Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SİYASAL KATILIM SEVİYESİ: KİLİS 7 ARALIK ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2017, Sayı: 27, 289 - 319, 31.07.2017

Öz

Demokrasi ve siyasal katılımın birbiriyle bağlantısı bulunmaktadır. İktidarın sınırlandırılması süreci siyasal katılımın çoğalma süreci olarak değerlendirilebilir. Bireylerin hak ve özgürlüklerine sahip çıkma ve koruma isteği, onları, karar alma süreçlerine dahil olmaya yöneltmiştir.
Siyasal katılım, iktidarın sınırlandırılması ve bireylerin karar alma süreçlerine katılımı olarak ele alındığında, siyaset kavramının “Devlet” bilimi çerçevesinde hareket edilmesini gerektirir.
İktidarın sınırlandırılması ve karar alma süreçlerine toplumu oluşturan bireylerin katılması demokratik ölçütler içinde önemli bir yer tutar. Bireyler arasındaki cinsiyet, yaş, meslek, eğitim, akçal varlık gibi farklılıklar, siyasal katılımın, tarihsel sürecinde değişik zeminlerde ifade edilmesini sağlarken, bu hakkın elde edilmesinde egemenle arasında mücadelelere neden olmuştur.
Bu farklılıklar arasında yer alan yaş faktörü siyasal alanda farklı şekillerde algılanmış ve kullanılmıştır. Siyasi kültürün gelişim süreciyle doğru orantılı olarak ortaya çıkacak olan siyasal katılım seviyesinin, “genç” kavramı içinde görülebilecek en önemli yeri ve zamanı üniversiteler ve yüksek öğrenimdir. Dolayısıyla üniversite öğrencilerinin siyasal katılımının ölçülmesi önem arz etmektedir.
Bu çalışmada, Kilis 7 Aralık Üniversitesi öğrencilerinin siyasal katılım seviyesinin ölçülmesi amaçlanmıştır.
Bu doğrultuda, Kilis 7 Aralık Üniversitesi lisans seviyesinde öğrenim gören öğrenciler arasında anket yapılmıştır. Siyasal katılma kuramsal olarak açıklanmış ve anket sonuçlarından elde edilen bilgiler ışığında sonuca ulaşılmaya çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Bağce, H. E. (2007). Siyaset ve Demokrasi Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme, Cilt 40, Sayı. 4. Amme İdaresi Dergisi, 1-19. Diemer, M. A. (2012). Fostering marginalized youths’ political participation: Longitudinal roles ofparental political socialization and youth sociopolitical development. American Journal of Community Psychology, Vol. 50, Issue 1, 246-256. Erdoğan, E. (1999). Türk Gençliği ve Siyasal Katılım Boyutları: Bir Katılım Endeksi Çalışması. İstanbul: Strateji/MORİ. Eroğul, C. (2014). Siyasal Katılma. E. A. Gökhan Atılgan içinde, Siyaset Bilimi, Kavramlar, İdeolojiler, Disiplinler arası İlişkiler (s. 227-237). İstanbul: Yordam Yayınevi. Heywood, A. (2007). Siyaset, Çev. B. B. Özipek ve Diğ. Ankara: Adres Yayınları. Kalaycıoğlu, E. (1977). Siyasal Katılmanın Koşullarına Genel Bir Bakış. İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 37, Sayı1-4, 160-199. Kışlalı, A. T. (1987). Siyaset Bilimi. Ankara: Ankara Üni. Basın-Yayın Yüksek Okulu. Lamprianou, I. (2013). Contemporary Political Participation Research: A Critical Assessment. K. N. Demetriou içinde, Democracy in Transition, Political Participation in the European Union (s. 21-42). Berlin: Verlag Berlin Heidelberg: Sipringer. Linz, J. J. (2000). Totalitarian and Authoritarian Regimes. Londra: Lynne Rienner. Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları, Çev: Fügen Yavuz. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. Öztekin, A. (2016). Siyaset Bilimine Giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi. Russell, Ö. Ç. (2016). Türkiye’de Seçime ve Geleneksel Olmayan Siyasal Faaliyetlere Katılımı Etkileyen Bireysel Seviye Faktörler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 71, No. 2, 437-463. Sarah C.E. Riley, C. G. (2010). he case for ‘everyday politics’: Evaluating neotribal. Sociology, Vol. 44, No.2, 345-363. Sarıbay, A. Y. (1998). Siyasal Sosyoloji. İstanbul: Der Yayınları. Schlozman, K. L. (2002). Citizen Participation in America: What Do We Know? Why Do We Care? v. H. Ira Katznelson içinde, Political Science: State of the Discipline (s. 433-461). New York: Norton. Turan, İ. (1976). Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış. İstanbul: Der Yayınları. Uysal, B. (1984). Siyasal Katılma ve Katılma davranışı Üzerinde Ailenin Etkisi. Amme İdaresi Dergisi, Cilt 17, Sayı 4,, 109-110.
Yıl 2017, Sayı: 27, 289 - 319, 31.07.2017

Öz

Kaynakça

  • Bağce, H. E. (2007). Siyaset ve Demokrasi Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme, Cilt 40, Sayı. 4. Amme İdaresi Dergisi, 1-19. Diemer, M. A. (2012). Fostering marginalized youths’ political participation: Longitudinal roles ofparental political socialization and youth sociopolitical development. American Journal of Community Psychology, Vol. 50, Issue 1, 246-256. Erdoğan, E. (1999). Türk Gençliği ve Siyasal Katılım Boyutları: Bir Katılım Endeksi Çalışması. İstanbul: Strateji/MORİ. Eroğul, C. (2014). Siyasal Katılma. E. A. Gökhan Atılgan içinde, Siyaset Bilimi, Kavramlar, İdeolojiler, Disiplinler arası İlişkiler (s. 227-237). İstanbul: Yordam Yayınevi. Heywood, A. (2007). Siyaset, Çev. B. B. Özipek ve Diğ. Ankara: Adres Yayınları. Kalaycıoğlu, E. (1977). Siyasal Katılmanın Koşullarına Genel Bir Bakış. İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 37, Sayı1-4, 160-199. Kışlalı, A. T. (1987). Siyaset Bilimi. Ankara: Ankara Üni. Basın-Yayın Yüksek Okulu. Lamprianou, I. (2013). Contemporary Political Participation Research: A Critical Assessment. K. N. Demetriou içinde, Democracy in Transition, Political Participation in the European Union (s. 21-42). Berlin: Verlag Berlin Heidelberg: Sipringer. Linz, J. J. (2000). Totalitarian and Authoritarian Regimes. Londra: Lynne Rienner. Lipson, L. (2005). Siyasetin Temel Sorunları, Çev: Fügen Yavuz. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları. Öztekin, A. (2016). Siyaset Bilimine Giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi. Russell, Ö. Ç. (2016). Türkiye’de Seçime ve Geleneksel Olmayan Siyasal Faaliyetlere Katılımı Etkileyen Bireysel Seviye Faktörler. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt 71, No. 2, 437-463. Sarah C.E. Riley, C. G. (2010). he case for ‘everyday politics’: Evaluating neotribal. Sociology, Vol. 44, No.2, 345-363. Sarıbay, A. Y. (1998). Siyasal Sosyoloji. İstanbul: Der Yayınları. Schlozman, K. L. (2002). Citizen Participation in America: What Do We Know? Why Do We Care? v. H. Ira Katznelson içinde, Political Science: State of the Discipline (s. 433-461). New York: Norton. Turan, İ. (1976). Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış. İstanbul: Der Yayınları. Uysal, B. (1984). Siyasal Katılma ve Katılma davranışı Üzerinde Ailenin Etkisi. Amme İdaresi Dergisi, Cilt 17, Sayı 4,, 109-110.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali Fuat Gökçe

İlbey Özdemirci Bu kişi benim

İbrahim Halil Ceylan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 27

Kaynak Göster

APA Gökçe, A. F., Özdemirci, İ., & Ceylan, İ. H. (2017). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SİYASAL KATILIM SEVİYESİ: KİLİS 7 ARALIK ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(27), 289-319.

.