Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İtalyan Bestecilerinin Modern Dönem Kontrbas Eserleri Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2019, , 339 - 358, 31.12.2019
https://doi.org/10.21602/sduarte.627089

Öz

Modern sanatın amacı, duygulardan çok
akılla yazmak, resmetmek ve bestelemektir. İtalya, klasik müzik kontrbas
literatüründe akla ilk gelen ülkelerden biridir.  İtalyan besteciler tarafından modern dönemde
kontrbas için çok sayıda eser üretilmiştir. Modern dönem, kontrbas literatürü
açısından oldukça önemli dönemlerden biri olmakla birlikte, 20. yüzyıldan
günümüze kadar olan kontrbas eserleri ülkemizde pek tanınmamaktadır. Bu
eserleri belirlemek, bir dizin oluşturmak ve kontrbas eğitimine katkı sağlamak
amacıyla bu araştırma yapılmıştır.

 

Bu çalışmada Modern dönemde kontrbas için
eser yazan İtalyan besteciler ve eserlerinin neler olduğu sorusuna yanıt
aranmış; Bu kapsamda eserlerin belirlenmesi için kaynak tarama yöntemi
kullanılmıştır. Uluslararası yayınlar taranmış ve internet kaynaklarından
yararlanılmıştır.

 









Araştırmada 1900 yılı sonrası yazılmış
ve ulaşılabilen 141 eserden, kontrbas konçertoları, metot /etüt kitapları,
küçük formda bestelenmiş solo kontrbas ve piyano/orkestra eşlikli eserler gruplandırılarak
incelenmiştir. İtalyan bestecilerin kontrbas eserlerinin nicelik ve çeşitlilik
açısından literatüre önemli katkıda bulunduğu, dönemin bestecilerinin çok
sayıda eser ürettiği ve bu eserlerin geniş bir perspektifte dağılım gösterdiği
belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Agoşyan A. (2005). Kontrbas Tekniğinde Alman ve Fransız Tekniklerinin Karşılaştırılması, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Alpagut U. (2004). Kim Kapattı Şu Müziği. İstanbul: Müzik AnsiklopedisiBabahan A. (2011). Giovanni Bottesini'nin Si Minör Kontrbas Konçertosu'nun Teknik ve Yorum Açısından İncelenmesi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Bille I. (1928). Gli Strvmenti Ad Arco e I Loro Cultori. Roma: Ausonia Brun P. (1989). A History of the Double Bass. France: P. Brun Can S. (2015). 18. ve 19. Yüzyılda Kontrbasın İtalya, Almanya ve Avusturya'daki Sanatsal Gelişiminin Tarihsel Açıdan İncelenmesi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne). Crotti R. (2005). Il Contrabasso. Bergamo: Dalla Costa Ertürk S. (1975). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Fenmen M. (1997). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Grove G. (2004). Dictionary of Music and Musicians. New York: London Macmillan Gül E. (2002). Kontrbasın Tarihsel Gelişiminde Giovanni Bottesini, Sanatta Yeterlik Tez Özü, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. Kömürcü İ. (2004). Kontrbas Dersi Uygulamalarının Hedefler Düzeyinde İncelenmesi, Bir Taslak Önerisi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Mimaroğlu İ. (1999). Müzik Tarihi. İstanbul: Varlık Ökçebe T. (2008). Kontrbas Repertuvarında Uyarlamaların Yeri ve Önemi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).Özbay B. Ş. (1998). “Herşey Müziktir”, Kim Kapattı Şu Müziği. der. Uğur Alpagut, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları, s. 71.Özlü H. (2006). Solo Kontrbasın Öncüsü Domenico Dragonetti, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. Ritter A. (2010). Franco Petracchi And The Divertimento Concertante Per Contrabbasso E Orchestra By Nino Rota: A Successful Collaboration Between Composer And Performer, (Doktora Tezi), USA: The University of GeorgiaSay A, (1998). Türkiye’nin Müzik Atlası. İstanbul: Borusan Kültür ve Sanat Say A, (2001). Müziğin Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Say A. (2010a). Müzik Tarihi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Say A. (2010b). “Çağdaş Müzik”, “Kontrbas”, Müzik Ansiklopedisi. Cilt (I-II), İstanbul: Müzik Ansiklopedisi, s. 294, 295, 366, 367. Selanik C. (1996). Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. Ankara: Doruk Slatford R. (1975). History of the Double Bass. UK: The New Dictionary of the Music and Musicians, 20 VolumesStravinski, I. (2000). Müzik Sanatı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Sümer T. (1997). “Kontrbas”, Ve Müzik. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Araştırma ve Yorum Dergisi, Sayı (1), s. 103-106Uçan A. (1997). Müzik Eğitimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Uçan A. (1994). İnsan ve Müzik, İnsan ve Sanatevi. Ankara: Evrensel Müzikevi Yanık N.( 2012). Domenico Dragonetti La Majör Kontrabas Konçertosu'nun İncelenmesi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yazıcıoğlu S. (2006). Kontrbasın yapısı ve Tarihsel Gelişimi, Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Yüreğir Y. (1997). Orkestra ve Çalgıları. Adana: Teknik Ofset
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Rasim Erol Demirbatır 0000-0002-9472-3001

Sibel Acar Bu kişi benim 0000-0002-2381-1426

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 30 Eylül 2019
Kabul Tarihi 16 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Demirbatır, R. E., & Acar, S. (2019). İtalyan Bestecilerinin Modern Dönem Kontrbas Eserleri Üzerine Bir Araştırma. Art-E Sanat Dergisi, 12(24), 339-358. https://doi.org/10.21602/sduarte.627089
Art-e 12/1/2011 yılından sonraki sayıları tam metin olarak, 12/1/2008 yılından sonraki sayıları ise indeks olarak EBSCO'da Art Source isimli veri tabanında yer almaktadır.