Oyuncak ve Oyun Oynamanın Çocuk Gelişimine Etkisi

Yıl 2023, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 10, 30.04.2023

Büşra Polat , Mustafa Kara

Öz

Oyun ve gelişim her yaş dönemi için farklılık gösteren ve ömür boyu devam eden bir süreçtir. Oyun ve oyuncak, çocuklar için iletişim, öğrenme, vakit geçirme, gelişimi destekleyici bir araçtır. Oyun ve oyuncak her yaş döneminin krizlerini rahatça atlatabilmek ve kalıcı hasar bırakmadan geçirebilmek için kullanılabilecek en ideal araçtır. Sağlık problemleri olan çocukların biriken stres ve kaygı yönetimini, duygusal krizlerini aktarabilme ve atlatabilmesine yardımcı bir faaliyettir. Yetişkinler ile çocuk arasındaki iletişim kanalı olarak işlev görmektedir. Yetişkinlerin dünyasını rahatça anlayabilme ve taklit edebilmesine, yetişkinliğe hazırlanma yollarından biridir. Oyun ve oyuncak, davranış modellemesine, toplumsal ve ahlaki kuralları benimseyebilmesine, aidiyet duygusuna, duygularını ifade edebilmesine, düşüncelerini ifade edebilmesine vb. durumlara yardımcı bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Çocukların öğrenmeye en açık oldukları dönemde oyun ve oyuncak ile birçok beceriyi kolayca öğrenebilmektedirler. Oyun en iyi öğrenme aracı ve en kolay öğretme aracıdır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk, Hemşirelik, Oyun, Oyuncak, Children, Game, Nursing, Toy

The Effect of Toys and Playing on Child Development

Öz

Game and development is a lifelong process that differs for each age period. Games and toys are tools that support communication, learning, spending time and development for children. Games and toys are the most ideal tools that can be used to overcome the crises of every age period easily and to pass them without leaving any permanent damage. It is an activity that helps children with health problems to manage accumulated stress and anxiety, to transfer and overcome their emotional crises. It functions as a communication channel between adults and children. It is one of the ways to be able to understand and imitate the adult world easily and to prepare for adulthood. Games and toys are considered as an element that helps them model behavior, adopt social and moral rules, feel belonging, express their feelings, express their thoughts, etc. In the period when children are most open to learning, they can easily learn many skills with games and toys. The game is the best learning tool and the easiest teaching tool.

Anahtar Kelimeler

Children, Game, Nursing, Toy

Kaynakça

• Akaroğlu, E.G., & Dereli, E. (2012). Okul öncesi çocukların görsel algı eğitimlerine yönelik geliştirilmiş eğitici oyuncakların çocukların görsel algılarına etkisi, Zeitschrift für die welt der Türken/journal of world of Turks, 4(1), 201-222.
• Akgün, E., & Yeşilyaprak, N. (2010). Anne çocuk ilişkisini oyunla geliştirme eğitim programının etkililiği, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2, 123-147.
• Avan, H., Koç, E.T., & Vural, B. (2020). Çocukla Terapötik İletişim ve Oyun. Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 62-9.
• Ayan, S. & Memiş, A.U., (2012). Erken çocukluk döneminde oyun. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14(2), 143-149.
• Bekmezci, H., & Özkan, H. (2015). Oyun ve oyuncağın çocuk sağlığına etkisi. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları Dergisi, 5(2), 81-7.
• Carvalho, L., De Vitta, A., De Lima, J.M., & De Vitta, F.C.F. (2015). The act of playing within the hospital context in the vision of the accompanying persons of the hospitalised children. Journal of Human Growth and Development, 25(1), 41-9.
• Arslan, A., Dilci, & Dilci, T. (2018). Çocuk oyunlarının çocukların gelişim alanlarına yönelik etkilerinin geçmiş ve günümüz bağlamında incelenmesi (Sivas ili örneklemi), Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 47-59
• Egemen, A., Yılmaz, Ö., & Akil, İ. (2004). Oyun, oyuncak ve çocuk. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 5(2), 39-42.
• Ellialtıoğlu, F.M. (2005). Okul öncesi dönemde oyun ve oyun örnekleri. Ya-pa Yayınları, İstanbul, 23.
• Ghabeli, F., Moheb, N., & Nasab, S.D. (2014). Effect of toys and preoperative visit on reducing children's anxiety and their parents before surgery and satisfaction with the treatment process. Journal of caring sciences, 3(1), 21.
• Gözalan, E. & Koçak, N., (2014). Oyun temelli dikkat eğitim programının 5-6 yaş çocukların kelime bilgi düzeylerine etkisinin incelenmesi. Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(11), 115-121.
• Güven, S. (2018). Çocukların oyun tercihleri üzerine bir çalışma. Electronic Turkish Studies, 13(27), 795-813. Hazar, M. (1996). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Tubitay Yayınları. Ankara; 4.
• Karakaya, Z. (2011). Rol oyunlarında sosyal etkileşim ve dilsel gelişim, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(2), 419-438
• Kargı, E. (2007). Oyun: Çocuklar için hastalıkla baş etme sürecinde güçlü bir psiko-sosyal destek aracı, Toplum ve Hekim, 22(5), 364-367.
• Kayte, N., & Durualp, E. (2014). Türkiye’de okul öncesinde oyun ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 110-122.
• Koç, Ş., & Yumru, H. (2019). Türkiye’de çocuk sağlığı hemşireliği uygulamalarında oyun terapisinin kullanımı: Literatür incelemesi. Pediatric Practice and Research, 7(Ek), 121-7.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M.N., & Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-342.
• Konur, H. (2007). Okul öncesi dönem çocuklarının oyunları ve ailelerinin bu konudaki tutumları, Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 88-97.
• Kuzucu, Y. (2011). Değişen babalık rolü ve çocuk gelişimine etkisi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 35, 79-91.
• Ocakcı, A., & Yıgen, E. (2004). Çocuk sağlığı ve hastalıklarında atravmatik hemşirelik bakımı. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 20(1), 117-126.
• Ogelman, H.G., Aytaç, P., Erol, A., Erdentuğ, F.G., Yolaç, Ö.A., & Özbilenler M.G. (2019). Anne-Baba ve çocuk görüşleri doğrultusunda oyun, Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 65-87
• Onur, S.G., & Sadioğlu Ö. (2012). The Comparison of toy preferences of teacher candidates in first and fourth grades of preschool education. International Journal of Early Chıldhood Educatıon Research, 1, 62-75.
• Özer, A., Gürkan, A.C., & Ramazanoğlu, O. (2006) Oyunun çocuk gelişimi üzerine etkileri. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(3), 54-7.
• Pehlivan, H. (2016). Oyunun gelişim ve öğrenmedeki rolü. Journal of Human Sciences, 13(2), 3280-3292. Sormaz, F., & Yüksel, H. (2012). Değişen çocukluk, oyun ve oyuncağın endüstrileşmesi ve tüketim kültürü, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 985-1008.
• Sutton-Smith, B. (1983). Piaget, play, and cognition, revisited. İçinde W. F. Overton (Ed.), The relationship between social and cognitive development, 229–250
• Uskan, S.B., & Bozkuş, T. (2019). Eğitimde oyunun yeri. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 123-131.
• Ünal, M. (2009). Çocuk gelişiminde oyun alanlarının yeri ve önemi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 95-110.
• Türkoğlu, B., & Uslu, M. (2016). Oyun temelli bilişsel gelişim programının 60-72 aylık çocukların bilişsel gelişimine etkisi, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 50-68.
• Woolf, A.M. (2013). Social and emotional aspects of learning: Teaching and learning or playing and becoming. pastoral care in education. An International Journal of Personal, Social and Emotional Development, 31(1), 28-42.
• Yayan, E.H., & Zengin, M. (2018). Çocuk kliniklerinde terapötik oyun. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(1), 226-233.