., Günes H., ve Erdogan A. (2012). İstanbul ili örnekleminde çocuk ve ergen cinsel istismarlarının karakteristik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 13(1): 46.
• Davıes, C. and Ward, H. (2012). Safeguarding children across services: messages from research on ıdentifying and responding to child maltreatment. London: Jessica Kingsley Publishers.
• Davis, J.l., Petretıc-Jackson, P.A. (2000). The impact of child sexual abuse on adult ınterpersonal functioning. a review and synthesis of the empirical literature. Aggression and Violent Behavior. 5(3), 291-328.
• Demir, O.F., Aydın, K., Turan, F., Yurtseven, A. ve Erbil, B.(2013). Acil servise başvuran çocuk adli olguların analizi. Türk Pediatri Arşivi, 48:235-240.
• Fınkelhor, D. (1993). Epidemiological factors in the clinical ıdentification of child sexual abuse. Child Abuse & Neglect, 17(1),67-70. https://doi.org/10.1016/0145-2134(93)90009-T
• Fınkelhor, D. (1994). Sex abuse and sexual health in children: current dilemmas for the pediatrician. Schweiz Med Wochenschr, 124:2320-2330.
• Fırat, S., Yılmaz., Ş. B. I., İltaş., Y. (2017). Ruhsal ve hukuki yönleriyle çocuk istismarı çocukların cinsel dokunulmazlığına. Akademisyen Kitabevi.
• Fis, N.P., Arman, A., Kalaca, S., Berkem, M. (2010). Psychiatric evaluation of sexual abuse cases: a clinical representative sample from Turkey. Child Youth Serv Rev, 32,1285-1290.
• Gökkaya, V.B. (2018). Cinsel İstismar ve çocuk (Sivas ili örneği). The Journal of Academic Social Science Studies, 66 (II), 425-432, doi: number:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS7542 Number
• Hendersen, H. (2000). Domestic violence and child abuse sourcebook. Hhealth reference series. (First ed.). USA: Omnigraphics, Inc,
• Işık Ü, Aktepe E, Şimşek F, Akyıldız A, Yıldız A. (2019). Isparta ilinde bir üniversite hastanesinde değerlendirilen cinsel istismar mağdurlarının sosyodemografik, klinik ve ailevi özellikleri: 2014 – 2018 verileri. SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (1),53-57. https://doi.org/10.22312/sdusbed.514228
• İmren, S.G, Ayaza, A.B, Yusufoğlu, C., Arman, A.R. (2013). Cinsel İstismara uğrayan çocuk ve ergenlerde klinik özellikler ve intihar girişimi ile ilişkili risk etmenleri. Marmara Medical Journal, 26(1),11-16. 28.
• İnan, M. (2010). Kocaeli Adliyesi’nde görülen cinsel istismar konulu davalarda sanık ve mağdur çocukların sosyo demografik özellikleri ve suçun niteliği. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Johnson, T.C. (1988). Child perpetrators—children who molest other children: preliminary findings. Child Abuse & Neglect, 12 (2), 219-229. https://doi.org/10.1016/0145-2134(88)90030-0
• Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kütük, Ö., Çelenk, S., Toros F. (2008) Cinsel istismara uğramış çocukların biyopsikososyal özellikleri. 2. Uluslar Arası Katılımlı Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Sempozyumu, 08-10 Mayıs 2008 Ankara, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Örün, E. ve Tatlı, M.M. (2012).Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’ne göre türk çocuklarının sağlık ve sosyal hakları açısından durumu. Yeni Tıp Dergisi, 29 (3):132.
• Özer, E., Bütün, C., Beyaztaş, E.Y. ve Engin, A. (2007). Çorum Adli Tıp Şube Müdürlüğüne 2006-2007 yıllarında başvuran cinsel istismar mağduru çocuk olgularının değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 29 (2),51-55.
• Parlaz, E.A., Tekgül, N., Karademirci, E. ve Öngel, K. (2012). Ergenlik dönemi: Fiziksel büyüme, psikolojik ve sosyal gelişim süreci. Turkish Family Physician, 3 (4):10-16.
• Pereda, Guilera G., Forns, M., Gomez-Benito J. (2009). The ınternational epidemiology of child sexual abuse: a continuation of finkelhor. Child Abuse Negl, 33(6),331-42.
• Platt, D.,Turney, D. (2012) Editorial: Parental engagement with services when children may be at risk. Child & Family Social Work, 17 (2):115-117.
• Polat, O. (2017). Cinsel istismar, tüm boyutlarıyla çocuk istismarı (2. baskı) .Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Putnam FW. (2003).Ten-year research update review: child sexual abuse. J. Am. Acad. Child Adolesc. Psychiatry, 42 (suppl.3): 269-278
• Sıegel, J.A., Williams, LM. (2003). The relationship between child sexual abuse and female delinquency and crime: A Prospective Study. Journal of Research in Crime and Delinquency, 40 (1),71-94. https://doi.org/10.1177/0022427802239254
• Taner, Y, Gökler, B. (2004) Çocuk İstismarı ve İhmali: Psikiyatrik Yönleri. Derleme. Hacettepe Tıp Dergisi, 35(2):82-86.
• Türkmen ,S.N., Sevinç, İ., Kırlı, Ö., Erkul, I. ve Kandemir, T. (2017). Cinsel İstismara uğrayan kız çocuklarının profilleri. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hast. Dergisi, 7(3):197-202
• Urazel, B., Fidan, S., Gündüz, T., Şenlikli, M., Özçivit Asfuroğlu, B. (2017). Çocuk ve ergen cinsel istismarlarının değerlendirilmesi. Osmangazi Tıp Dergisi, 39 (2): 18-25. DOI: 10.20515/otd.308058
• Uytun, M., Öztop, D.B.(2016). Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlere konulan psikiyatrik tanıların ve uygulanan tedavilerin devamlılığının değerlendirilmesi. Yeni Symposium, 54(3):18-24.
• WHO (1999).[https://www.who.int/violence_injury_prevention/resources/publications/en/guidelines_chap7.pdf] Erişim Tarihi: 15.05.2019
• Yektaş Ç., Tufan A.E., Büken B., Çetin N.Y., Yazici M. (2018). Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlerde istismar ve istismarcıya ilişkin özelliklerin ve psikopataloji ile ilişkili risk etkenlerinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19 (5): 501–8.
• Yokuş S.H. (2005). 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nda çocukların cinsel istismarı ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçları. Hukuk ve Adalet, (5).
• Yüksel, Ş. ve Saner, S. (2016).Çocuk Cinsel İstismarı ve Zor Açığa Çıkması. Bilgilendirme Dosyası, [http://www.psikiyatri.org.tr/uploadFiles/219201618057-CocukCinsel_istismar_bilgilendirme_dosyasi.pdf] Erişim Tarihi: 28.07.2019