Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi

Yıl 2018, , 1232 - 1240, 20.09.2018
https://doi.org/10.19113/sdufenbed.499290

Öz

İnceleme alanının temelinde Paleozoyik yaşlı Afyon
metamorfitleri yer almaktadır. Formasyon Doğanlar şisti ve İscehisar
mermerlerinden oluşmaktadır. Senozoyik yaşlı Gebeceler formasyonu ve Afyon
volkanitleri temel kayaçları üzerine uyumsuz olarak gelmiştir. Kuvaterner yaşlı
alüvyal çökeller Senozoyik yaşlı birimleri uyumsuz olarak örtmektedirler. Afyon
volkanitleri Afyonkarahisar ve çevresinde Miyosen döneminde etkili olan
volkanik faaliyetlerin sonucu oluşmuşlardır. Alt-Orta Miyosen yaşlı Köroğlu
Kaldera’sının oluşturduğu Seydiler ignimbiritleri ve andezit, trakiandezit
bileşimli lavlar tarafından temsil edilen volkanik kayaçlar Afyonkarahisar’ın
kuzeyinde geniş alanlar kaplamaktadır. Bu çalışma Alanyurt (Afyonkarahisar) bölgesindeki
killerin jeolojik ve mineralojik-petrografik özelliklerinin belirlenmesi
amacıyla yapılmıştır. Alanyurt killeri Seydiler ignimbiritlerinin ayrışması
sonucu oluşmuştur. Seydiler ignimbritlerinin üst bölümleri masif seviyelerden
oluşurken, alt bölümlerinde ise tabakalı yapı belirgindir. Genellikle beyaz ve
krem renkli olan birimin rengi alterasyonun etkisiyle açık sarı, sarımsı
kırmızı ve açık yeşile doğru değişim sunmuştur. Alanyurt killerinin toplam
kalınlığı 200m’dir. Seydiler ignimbiritlerindeki değişik alterasyon zonlarının
mineralojik-petrografik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla bölgedeki kil
ocaklarının aynalarından örnekler alınmış ve bu örneklere x-ışınları kırınımı
(XRD) ve taramalı elektron mikroskop analizleri uygulanmıştır. XRD çalışmalarında
örneklerdeki en önemli kayaç yapıcı minerallerin feldispat, kuvars ve
opal-CT/kristobalit olduğu belirlenmiştir. Beyaz ve krem renkli seviyeler
çoğunlukla illitten oluşurken, bu minerale açık sarı renkli seviyelerde
kaolinit, açık yeşil renkli seviyede ise simektit minerali eşlik etmiştir. SEM
incelemelerinde yapraksı illit ve simektit kristalleriyle psedohekzagonal ve
vermiform kaolinit kristalleri gözlenmiştir. Çalışmalarda volkan camı ve
potasyum feldispat minerallerinin illit, simektit ve kaolinite dönüşümünü
gösteren morfolojik ve mikro kimyasal veriler elde edilmiştir.

Kaynakça

  • [1] Murray, H.H., 2007. Applied Clay Mineralogy; Occurrences, Processing and Application of Kaolins, Bentonites, Palygorskite Sepiolite, and Common Clays. Developments in Clay Science, 2, Elsevier, 189p, Netherland.
  • [2] Grim, R.E., 1942. Modern concepts of clay materials. The Journal of Geology, 50(3), pp.225-275.
  • [3] Savasçin, M.Y., Francalanci, L., Innocenti, F., Manetti, P., Birsoy, R. Dag, N., 1997. Miocene-Pliocene Potassic Ultrapotassic Volcanism of the Afyon-Isparta Region (Central-Western Anatolia, Turkey): Petrogenesis and Geodynamic Implications. In Proceedings of the International Earth Sciences Colloquium on the Aegean Region, Izmir (Vol. 2, pp. 487-502).
  • [4] Savaşcın, M.Y. Oyman, T., 1999. Tectono-magmatic evolution of alkaline volcanics at the Kırka-Afyon-Isparta structural trend, SW Turkey. Turkish Journal of Earth Sciences, 7(3), pp.201-214.
  • [5] Kuşcu, M. Yıldız, A., 2001. Ayazini (Afyon) tüflerinin yapı taşı olarak kullanılabilirliğinin araştırılması. Türkiye III. Mermer Sempozyumu MERSEM, pp.85-98.
  • [6] Kuşcu, M., Yıldız, A. Bağcı, M., 2006. Konarı (İscehisar-Afyon) Traki-Andezitlerinin Yapıtaşı Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması. Türkiye V Mermer ve Doğaltaş Sempozyumu, pp.281-290.
  • [7] Celik, H., 2010. Technological characterization and industrial application of two Turkish clays for the ceramic industry. Applied Clay Science, 50(2), pp.245-254.
  • [8] Metin, S, Genç, S ve Bulut, V, 1987. Afyon ve yakın dolayının jeolojisi. M.T.A. Raporu No: 2113, Ankara.
  • [9] Tolluoğlu, A.Ü., Erkan, Y., Sümer, E.Ö., Boyacı, M.N. Yavaş (Betaş), F., 1997. Afyon metasedimanter grubunun mesozoyik öncesi metamorfîk evrimi. Türkiye Jeoloji Bülteni 40-1(1997), 1-17.
  • [10] Candan, O. Çetinkaplan, M. 2005. Bayat-İscehisar çevresindeki Mesozoyik yaşlı kayaların Alpin yüksek basınç/düşük sıcaklık metamorfizması ve Batı Anadolu’daki tektonik ünitelerin evrimiyle olan ilişkisi. TÜBİTAK Projesi, No: 101Y022, 152s, Ankara.
  • [11] Erkan, Y., Bayhan, H., Tolluoğlu, A.Ü. Aydar, E. 1996. Afyon yöresi metamorfik ve volkanik kayaçların jeolojik, petrografik ve jeokimyasal incelemesi. TÜBİTAK Projesi, No: YBAG-0044/DPT, 243s, Ankara.
  • [12] Bradley, W.F., 1951. X-ray identification and crystal structures of clay minerals. Mineralogical Soc., Clay minerals group.
  • [13] Brindley, G. W. Brown, G. 1980. Crystal structure of clay minerals and their X–ray identification. Mineralogical Society, London.
  • [14] Karakaya, M. 2006. Kil minerallerinin özellikleri ve tanımlama yöntemleri. Bizim Büro Basımevi, 656s, Ankara.
  • [15] Thorez, J., 1976. Proctical identification of clay minerals. Editions, G. Lelotte, Dison, Belgium.
  • [16] Yıldız, A. ve Başaran, C., 2015. Sediment-hosted kaolin deposit from Çakmaktepe (Uşak, Turkey): Its mineralogy, geochemistry and genesis. Clays and Clay Minerals, 63, 235-261.

The Geology and Mineralogy of Alanyurt (Afyonkarahisar) Clays

Yıl 2018, , 1232 - 1240, 20.09.2018
https://doi.org/10.19113/sdufenbed.499290

Öz

The basement rocks of the study area are Paleozoic
Afyon metamorphics. This formation comprises Doğanlar schist and İscehisar
marbles and is unconformably overlain by Cenozoic Gebeceler formation and the
Afyon volcanics. Alluvial sediments of the Quaternary age unconformably covered
Cenozoic units. Afyon volcanites occurred from intensive volcanic activity
during the Miocene period in Afyonkarahisar and its surroundings. The Seydiler
ignimbirites formed by the Lower-Middle Miocene aged Köroglu Caldera and the
volcanic rocks are represented by andesite and trachyandesitic lavas. These
rocks are cover large areas north of Afyonkarahisar. This study was carried out
to determined geological and minero-petrographical properties of clays in
Alanyurt (Afyonkarahisar) province. Alanyurt clays occured from alteration of
Seydiler ignimbirites. The upper levels of Seydiler ignimbirites consist of
massive layers. Besides, the stratified structure is distinctive in the lower
levels. The color varies from white, cream to light yellow, yellowish red and
light green due to alteration. The total thickness of Alanyurt clays  is 200m. The clay samples collected from the
wall of clay quarries and x-ray diffraction (XRD) and scanning electron
microscope (SEM) conducted on these samples for determination of
minero-petrographical properties of different alteration zones in Seydiler
ignimbirites. In XRD studies, it was determined that feldispar, quartz and
opal-CT/cristobalite are main rock forming minerals. The white and cream levels
are consist substantially of illite. Besides, kaolinite and smectite
accompanied to illite in light yellow and light green levels respectively.In
SEM investigations, flaky illite and smectite; pseudo-hexagonal ve vermiform
kaolinite booklets were observed. The morphological and micro chemical data
related to the conversion of volcanic glass and potasium feldspar to illite,
smectite and kaolinite.

Kaynakça

  • [1] Murray, H.H., 2007. Applied Clay Mineralogy; Occurrences, Processing and Application of Kaolins, Bentonites, Palygorskite Sepiolite, and Common Clays. Developments in Clay Science, 2, Elsevier, 189p, Netherland.
  • [2] Grim, R.E., 1942. Modern concepts of clay materials. The Journal of Geology, 50(3), pp.225-275.
  • [3] Savasçin, M.Y., Francalanci, L., Innocenti, F., Manetti, P., Birsoy, R. Dag, N., 1997. Miocene-Pliocene Potassic Ultrapotassic Volcanism of the Afyon-Isparta Region (Central-Western Anatolia, Turkey): Petrogenesis and Geodynamic Implications. In Proceedings of the International Earth Sciences Colloquium on the Aegean Region, Izmir (Vol. 2, pp. 487-502).
  • [4] Savaşcın, M.Y. Oyman, T., 1999. Tectono-magmatic evolution of alkaline volcanics at the Kırka-Afyon-Isparta structural trend, SW Turkey. Turkish Journal of Earth Sciences, 7(3), pp.201-214.
  • [5] Kuşcu, M. Yıldız, A., 2001. Ayazini (Afyon) tüflerinin yapı taşı olarak kullanılabilirliğinin araştırılması. Türkiye III. Mermer Sempozyumu MERSEM, pp.85-98.
  • [6] Kuşcu, M., Yıldız, A. Bağcı, M., 2006. Konarı (İscehisar-Afyon) Traki-Andezitlerinin Yapıtaşı Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması. Türkiye V Mermer ve Doğaltaş Sempozyumu, pp.281-290.
  • [7] Celik, H., 2010. Technological characterization and industrial application of two Turkish clays for the ceramic industry. Applied Clay Science, 50(2), pp.245-254.
  • [8] Metin, S, Genç, S ve Bulut, V, 1987. Afyon ve yakın dolayının jeolojisi. M.T.A. Raporu No: 2113, Ankara.
  • [9] Tolluoğlu, A.Ü., Erkan, Y., Sümer, E.Ö., Boyacı, M.N. Yavaş (Betaş), F., 1997. Afyon metasedimanter grubunun mesozoyik öncesi metamorfîk evrimi. Türkiye Jeoloji Bülteni 40-1(1997), 1-17.
  • [10] Candan, O. Çetinkaplan, M. 2005. Bayat-İscehisar çevresindeki Mesozoyik yaşlı kayaların Alpin yüksek basınç/düşük sıcaklık metamorfizması ve Batı Anadolu’daki tektonik ünitelerin evrimiyle olan ilişkisi. TÜBİTAK Projesi, No: 101Y022, 152s, Ankara.
  • [11] Erkan, Y., Bayhan, H., Tolluoğlu, A.Ü. Aydar, E. 1996. Afyon yöresi metamorfik ve volkanik kayaçların jeolojik, petrografik ve jeokimyasal incelemesi. TÜBİTAK Projesi, No: YBAG-0044/DPT, 243s, Ankara.
  • [12] Bradley, W.F., 1951. X-ray identification and crystal structures of clay minerals. Mineralogical Soc., Clay minerals group.
  • [13] Brindley, G. W. Brown, G. 1980. Crystal structure of clay minerals and their X–ray identification. Mineralogical Society, London.
  • [14] Karakaya, M. 2006. Kil minerallerinin özellikleri ve tanımlama yöntemleri. Bizim Büro Basımevi, 656s, Ankara.
  • [15] Thorez, J., 1976. Proctical identification of clay minerals. Editions, G. Lelotte, Dison, Belgium.
  • [16] Yıldız, A. ve Başaran, C., 2015. Sediment-hosted kaolin deposit from Çakmaktepe (Uşak, Turkey): Its mineralogy, geochemistry and genesis. Clays and Clay Minerals, 63, 235-261.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Kuşcu

Ahmet Yıldız

Yayımlanma Tarihi 20 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Kuşcu, M., & Yıldız, A. (2018). Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22(3), 1232-1240. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.499290
AMA Kuşcu M, Yıldız A. Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. Eylül 2018;22(3):1232-1240. doi:10.19113/sdufenbed.499290
Chicago Kuşcu, Mustafa, ve Ahmet Yıldız. “Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi Ve Mineralojisi”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22, sy. 3 (Eylül 2018): 1232-40. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.499290.
EndNote Kuşcu M, Yıldız A (01 Eylül 2018) Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22 3 1232–1240.
IEEE M. Kuşcu ve A. Yıldız, “Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi”, Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg., c. 22, sy. 3, ss. 1232–1240, 2018, doi: 10.19113/sdufenbed.499290.
ISNAD Kuşcu, Mustafa - Yıldız, Ahmet. “Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi Ve Mineralojisi”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22/3 (Eylül 2018), 1232-1240. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.499290.
JAMA Kuşcu M, Yıldız A. Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2018;22:1232–1240.
MLA Kuşcu, Mustafa ve Ahmet Yıldız. “Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi Ve Mineralojisi”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 22, sy. 3, 2018, ss. 1232-40, doi:10.19113/sdufenbed.499290.
Vancouver Kuşcu M, Yıldız A. Alanyurt (Afyonkarahisar) Killerinin Jeolojisi ve Mineralojisi. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2018;22(3):1232-40.

e-ISSN :1308-6529
Linking ISSN (ISSN-L): 1300-7688

Dergide yayımlanan tüm makalelere ücretiz olarak erişilebilinir ve Creative Commons CC BY-NC Atıf-GayriTicari lisansı ile açık erişime sunulur. Tüm yazarlar ve diğer dergi kullanıcıları bu durumu kabul etmiş sayılırlar. CC BY-NC lisansı hakkında detaylı bilgiye erişmek için tıklayınız.