ÇALIŞANLARIN PATERNALİST LİDERLİK DAVRANIŞLARI ile İŞ PERFORMANSLARI ARASINDAKİ İLİŞKİDE ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACILIK ROLÜ: BİR KAMU HASTANESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Sayı: 49, 174 - 205, 31.08.2024

Sinan Tarsuslu , Gökhan Coşkun

https://doi.org/10.61904/sbe.1448944

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma bir eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının paternalist liderlik davranışları ile iş performansları arasındaki ilişkide örgütsel adalet algılarının aracılık rolünü tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma amacı doğrultusunda veri toplama aracı olarak örgütsel adalet (aracı değişken), iş performansı (bağımlı değişken) ve paternalist liderlik (bağımsız değişken) ölçekleri kullanılmıştır. Araştırma 1387 çalışanın bulunduğu bir kamu hastanesinde, 352 kişiye ulaşılarak gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 24, AMOS 22 ve process macro eklentisi kullanılmıştır. Ayrıca değişkenler arasındaki ilişkilerin tespit edilebilmesi amacıyla korelasyon analizi ve aracılık rolünün tespiti için de process macro model 4 uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre sağlık çalışanlarının örgütsel adalet algıları ile iş performansları arasında, örgütsel adalet algıları ile paternalist liderlik arasında ve çalışanların iş performansları ile paternalist liderlik algıları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve yüksek düzeyde pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. Ayrıca çalışanların paternalist liderlik davranışlarının iş performansları üzerindeki etkisinde örgütsel adalet algısının kısmi aracılık rolüne sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sonuç olarak paternalist liderliğin iş performansı üzerindeki dolaylı etkisinde örgütsel adaletin aracılık rolünün olduğu tespit edilmiş olup ilgili değişkenler alan yazını çerçevesinde ayrıca tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Adalet, İş Performansı, Paternalist Liderlik, Sağlık Çalışanları

THE MEDIATING ROLE of ORGANIZATIONAL JUSTICE PERCEPTION in THE RELATIONSHIP BETWEEN EMPLOYEES' PATERNALISTIC LEADERSHIP BEHAVIORS and JOB PERFORMANCE: THE CASE of A PUBLIC HOSPITAL

Öz

This study was conducted to determine the mediating role of organizational justice perceptions in the relationship between paternalistic leadership behaviors and job performance of healthcare professionals working in a training and research hospital. For the purpose of the study, organizational justice (mediating variable), job performance (dependent variable) and paternalistic leadership (independent variable) scales in the literature were used. The study was conducted by reaching 352 people out of 1387 employees working in a training and research hospital. SPSS 24, AMOS 22 and process macro plug-in were used to analyze the data obtained. In addition, correlation analysis was applied to determine the relationships between variables and process macro model 4 was applied to determine the mediating role. According to the results of the study, a statistically significant and highly positive relationship was found between health care workers' perceptions of organizational justice and their job performance, between their perceptions of organizational justice and paternalistic leadership, and finally between their job performance and their perceptions of paternalistic leadership. In addition, it was found that organizational justice perception has a partial mediating role in the effect of employees' paternalistic leadership behaviors on their job performance. As a result, it was determined that organizational justice has a mediating role in the indirect effect of paternalistic leadership on job performance and the related variables were discussed within the framework of the literature.

Anahtar Kelimeler

Organisational Justice, Job Performance, Paternalistic Leadership, Health Workers

Kaynakça

• Akdeniz, M. Z. (2016). Paternalist liderlik ve örgütsel adaletin çalışanların mutluluklarına olan etkisi: Sağlık sektöründe bir uygulama (Yüksek Lisans tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/593907
• Akyüz, H. E. (2018). Yapı geçerliliği için doğrulayıcı faktör analizi: Uygulamalı bir çalışma. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(2), 186-198. https://doi.org/10.17798/bitlisfen.414490
• Altaş, S. S. ve Çekmecelioğlu, H. G. (2015). Örgütsel adalet algısının iş tatmini, örgütsel bağlılık ve iş performansı üzerindeki etkileri: Okul öncesi öğretmenleri üzerinde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(3), 421- 439. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/atauniiibd/issue/2718/35757
• Alanoğlu, M., ve Demirtaş, Z. (2019). Öğretmenlerin örgütsel adalet algılarının örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 49(49), 1-16.
• Altıntaş, F. Ç. (2002). Örgütsel adalet kavramı ve örgüt yapısının çalışanların adalet algılamaları üzerindeki etkisi, işletmelerde çağdaş yaklaşımlar, Bursa: Ezgi Kitabevi.
• Argon, T. (2010). Akademisyenlerin Performans Değerlendirme, Motivasyon ve Örgütsel Adalet ile İlgili Görüşlerine İlişkin Nitel Bir Çalışma. International Online Journal of Educational Sciences, 2(1), 133-180. Erişim adresi: https://www.ajindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423904494.pdf
• Aycan, Z. (2006). Paternalism: Towards conceptual refinement and operationalization. In Indigenous and cultural psychology: Understanding people in context (pp. 445-466). Boston, MA: Springer US.
• Aycan, Z. (2015). Paternalistic leadership. In C. Cooper (Ed.), Encyclopedia of managemet. NJ: Wiley & Sons. Erişim adresi: http://refhub.elsevier.com/S1090-9516(17)30471-6/sbref0025
• Aycan, Z., Kanungo, R., Mendonca, M., Yu, K., Deller, J., Stahl, G. ve Kurshid, A. (2000). Impact of culture on human resource management practices: A 10‐country comparison. Applied Psychology, 49(1), 192-221. https://doi.org/10.1111/1464-0597.00010
• Aydın, İ. ve Karaman-Kepenekçi, Y. (2008). Principals’ opinions of organisational justice in elementary schools in Turkey. Journal of Educational Administration, 46(4), 497-513. https://doi.org/10.1108/09578230810882027
• Aydoğan, E. (2018). Örgütsel davranış odaklı yönetsel yaklaşımlar, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Ayundasari, D. Y., Sudiro, A., & Irawanto, D. W. (2017). Improving employee performance through work motivation and self-efficacy mediated by job satisfaction. Jurnal Aplikasi Manajemen, 15(4), 587-599. https://doi.org/10.21776/ub.jam2017.015.04.05
• Berat, K. ve Sağbaş, M. (2022). Paternalist liderliğin çalışan performansı üzerindeki etkisi. İstanbul Kent Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(2), 48-60. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/itbfkent/issue/72597/1160234
• Beugre C.D. (1998). Managing Fairness in Organizations, Greenwood Publishing Group, Incorporated, Quorum Books Westport, Connecticut, London.
• Bies, R.J. ve Moag, J.S. (1986), “Interactional Justice: Communication Criteria For Fairness”, B.H. Sheppard (eds), Research on Negotiation in Organizations, Greenwich: JAI Press, ss. 43-55. Erişim adresi: https://cir.nii.ac.jp/crid/1573387450502494336
• Bilsel, M. A. (2013). Örgütsel Adalet Algısının Banka Çalışanlarının Performans ve Motivasyonlarına Etkisi: Bir Araştırma, (Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Byrne, Z. S. ve Cropanzano, R. (2001). The history of organizational justice: the founder speak. R. Cropanzano (Ed.), Justice in the workplace: From theory to practice (c. 2, s. 3-26). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Çalık, T. (2003). Performance management: definitions, concepts, principles. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
• Campbell, J. P. (1990). Modeling the performance prediction problem in industrial and organizational psychology.
• Chan, M. (2000). Organizational justice theories and landmark cases. The International Journal of Organizational Analysis, 8(1), 68-88. Erişim adresi: https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/eb028911/full/html
• Chan, S. C. H. (2013). Paternalistic leadership and employee voice: does information sharing matter?. Human Relations, 67(6), 667-693. https://doi.org/10.1177/0018726713503022
• Colquitt, J. A., Conlon, D. E., Wesson, M. J., Porter, C. O. ve Ng, K. Y. (2001). Justice at the millennium: a meta-analytic review of 25 years of organizational justice research. J. Appl. Psychol. 86, 425–445. doi: 10.1037/0021-9010.86.3.425
• Çöl, G. (2008). Algılanan Güçlendirmenin İş gören Performansı Üzerine Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(1), 35-46. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/doujournal/issue/66658/1042932
• De Cremer, D. (2005). Procedural and distributive justice effects moderated by organizational identification. Journal of Managerial Psychology, 20(1), 4-13. https://doi.org/10.1108/02683940510571603
• Demir, G. ve Bağcı, Z. (2023). Örgütsel Adalet ve Tükenmişlik. Sosyal Beşerî ve İdari Bilimler Alanında Uluslararası Araştırmalar Xıı, 87. Erişim adresi: https://books.google.com.tr/books?hlsig
• Dirik, D., Eryılmaz, İ. ve Gülova, A. A. (2017). Liderin yumuşak ve sert güç kaynakları ile çalışan performansı arasındaki ilişkilere yönelik bir araştırma: tarafların cinsiyetinin düzenleyici rolü. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 1-20. https://doi.org/10.18092/ulikidince.316149
• Doğan, H. (2018). Örgütsel adalet algısı ile iş performansı arasındaki ilişki. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 26-46. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/iibfdkastamonu/issue/36745/321871
• Duman, M. Ç., & Akdemir, B. (2016). Mobbing ve çalışan performansı arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(2), 29-52. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/ayd/issue/27226/286392
• Düzgün, A. (2022). Kriz yönetimi ile çalışan performansı arasındaki ilişkide paternalist liderin aracı etkisi. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(01), 243-260. Erişim adresi: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=1046468
• Ekşi, H. (2002). Etkili karakter eğitimi müfredatı için stratejiler. 2000′li Yıllarda 1. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumunda sunulan poster bildiri, Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi, İstanbul. Erişim adresi: https://docplayer.biz.tr/6843032-Mustafa-otrar-halil-eksi-bulent-dilmac-ahmet-sirin.html
• Faiz S., Mubarak N. ve Safdar S. (2021). A two-edged sword: paternalistic leadership and nurses performance: A moderated mediation model. Frontiers in Psychology. 12, 1-10. Erişim adresi: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2021.775786/full
• Farh, J. L. ve Cheng, B. S. (2000). A cultural analysis of paternalistic leadership in Chinese organizations. In Management and organizations in the Chinese context (pp. 84-127). London: Palgrave Macmillan UK. Erişim adresi: https://link.springer.com/chapter/10.1057/9780230511590_5
• Folger, R. G. ve Cropanzano, R. (1998). Organizational justice and human resource management (Vol. 7). Sage. Erişim adresi: https://cir.nii.ac.jp/crid/1130282272908477312
• Gelfand, M. J., Erez, M. ve Aycan, Z. (2007). Cross-cultural organizational behavior. Annu. Rev. Psychol., 58, 479-514. Erişim adresi: https://www.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/annurev.psych.58.110405.085559
• Gerçek, M. (2018). Yöneticilerin babacan (paternalist) liderlik davranışlarının psikolojik sözleşme bağlamındaki beklentileri üzerindeki etkilerine yönelik bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 13(2), 101-118. https://doi.org/10.17153/oguiibf.390533
• Greenberg, J. (1990), “Organizational Justice: Yesterday, Today and Tomorrow”, Journal of Management, 16 (2).
• Gürbüz, S. (2021b). Aracı ve Düzenleyici Etki Analizleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Gürbüz, S. ve Mert, İ. S. (2009). Örgütsel adalet ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik uygulaması: Kamuda görgül bir çalışma. Amme İdaresi Dergisi, 42(3), 117-139. Erişim adresi: https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/96822/orgutsel-adalet-olceginin-gecerlik-ve-guvenirlik-uygulamasi-kamuda-gorgul-bir-calisma
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Heinz, M., Jeworrek, S., Mertins, V., Schumacher, H., & Sutter, M. (2017). Measuring Indirect Effects of Unfair Employer Behavior on Worker Productivity- A Field Experiment. CEPR Discussion Paper Series. https://doi.org/10.2139/ssrn.3066713.
• İşcan, Ö. F. ve Naktiyok, A. (2004). Çalışanların örgütsel bağdaşımlarının belirleyicileri olarak örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet algıları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 59(1), 182-201. Erişim adresi: https://teav.ankara.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/ 20.500. 12575/52618 /5078.pdf?sequence=1
• Jalagat, R. (2016). Job performance, job satisfaction, and motivation: A critical review of their relationship. International Journal of Advances in Management and Economics, 5(6), 36-42. Erişim adresi: https://scholar.google.com/scholar?cluster= 7206407241587016137&hl=tr&as_sdt=0,5
• Kalay, F. (2016). İşletmelerde Örgütsel Adaletin İş gören Performansı Üzerindeki Etkisi: Teorik Bir İnceleme. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), 147-158. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/iibfdkastamonu/issue/29620/317982
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (Vol. 5, p. 359). Ankara, Turkey: Asil Yayın Dağıtım.
• Kaneshiro, P. (2008). Analyzing the organizational justice, trust, and commitment relationship in a public organization. ProQuest.
• Kai, G. (2013). Research on the mechanism that paternalistic leadership impact on employee performance: Organizational justice as an intermediary variable. Human resource management research, 3(4), 150-156.
• Khan, I., Shah, S. M. A., & Jehangır, D. (2021). Organizational politics and work outcomes: moderating role of top management political skills. Journal of Business &Amp; Tourism, 3(2), 173-181. https://doi.org/10.34260/jbt.v3i2.80
• Kılıçlar, A. (2011). Yöneticiye duyulan güven ile örgütsel adalet ilişkisinin öğretmenler açısından incelenmesi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 3(3), 23-36. Erişim adresi: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=10038
• Kirkman, B. L. ve Rosen, B. (1999). Beyond self-management: Antecedents and consequences of team empowerment. Academy of Management journal, 42(1), 58-74. Erişim adresi: https://journals.aom.org/doi/abs/10.5465/256874
• Koçel, T. (2012). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Basın Yayım Dağıtım.
• Kodish, B.I. (2003). What we do with language-waht it does with us. ETC: A review of general semantics, 60(1), 383-384. Erişim adresi: https://www.jstor.org/stable/42578334
• Köksal, O. (2011). Paternalizm ile Algılanan Örgütsel Adalet Arasındaki İlişkinin Tespitine Yönelik Bir Araştırma. Cumhuriyet Universitesi Journal of Economics & Administrative Sciences (JEAS), 12(2). Erişim adresi: https://web.s.ebscohost.com/ehost/pdfviewer/ pdfviewer?vid=0&sid=273a3b94-0498-4b90-b5d9-d12002be58c0%40redis
• Latham, G. P. ve Pinder, C. C. (2005). Work motivation theory and research at the dawn of the twenty-first century. Annu. Rev. Psychol., 56, 485-516. Erişim adresi: https://www.annualreviews.org/doi/abs/10.1146/annurev.psych.55.090902.142105
• Mert, P. ve M. Özgenel (2020), A relational research on paternalist leadership behaviors perceived by teachers and teachers' performance. Educational Policy Analysis and Strategic Research 15(2) 41-60. Erişim adresi: https://openaccess.izu.edu.tr/xmlui/handle/20.500.12436/4431
• Miraglia, M., Alessandri, G. ve Borgogni, L. (2015). Trajectory classes of job performance: The role of self-efficacy and organizational tenure. Career development international, 20(4), 424-442. https://doi.org/10.1108/CDI-03-2015-0032
• Moorman, R. H. (1991). Relationship between organizational justice and organizational citizenship behaviors: Do fairness perceptions influence employee citizenship?. Journal of applied psychology, 76(6), 845. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0021-9010.76.6.845
• Murphy, K.R. (1989). Dimensions of job performance. In R. Dillon & J. Pelligrino (eds.), Testing: Applied and Theoretical Perspectives (s. 218-247). New York: Praeger.
• Nal, M. ve Tarım, M. (2019). Paternalist liderliğin örgütsel adalet algısı üzerine etkisi: sağlık çalışanları üzerinde bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 21(4): 1193-1204. https://doi.org/10.32709/akusosbil.505786
• Nal, M. ve Tarım, M. (2017). Sağlık yöneticilerinin paternalist liderlik davranışlarının çalışanların i̇ş doyumu üzerine etkisi. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. https://doi.org/10.22466/acusbd.341461
• Niehoff, B. P. ve Moorman, R. H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management journal, 36(3), 527-556. https://doi.org/10.5465/256591
• Odman, A. E. (2003). Karşılaştırmalı Ekonomi-Politik: Meksika’da Popülizm ve Türkiye’de Devletçilik, 8.Ulusal Sosyal Bilimler Kongresi, 3-5 Aralık, Ankara. Erişim adresi: https://www.sosyolojikongresi.org/bildiri-kitabi/
• Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2018). Örgütsel davranış (4. baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Özcan, E. (2014). Öğretmenlerin örgütsel adalet algıları ile örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki (Master's thesis, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel bağlılık düzeylerine yöneticilerinin etik liderlik ve örgütsel adalet davranışlarının etkisi.
• Poyraz, K., ve Kara, H. (2009). Örgütsel adalet algilamalarinin örgütsel vatandaşlik davranişlarina etkisine yönelik bir araştirma. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 71-91.
• Rasooli, A., Zandi, H. ve DeLuca, C. (2019). Conceptualising fairness in classroom assessment: Exploring the value of organisational justice theory. Assessment in Education: Principles, Policy & Practice, 26(5), 584-611. https://doi.org/10.1080/0969594X.2019.1593105
• Ren, H., Zhong, Z., Chen, C.W. ve Brewster, C. (2021). Two-way in-/congruence in three components of paternalistic leadership and subordinate justice: the mediating role of perceptions of renqing. Asian Business & Management. https://doi.org/10.1057/s41291-021-00149-z
• Rotundo, M. ve Sackett, P. R. (2002). The relative importance of task, citizenship, and counterproductive performance to global ratings of job performance: A policy-capturing approach. Journal of applied psychology, 87(1), 66. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0021-9010.87.1.66
• Saunders, M. ve Thornhill, A. (2003), Organizational justice, trust and the management of change, Personnel Review, Vol.32(3), ss. 360-375. https://doi.org/10.1108/00483480310467660
• Sağbaş, M. ve Kuz, B. (2022). Paternalist liderliğin çalışan performansı üzerindeki etkisi. İstanbul Kent Üniversitesi İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(2), 48-60. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/itbfkent/issue/72597/1160234
• Sigler, T. H. ve Pearson, C. M. (2000). Creating an empowering culture: examining the relationship between organizational culture and perceptions of empowerment. Journal of quality management, 5(1), 27-52. https://doi.org/10.1016/S1084-8568(00)00011-0
• Silin, R. H. (1976). Leadership and values: The organization of large-scale Taiwanese enterprises (No. 62). Harvard Univ Asia Center.
• Sonnentag, S. ve Frese, M. (2002). Performance concepts and performance theory. Psychological management of individual performance, 23(1), 3-25. Erişim adresi: http://www.evidence-based-entrepreneurship.com/content/publications/198.pdf
• Sökmen, A., Bilsel, M. A. ve Erbil, C. (2013). Örgütsel Adaletin Çalışan Motivasyonu ve Performası Üzerindeki Etkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 43-62. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/pub/gaziuiibfd/issue/28314/300882
• Suber, P. (1999). Paternalism. Philosophy of law: An encyclopedia. Erişim adresi: https://dash.harvard.edu/bitstream/handle/1/4725017/suber_paternal.htm
• Taşkıran, E. (2010). Liderlik tarzının örgütsel sessizlik üzerindeki etkisinde örgütsel adaletin rolü ve bir araştırma (Doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: https://openaccess.marmara.edu.tr/items/f62addbb-9d41-473b-8850-e8712e50d5d9
• Tekin, E. (2019). Paternalist liderliğin iş tatmini ve çalışan performansına etkisi üzerine bir araştırma. Third Sector Social Economic Review, 54(1), 178-204. http://dx.doi.org/10.15659/3.sektor-sosyal-ekonomi.19.03.1087
• Tektaş, K. ve Kaplan, M. (2022). Paternalist liderliğin psikolojik sözleşme ihlali üzerine etkisi: Algılanan örgütsel adaletin aracı rolü (Yüksek Lisans tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Nevşehir). Erişim adresi: https://acikerisim.nevsehir.edu.tr/handle/20.500.11787/8149
• Tezcan, G. ve Bişğin, H. (2022). Gençlik ve Spor Bakanlığı taşra teşkilatında çalışan personelin paternalist liderlik anlayışı ve örgütsel adalet düzeylerinin incelenmesi. Beden Eğitimi Spor Sağlık ve Efor Dergisi (BESSED), 1(2), 42-61. Erişim adresi: https://bessedjournal.com/index.jsp?mod=makale_tr_ozet&makale_id=64616
• Tutar, H. ve Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin iş gören performansı üzerine etkisi: Ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(02), 196-218. https://doi.org/10.1501/SBFder_0000002162
• Tziner, A., Oren, L., Bar, Y. ve Kadosh, G. (2011). Corporate social responsibility, organizational justice and job satisfaction: how do they interrelate, if at all?. Journal of Work and Organizational Psychology, 27(1), 67-72. https://doi.org/10.5093/tr2011v27n1a7
• Uğur, D. (2017). Psikolojik sermaye ve örgütsel adaletin iş performansı üzerindeki etkisi (Doktora tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: http://dspace.yildiz.edu.tr/xmlui/handle/1/11962
• Van, Scotter, J. R. (2000). Relationships of task performance and contextual performance with turnover, job satisfaction, and affective commitment. Human Resource Management Review, 10(1), 79-95. https://doi.org/10.1016/S1053-4822(99)00040-6
• Wu, M., Huang, X., Li, C., & Liu, W. (2012). Perceived Interactional Justice and Trust-in-supervisor as Mediators for Paternalistic Leadership. Management and Organization Review, 8, 97 - 121. https://doi.org/10.1111/j.1740-8784.2011.00283.x.
• Yeşiltaş, M. (2013). Paternalist liderliğin örgütsel vatandaşlık davranışları üzerindeki etkisinde dağıtım adaletinin aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(4): 50-70. Erişim adresi: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=690875
• Yurt, A. (2021). Babacan Yöneticilik Algısının Tutumsal ve Davranışsal Sonuçları: Balıkesir İlinde Görev Yapan Öğretmenlerin Üzerine Bir Uygulama. (Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük). Erişim adresi: http://acikerisim.karabuk.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/1465
• Yun-Feng, W. (2012). Relationship Among Paternalistic Leadership,Job Satisfaction and Organizational Performance. Journal of Guilin University of Technology.Aktay, S. (2017). How To Organize A Symposium: Tracking Digital Footprints. Turkish Studies, 12(21), 1-14. http://Dx.Doi.Org/10.7827/Turkishstudies.12301