Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de sosyal hizmet lisans öğrencilerinin uzaktan eğitim ve pandemi döneminde gerçekleşen yüz yüze/online staja dair görüşlerini incelemek ve gelecek önerileri oluşturmaktır. Nitel araştırma tekniklerinden tematik analiz yöntemi kullanılan bu araştırmada, 12 farklı üniversiteden 12 sosyal hizmet öğrencisinin katılımı ile telefon görüşmesi yapılmıştır. Yapılan görüşmelerde, birçok üniversitede pandemi öncesinde dahil oldukları eğitim programlarının pandemi süreci ile değiştiği görülmüştür. Bu süreç içerisinde üniversitelerin nasıl bir yol izledikleri, öğrencilerin bu süreci nasıl değerlendirdikleri araştırılmıştır. Pandemi sonrasında online staj adı altında devam eden uygulamaların verimliliği değerlendirilirken, eğitim programını değiştirmeyen üniversiteler ile karşılaştırılması yapılmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular ışığında katılımcıların büyük bir çoğunluğu uzaktan eğitim ve staj yöntemlerine adapte olmakta zorluk yaşadıklarını, uygulama temelli eğitimin daha verimli olduğunu beyan etmişlerdir. Teorik eğitim ile pratik eğitimin harmanladığı sosyal hizmette yüzeysel (online staj) staj yöntemleri, öğrencileri psikolojik ve sosyal yönden olumsuz etkilemiştir. Staj yapamamanın meslek yaşamlarına olumsuz bir etki bırakacağını düşünmektedirler. Öğrenciler online stajı mesleki birikim sağlamak için çeşitli webinarlara, eğitimlere katılarak değerlendirdiklerini dile getirmişlerdir. Katılımcılar ayrıca bu süreçte iletişim, motivasyon ve derse katılım konularında sıkıntılar yaşadıklarını belirtmişlerdir. Yüz yüze staj yapma imkanına sahip olan öğrenciler ise virüsle beraber gelen önlemlerin yeterli olmadığını, sağlık konusunda tedirgin olduklarını ifade etmişlerdir. Gelecekte öğrencilerin yaşadığı sorunların çözümü adına öneriler ve beklentiler tartışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
Kabul Tarihi | 8 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Bu lisans; yayınlanan tüm makaleleri, veri setlerini, grafik ve ekleri kaynak göstermek şartıyla veri madenciliği uygulamalarında, arama motorlarında, web sitelerinde, bloglarda ve diğer tüm platformlarda çoğaltma, paylaşma ve yayma hakkı tanır.
Açık erişim disiplinler arası iletişimi kolaylaştıran, farklı disiplinlerin birbirleriyle çalışabilmesini teşvik eden bir yaklaşımdır.