The Determination of Nurses and Midwives’ Opinions and Expectations on In-Service Training Practices

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 2, 77 - 82, 20.08.2021

Cemile Savcı , Gülser Şerbetçi , Hacer Özel

https://doi.org/10.48071/sbuhemsirelik.913204

Öz

Introduction: The ability of nurses and midwives to adapt to changes and developments in science and technology after graduation, to follow up-to-date information and practices related to patient care, is possible with the continuity of education, making in-service training important.

Aim: In the study, it was aimed to determine the opinions and expectations of nurses and midwives about in-service training applied in secondary and tertiary health institutions.

Method: The sample of the descriptive study consisted of 317 nurses and midwifes working in 10 health institutions in Istanbul between September and December 2017. Research data were collected using a "Structured Question Form" consisting of 17 questions. Data were analyzed by descriptive statistical methods. The significance level was accepted as p <0.05.

Results: It was determined that in-service training announcements were mostly made by official letter (38%), on the other hand, the trainings were mostly carried out during working hours (94.6%) by using straight lecture method (48.9%) and barcovision (slide) (50.1%). However, it was determined that very few (12.8%) of these educational activities were evaluated. It was found that the participants could not attend the in-service training due to unsuitable "in-service training hours" (30.6%) and "staff shortage" (28.3%). It was determined that there was a statistically significant relationship between education level and following professional innovations (p<0.05).

Conclusion: It was determined that there are institutional differences in in-service training practices and that there are different factors that prevent midwives and nurses from participating in these trainings.

Anahtar Kelimeler

Continuing education, in-service training, midwife, nurse

Hemşire ve Ebelerin Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarına Yönelik Görüş ve Beklentilerinin Belirlenmesi

Öz

Giriş: Hemşire ve ebelerin mezuniyet sonrası bilim ve teknolojideki değişim ve gelişime uyum sağlayabilmesi, hasta bakımı ile ilgili güncel bilgi ve uygulamaları takip etmesi, o alandaki eğitimin sürekliliği ile mümkün olup hizmet içi eğitimi önemli kılmaktadır.

Amaç: Araştırmada, ikinci ve üçüncü basamak sağlık kurumlarında uygulanan hizmet içi eğitimlerine yönelik hemşire ve ebelerin görüş ve beklentilerinin belirlenmesi amaçlandı.

Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini, Eylül-Aralık 2017 tarihleri arasında İstanbul ilinde 10 sağlık kurumunda görevli 317 hemşire ve ebe oluşturdu. Araştırma verileri 17 sorudan oluşan “Yapılandırılmış Soru Formu” kullanılarak toplandı. Veriler tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerle analiz edildi. Önemlilik düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.

Bulgular: Hizmet içi eğitim duyurularının çoğunlukla resmi yazı (%38) ile yapıldığı, eğitimlerin ise büyük oranda düz anlatım yöntemi (%48,9) ve barkovizyon (slayt) (%50,1) kullanılarak genellikle çalışma saatleri içerisinde (%94,6) gerçekleştirildiği saptandı. Ancak, bu eğitim etkinliklerinin çok azının (%12,8) değerlendirildiği belirlendi. Katılımcıların, hizmet içi eğitimlere uygun olmayan “hizmet içi eğitim saatleri” (%30,6) ve “personel yetersizliği” (%28,3) gibi nedenlerle katılamadıkları bulundu. Eğitim düzeyi ile mesleki yenilikleri takip etme durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu saptandı (p<0,05).

Sonuç: Hizmet içi eğitim uygulamalarında kurumsal farklılıkların olduğu, ebe ve hemşirelerin bu eğitimlere katılımlarını engelleyen farklı faktörlerin olduğu saptandı. 

Anahtar Kelimeler

Ebe, hemşire, hizmet içi eğitim, sürekli eğitim

Kaynakça

• Atay, S., Gider, D., Karadere, G., ve Şenyüz, P. (2009). Hastanede çalışan hemşirelerin hizmet içi eğitime yönelik görüşleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(1), 84-93.
• Aytuğ Kanber, N., ve Gürlek, Ö. (2011). Hemşirelerin uygulanan hizmet içi eğitim programından beklentileri ve program ile ilgili düşünceleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(3), 52-58.
• Beatty, R.M. (2001). Continuing professional education, organization support, and professional competence: Dilemmas of rural nurses. The Journal of Continuing Education in Nursing, 33(5), 203-220. doi: 10.3928/0022-0124-20010901-05
• Boz, B., ve Kurubacak, G. (2008). Hemşire öğrenenler için uzaktan eğitim tasarımı. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12(3), 77-83.
• Buğdaylı, G., ve Akyürek, Ç.E. (2017). Hemşirelerin hizmet içi eğitim faaliyetlerine ilişkin görüşleri: Bir üniversite hastanesi örneği. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 19(1), 14-25.
• Chong, M.C., Francis, K., Cooper, S., & Abdullah, K.L. (2014). Current continuing professional education practice among Malaysian nurses. Nursing Research and Practice, 2014, 1-7. doi: 10.1155/2014/126748
• Çelen, Ö., Karaalp, T., Kaya, S., Demir, C., Teke, A., ve Akdeniz, A. (2007). Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde görev yapan hemşirelerin uygulanan hizmet içi eğitim programlarından beklentileri ve bu programlar ile ilgili düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi,49(1), 25-31.
• Devlet Memurları Kanunu (1965, 23 Temmuz). Resmî Gazete (Sayı: 12056). Erişim adresi: https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.657.pdf
• Feldacker, C., Pintye, J., Jacob, S., Chung, M.H., Middleton, L., Iliffe, J., & Kim, H.N. (2017). Continuing professional development for medical, nursing, and midwifery cadres in Malawi, Tanzania and South Africa: A qualitative evaluation. PloS One, 12(10), 1-15. doi: 10.1371/journal.pone.0186074
• Gallagher, L. (2007). Continuing education in nursing: A concept analysis. Nurse Education Today, 27(5), 466-473. doi: 10.1016/j.nedt.2006.08.007
• Kaya, H. (2003). Hemşirelik eğitiminde değişimler ve gelecek. Hemşirelik Dergisi, 13(50), 73-79.
• Kol, E., İlaslan, E., & Turkay, M. (2017). Training needs of clinical nurses at an university hospital in Turkey. Nurse Education in Practice, 22, 15-20. doi: 10.1016/j.nepr.2016.11.004
• Köksal, O., ve Atalay, B. (2017). Öğretim yöntem ve teknikleri. (2. bs). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Lawton, S., & Wimpenny, P. (2003). Continuing professional development: A review. Nursing Standard, 17(24), 41-44.
• Özpulat, F. (2010). Sağlık Bakanlığı Ankara Dışkapı Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışmakta olan sağlık personelinin hizmet içi eğitim programına ilişkin görüşlerinin saptanması. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, (Sempozyum Özel Sayısı), 283-291.
• Öztürk, H., ve Savaşkan, A. (2008). Hemşirelerin hizmet içi eğitimlerle ilgili yaşadıkları sorunlar, beklenti ve önerileri. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Hemşirelik Dergisi, 16(61), 41-49.
• Sağlık Bakanlığı Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği. (2009, 11 Aralık). Resmî Gazete (Sayı: B.10.0.SEG.0.72.00.03-010.03/15296). Erişim adresi: https://www.saglik.gov.tr/TR,10513/saglik-bakanligi-hizmet-iciegitim-yonetmeligi.html
• Sajjadnia, Z., Sadeghi, A., Kavosi, Z., Zamani, M., & Ravangard, R. (2015). Factors affecting the nurses’motivation for participating in the inservice training courses: A case study. Journal of Health Management and Informatics, 2(1), 21-26.
• Serbest, Ş., ve Ulupınar Alıcı, S. (2010). Özel bir hastane grubunda çalışan hemşirelerin kurumdaki hizmet içi eğitim uygulamalarına ilgili düşünceleri. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 18(2), 98-105.
• Şenyuva, E. (2013). Hemşirelerin uzaktan eğitime ilişkin görüşleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 3(2), 23-41.
• World Health Organization (WHO). (2013): Transforming and Scaling Up Health Professionals’ Education and Training. Retrieved from (16.06.2021): https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/ 10665/93635/9789241506502_eng.pdf;jsessionid=9BA23236411485E30A76D20E3C7AC5E8?sequence=1
• Yalın, H.İ. (2001). Hizmet içi eğitim programlarının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 150, 58-68.
• Yfantis, A., Tiniakou, I., & Yfanti, E. (2010). Nurses’ attitudes regarding continuing professional development in a district hospital of Greece. Health Science Journal, 4(3),193-200.
• Yorgun, S. (2002). Hemşirelerin hizmet içi eğitime ilişkin görüşlerinin saptanması. (Yüksek Lisans Tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.