Öz
Giriş: Paternal adaptasyon; babalık rolüne uyumu, ebeveyn rollerini ve sorumluluklarını yerine getirme, ebeveynliği algılama yeteneği olarak tanımlanabilir. Doğum ve bir bebek sahibi olma sosyal açıdan baba olma sürecinin başlangıç noktasıdır.
Amaç: Araştırma babaların doğum sonu dönemde paternal adaptasyon düzeyi ve ilişkili faktörlerin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirildi.
Yöntem: Araştırma tanımlayıcı ve kesitsel tipte Kasım-Aralık 2019 tarihleri arasında İstanbul’da bulunan iki özel hastanede gerçekleştirildi. Araştırma örneklemini 258 katılımcı oluşturdu. Veriler literatür doğrultusunda oluşturulan anket formu ve Baba Bebek Bağlanma Ölçeği kullanılarak toplandı.
Bulgular: Araştırmaya katılan babaların Baba Bebek Bağlanma Ölçeği alt boyutlarından Sabır ve Hoşgörü puanı 33,52 ± 5,10, Etkileşimde Zevk puanı 27,10 ± 4,06, Sevgi ve Gurur puanı 12,71 ± 2,24 ve toplam ölçek puanı ise 73,34 ± 9,13 olarak bulundu. Yaş değişkenine göre Sabır ve Hoşgörü alt boyutu puanları ve ölçek toplam puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı yüksek farklılık bulundu (p<0,01). İlk kez baba olanların toplam ölçek puanlarının, 4 ve üzeri çocuğu olan babalara göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu bulundu (p<0,05).
Sonuç: Paternal bağlanmanın güçlü ve sağlıklı olması için babaların gebelik, doğum ve doğum sonrası eğitimlere katılımı sağlanarak ebeveynlik rolü geliştirilmelidir. Eğitimler sırasında babalara maketler kullanılarak uygulamalar yaptırılabilir ve doğum sonu dönemde baba-bebek hastane uygulamaları artırılabilir.