Öz
Öz
Alfred Schnittke XX.yy.Rus müziğinde yeni bir çığır açarak eserleriyle
bireysel tavrınıortaya koymuş önemli bir bestecidir.Yazmış olduğu “Viyola ve Orkestra
için Konçerto” eseri kompozisyon teknikleri ve enstrüman kullanımı açısından
bestecinin “olgunluk” döneminde oluşturduğu bireysel tavrının net bir şekilde
gözlendiği bir eserdir.Bu çalışmada yapılan eser analizi kapsamında şu sonuçlardan
bahsedilebilir; Birinci
bölüm gelişmiş iki bölmelidir. Largo temposunda yazılmış olan bu bölüm sanki
bir sonat allegrosuna giriş niteliğindedir.İkinci Bölüm ise sonat allegrosu
formunda yazılmıştır. Allegro molto temposuyla bu bölüm herhangi bir giriş
olmadan solo viyola 1. Tema’yla başlar. Bu tema tüm eser boyunca seslendirilir.
2. tema ise Mozart stilinde yazılmış bir temadır. Üçüncü bölüm Largo temposunda
olmak üzere polifonik Chaccona tarzında varyasyon formunda yazılmıştır. Solo
viyola J.S.Bach stilinde 43 ölçülü geniş diapozon kapsayan Do minör tonunda bir
temayla başlar. Burada tema 4 kez varyasyonlu olarak geçer ve koda ile son
bulur.
Anahtar Kelimeler: Schnittke, Viyola, Konçerto, Bachsmet.
Kaynakça
- İvashkin, A. (2011).The Schnittke Code,8. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
- Sposobin, İ.V. (1980).Muzykalnaya Forma,7. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
- Tyulin,Y. (1974). Muzykalnaya Forma, 2. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
- Mazel, L. (1979). Stroyenie Muzykalnykh Proizvedeniy, 2. Basım, Moskova:İzdatelstvo Muzyka.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 23 Ekim 2017 |
| Kabul Tarihi | 31 Ekim 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |