Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 24, 30.06.2019

Öz

Kaynakça

  • Arlı, M. ve Nazik, H. (2010). Bilimsel araştırmaya giriş (4. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.Bıçakçı, İ. (1999). İletişim ve halkla ilişkiler: Eleştirel bir yaklaşım (2. Baskı). Ankara: Mediacat Yayınları.Büyükaslan, A. ve Kırık, A. M. (Eds.) (2013). Sosyalleşen birey: Sosyal medya. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel desenler: Öntest-sontest, kontrol grubu, desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Chebib, N. K. ve Sohail, R. M. (2011). The reasons social media contributed to the 2011 Egyptian revolution, International Journal of Business Research and Management (IJBRM), Volume (2): Issue (3).Creswell J. W. (2017). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (3. Baskı). Selçuk Beşir Demir ve Mesut Bütün (Çev.). Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık.Crowley, D. ve Heyer, P. (2007). İletişim tarihi: Teknoloji-kültür-toplum (2. Baskı). Berkay Ersöz (Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.Cüceloğlu, D. (2016). Yeniden insan insana (52. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.Demirel, Ö. ve Yağcı, E. (2014). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (8. Baskı). Özcan Demirel ve Eralp Altun (Eds.), Eğitim-öğretim teknolojisi ve iletişim (s. 14). Ankara: Pegem Akademi.Engin, O. A. ve Aydın S. (2007). Sınıf içi iletişimde öğretmenin rolü, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 16. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/31570 (03.06.2018 tarihinde alınmıştır).Erden, M. (1998). Sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Alkım Yayıncılık.Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme 1: Temel kavramlar ve işlemler (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Ezer, F. ve Çelik, S. (2016). Sosyal bilgiler dersi 7. sınıf öğretim programı ‘yaşayan demokrasi’ ünitesinin kazanımlarına ulaşma derecesinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Harran Maarif Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, s. 1-10.Gönenç, Ö. (2010). Dünya Medyası. İstanbul: Truva Yayınları.Gönenç, Ö. (2012). İletişimin tarihsel süreci, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 0 (28), s. 88. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/212208 (15.05.2018 tarihinde alınmıştır).İnceoğlu, M. (2011). Tutum-algı-iletişim (6. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.Karadaş, N. (2013). Sözsüz iletişim. Canan Uluyağcı (Ed.), Sözlü ve sözsüz iletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.Karakuş, F. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde yapıcı öğrenme ve otantik değerlendirme yaklaşımlarının öğrencilerin akademik başarı, kalıcılık ve sosyal bilgiler dersine yönelik tutumlarına etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Adana. Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp (25.05.2018 tarihinde alınmıştır).Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler (30. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Köstüklü, N. (2016). Sosyal bilimler ve tarih öğretimi (2. Baskı). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.Küçük, M. (2012). İletişim kavramı ve iletişim süreci. Nezih Orhon, Ufuk Eriş (Eds.), İletişim bilgisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını. Erişim adresi: http://asyo.afsu.edu.tr/wp-content/uploads/sites/4/2015/11/iletishim-bilgisi.pdf (13.05.2018 tarihinde alınmıştır).Mora, N. (2011). Kültürlerarası iletişim bağlamında insana dair duygular ve ritüeller. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.Odabaşı, H. (2016). 360 derece iletişim (6. Baskı). İstanbul: Babıâli Kültür Yayıncılığı.Özer, B. (1989). Türkiye’de uzaktan eğitim: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesinin uygulamaları, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, s. 1-24.Porgalı, Ö. (2003). Sınıftaki sorunları çözmede kullanılan iletişim yaklaşımı, Eğitişim Dergisi, Sayı: 2, s. 3.Sarmaşık, J. (2011). İnternet ve hukuk. Zeliha Hepkon (ed.), İletişim ve teknoloji: Olanaklar, uygulamalar, sınırlar. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. Sönmez, V. (1991). Eğitim felsefesi, Ankara: Adım Yayıncılık.Tutal, N. (2006). Küreselleşme-iletişim-kültürlerarasılık. İstanbul: Kırmızı Yayınları.Ulusoy, B. (2012). Millî mücadele, propaganda, Atatürk ve basın, İletişim Fakültesi Dergisi. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/212371 (05.06.2018 tarihinde alınmıştır).http://www.hurriyet.com.tr/galeri-bilim-ve-teknoloji-dunyasinin-bilmediginiz-yuzu-40708237?p=6 (13.05.2018 tarihinde alınmıştır).

Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin 7. Sınıf İletişim ve İnsan İlişkileri Ünitesine Yönelik Görüşleri: Van Kenti Örneği

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 24, 30.06.2019

Öz

Bu araştırmada, Sosyal Bilgiler 7. sınıf
müfredatında yer alan “İletişim ve İnsan İlişkileri” ünitesinin Sosyal Bilgiler
öğretim programına yönelik olarak öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi
amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Van ilinde MEB’e bağlı olan
ilköğretim okullarında görev yapan ve oransız küme örnekleme yöntemi ile
seçilmiş 40 Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada genel tarama
modeli türlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın
verileri, Beş Dereceli Likert tipi yanıtlardan hazırlanmış, 5’i demografik
bilgilerden ve 18’i “İletişim ve İnsan İlişkileri” ünitesiyle ilgili
maddelerden oluşan anket formu yoluyla toplanmıştır. Verilerin analizinde, SPSS
istatistik programı kullanılmış, katılımcıların her bir maddeye ilişkin
verileri tablolaştırılarak frekans ve yüzdelik değerleriyle birlikte okuyucuya
sunulmuştur. Ayrıca katılımcılara ait değişkenlerin aritmetik ortalamaları ve
standart sapmaları belirlendikten sonra üçten az olan alt gruplu değişkenlerde:
Bağımsız Örneklemler T Testi; üç ve üzeri alt gruplu değişkenlerde: Tek
Faktörlü Varyans Analizi (One-Way Anova) Testi ve varyansların eşit dağılmadığı
değişkenlerde ise Post-Hoc karşılaştırmalarından Games-Howell Testi
uygulanmıştır. Karşılaştırmalar sonucunda katılımcıların anket formu
maddelerine verdikleri yanıtlarla; cinsiyet, yaş, mesleki kıdem değişkenleri
arasında anlamlı fark görülürken öğrenim durumu değişkeninde anlamlı bir fark
bulunamamıştır. Sonuç itibariyle katılımcıların büyük bir çoğunluğu tarafından
internetin çağımızın en etkili kitle iletişim aracı olarak kabul edildiği,
öğrencilerin sosyal ilişkilerinde ve çevrelerinde etkin roller
edinebilmelerinin iyi bir iletişim becerisine sahip olmaktan geçtiği, ülkemiz eğitim politikaları anlayışı içerisinde klasik
yaklaşımların aksine modern iletişim teknolojilerinin işlerlik kazanmasının
öğrencilerin küresel arenada büyük bir rekabet gücü kazanmalarını ve söz sahibi
olmalarını sağlayacağı ve tüm sınıf kademelerinde bu ünitenin müfredatta
olması gerektiği sonuçlarına ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Arlı, M. ve Nazik, H. (2010). Bilimsel araştırmaya giriş (4. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.Bıçakçı, İ. (1999). İletişim ve halkla ilişkiler: Eleştirel bir yaklaşım (2. Baskı). Ankara: Mediacat Yayınları.Büyükaslan, A. ve Kırık, A. M. (Eds.) (2013). Sosyalleşen birey: Sosyal medya. Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Büyüköztürk, Ş. (2014). Deneysel desenler: Öntest-sontest, kontrol grubu, desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.Chebib, N. K. ve Sohail, R. M. (2011). The reasons social media contributed to the 2011 Egyptian revolution, International Journal of Business Research and Management (IJBRM), Volume (2): Issue (3).Creswell J. W. (2017). Araştırma deseni: nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (3. Baskı). Selçuk Beşir Demir ve Mesut Bütün (Çev.). Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık.Crowley, D. ve Heyer, P. (2007). İletişim tarihi: Teknoloji-kültür-toplum (2. Baskı). Berkay Ersöz (Çev.). Ankara: Siyasal Kitabevi.Cüceloğlu, D. (2016). Yeniden insan insana (52. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.Demirel, Ö. ve Yağcı, E. (2014). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (8. Baskı). Özcan Demirel ve Eralp Altun (Eds.), Eğitim-öğretim teknolojisi ve iletişim (s. 14). Ankara: Pegem Akademi.Engin, O. A. ve Aydın S. (2007). Sınıf içi iletişimde öğretmenin rolü, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 16. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/31570 (03.06.2018 tarihinde alınmıştır).Erden, M. (1998). Sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Alkım Yayıncılık.Erkuş, A. (2016). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme 1: Temel kavramlar ve işlemler (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Ezer, F. ve Çelik, S. (2016). Sosyal bilgiler dersi 7. sınıf öğretim programı ‘yaşayan demokrasi’ ünitesinin kazanımlarına ulaşma derecesinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Harran Maarif Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, s. 1-10.Gönenç, Ö. (2010). Dünya Medyası. İstanbul: Truva Yayınları.Gönenç, Ö. (2012). İletişimin tarihsel süreci, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı: 0 (28), s. 88. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/212208 (15.05.2018 tarihinde alınmıştır).İnceoğlu, M. (2011). Tutum-algı-iletişim (6. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.Karadaş, N. (2013). Sözsüz iletişim. Canan Uluyağcı (Ed.), Sözlü ve sözsüz iletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.Karakuş, F. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde yapıcı öğrenme ve otantik değerlendirme yaklaşımlarının öğrencilerin akademik başarı, kalıcılık ve sosyal bilgiler dersine yönelik tutumlarına etkisi. Yayınlanmış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Adana. Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp (25.05.2018 tarihinde alınmıştır).Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler (30. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Köstüklü, N. (2016). Sosyal bilimler ve tarih öğretimi (2. Baskı). Konya: Çizgi Kitabevi Yayınları.Küçük, M. (2012). İletişim kavramı ve iletişim süreci. Nezih Orhon, Ufuk Eriş (Eds.), İletişim bilgisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını. Erişim adresi: http://asyo.afsu.edu.tr/wp-content/uploads/sites/4/2015/11/iletishim-bilgisi.pdf (13.05.2018 tarihinde alınmıştır).Mora, N. (2011). Kültürlerarası iletişim bağlamında insana dair duygular ve ritüeller. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.Odabaşı, H. (2016). 360 derece iletişim (6. Baskı). İstanbul: Babıâli Kültür Yayıncılığı.Özer, B. (1989). Türkiye’de uzaktan eğitim: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesinin uygulamaları, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 2, s. 1-24.Porgalı, Ö. (2003). Sınıftaki sorunları çözmede kullanılan iletişim yaklaşımı, Eğitişim Dergisi, Sayı: 2, s. 3.Sarmaşık, J. (2011). İnternet ve hukuk. Zeliha Hepkon (ed.), İletişim ve teknoloji: Olanaklar, uygulamalar, sınırlar. İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. Sönmez, V. (1991). Eğitim felsefesi, Ankara: Adım Yayıncılık.Tutal, N. (2006). Küreselleşme-iletişim-kültürlerarasılık. İstanbul: Kırmızı Yayınları.Ulusoy, B. (2012). Millî mücadele, propaganda, Atatürk ve basın, İletişim Fakültesi Dergisi. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/212371 (05.06.2018 tarihinde alınmıştır).http://www.hurriyet.com.tr/galeri-bilim-ve-teknoloji-dunyasinin-bilmediginiz-yuzu-40708237?p=6 (13.05.2018 tarihinde alınmıştır).
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Vedat Karadeniz 0000-0001-6667-3898

İbrahim Ethem Gürbüz 0000-0001-6667-3898

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karadeniz, V., & Gürbüz, İ. E. (2019). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin 7. Sınıf İletişim ve İnsan İlişkileri Ünitesine Yönelik Görüşleri: Van Kenti Örneği. International Journal of New Approaches in Social Studies, 3(1), 1-24.

Flag Counter