Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İronik ve Egzotik Ofili Etkisi (Sanatta Bir Karşı Saldırı)

Yıl 2019, , 462 - 482, 31.12.2019
https://doi.org/10.21602/sduarte.612504

Öz

Chris Ofili; geleneksel sanat
yöntemlerine karşı yine gelenekleri kullanan Turner ödüllü Siyahi bir İngiliz sanatçıdır.
Hemen hemen her çalışmasında kullandığı köklerinin yapılı doğasını sunan fil
dışkısı sürekli karşımıza çıkmaktadır. Kültür ve doğa ikililiği, Afrika ve Asya
kolonilerinin köklerinin anlatısını içeren fil dışkısı Ofili’ nin kültürel
alanlarının, kökenin ifadesi, ırkçı yaklaşımlara ve çok kültürlülüğe karşı
duruştur. Mizahi bir karşı saldırıya geçen Ofili’nin vurgulu temaları dikkat
çekicidir. Kimliği ve ırkı üzerinde duran ötekileştirilmiş siyahi halkının
resmini yaptığını belirten ve bunu alımlayıcıyı rahatsız etme çabası içinde
gerçekleştiren; Ofili, bedenin yapı bozumunu, kimliğini ve kavramsal yapısını
sorgulayan eserleriyle öteki konumundaki bedenleri kutsallaştırır. Araştırmada
incelenen eserler, Postkolonyalizmin de önem kazandığı yıllarda sanatçının üretmiş
olduğu farklı eserlerinden seçilmiştir. Araştırmada ele alınan eserler;
postmodern eleştiriye açık eserler olmakla birlikte yapısöküm ile de
incelenmiştir. Literatür taraması, sanatçıyla yapılan video röportajların
incelenmesi ve sanatçının kendi yazıları da incelenerek elde edilen veriler
kullanılarak eserler kavramsal çerçevede tartışılmıştır.

Kaynakça

  • Aydınalp, E. B. (2017). "Jacques Derrida’da Yazı Ve Anlam Oyunu", Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 38, s. 151-160.
  • Barret, T. (2009). Sanatı Eleştirmek, Hayalperest Yayınevi: İstanbul.
  • Baudrillard, J. (2014). Sanat Komplosu, İletişim Yayınları: İstanbul.
  • Best, S. ve Kellner, D. (1998). Postmodern Teori, Ayrıntı Yayınları: İstanbul.
  • Doğan, H. (2017). "Çağdaş Bir Eğilim Olarak Abject Art (İğrenç Sanat)", Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 5, Sayı 46, s.421-436.
  • Dirlik, A. (2010). Postkolonyal Aura, Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi: İstanbul.
  • Erdemir, K. G., (2018). "Postkolonyalizm Ve Afrikalı Amerikalılar Kimlik Sorunsalı", Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, Sayı 18, s. 74-93.
  • Güngen, Z. (2009). Günümüz Sanatında Enformatik İmgenin Dolaşımı, Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Kılınç, G.M. (2017). "Batı Sanatında İktidarın Beden Üzerindeki Yansımaları", İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, Cilt 7, Sayı 15, s. 153-159.
  • Köktener, A., Sayılganoğlu, S., Topçu, Ö. (2018). "Postkolonyal Perspektiften Halkla İlişkiler Çalışmalarında Küresel Bir Marka: Zara Örneği", İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, Cilt 2, Sayı 10, s.1-20.
  • Meriç, Ö. (2011). Slumdog Millionaire Batı Doğu İmgesini Yeniden Üretiyor, Erciyes İletişim Dergisi, Cilt 1, Sayı2, s.(106-116).
  • Özkesici, E. (2017). Öteki Kavramı Üzerine Görsel Çözümlemeler, Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
  • Ratnam, N. (1999). Chris Ofili And The Limits Of Hybridity. New Left Review, Sayı 235, s. 153-159.
  • Yılmaz, M. (2013). Modernizmden Postmodernizme Sanat, Ütopya Yayınevi: Ankara.
  • Young, R. J. (2016). Postkolonyalizm, Matbu Yayınları: İstanbul.
  • Sutton, B. (2014). "Chris Ofili’s Göne And Dung It Again", https://hyperallergic.com/author/benjamin-sutton/ , Erişim tarihi:16.04.2018.
  • https://www.bbc.com/turkce/vert-cul-43813187 , Erişim tarihi: 01.05.2018.
  • https://tr.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/chris-ofili-the-holy-virgin-mary , Erişim tarihi: 01.05.2018.
  • https://mfabiansozmen.wordpress.com/2017/12/23/bakire-meryem-temsilleri-bize-ne-anlatiyor/ ,Erişim tarihi: 01.05.2018. Görsel 1, Kiefer, A. "Sulamith", 1983.,Karışık teknik.,San Francisco Modern Sanat Müzesi, San Francisco. https://www.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/anselm-kiefer-shulamite , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 2. Lucas, S. "Naturel", 1994. Yatak, kavun, portakal, salatalık ve kova, Saatchi Galeri, Londra. https://www.saatchigallery.com/aipe/sarah_lucas.htm, Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 3, Emin, T. "My Bed", 1998. Kutu çerçeve, şilte, nevresimler, yastıklar ve çeşitli nesneler, Tate Modern, Londra. http://www.tate.org.uk/art/artworks/emin-my-bed-l03662, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 4, Walker, K. "Gone", 1994, Kağıt, Moma ,New York. https://www.moma.org/collection/works/110565, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 5, Ofili, C. "Shithead", 1993, Sanatçının saçları, dişleri ve fil pisliği , New Museum. New York. http://globalgraphica.com/2014/11/03/contemporary-art-british-artist-chris-ofilis-infamous-elephant-dung-sculpture-in-view-in-new-york/ , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 6, Ofili, C. "No Woman, No Cry", 1998, Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. http://www.tate.org.uk/art/artworks/ofili-no-woman-no-cry-t07502 , Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 7, Ofili, C." The Holy Virgin Mary", 1996. Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. https://www.khanacademy.org/humanities/global-culture/identity-body/identity-body-europe/a/chris-ofili-the-holy-virgin-mary, Erişim tarihi: 15.04.2018.
  • Görsel 8, Ofili, C. "The Adoration Of Captain Shit And The Legend of The Black Stars", 1998, Karışık Teknik, Tate Modern, Londra. https://www.artsy.net/artwork/chris-ofili-the-adoration-of-captain-shit-and-the-legend-of-the-black-stars-third-version , Erişim tarihi:27.09.2019.
  • Görsel 9, Ofili, C. "Monkey Macig, Sex, Money and Drugs", 1999, Karışık Teknik, The Museum of Contemporary Art, Los Angeles. https://www.moca.org/collection/work/monkey-magic-sex-money-and-drugs , Erişim tarihi: 15.04.2018.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Güneş Demir 0000-0002-0039-0040

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 28 Ağustos 2019
Kabul Tarihi 21 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Demir, G. (2019). İronik ve Egzotik Ofili Etkisi (Sanatta Bir Karşı Saldırı). Art-E Sanat Dergisi, 12(24), 462-482. https://doi.org/10.21602/sduarte.612504
Art-e 12/1/2011 yılından sonraki sayıları tam metin olarak, 12/1/2008 yılından sonraki sayıları ise indeks olarak EBSCO'da Art Source isimli veri tabanında yer almaktadır.