THE RELATIONSHIP BETWEEN EMOTIONAL INTELLIGENCE DIMENSIONS AND LEADERSHIP PRACTICES: A STUDY ON WHITE-COLLAR EMPLOYEES IN DEFENSE INDUSTRY
Yıl 2016,
Cilt: 21 Sayı: 4, 1449 - 1463, 30.10.2016
Kutay Özdemir
,
Ahmet Sait Özkul
Öz
The purpose of this study is to investigate the relationship between emotional intelligence and leadership practices of the white-collar employees in defense industry. In this context, as a result of literature research, emotional intelligence with the scale of 16 questions and leadership practices with the scale of 30 questions are used. Population of the research is comprised of company which operates in defense industry in Ankara. The company refuses to disclose its name in this study due to their privacy policy. 207 white-collar employees from this company are chosen as a sample to represent population and 183 of them took part in this study. The data gathered through the research is analyzed via Stata 13,0 and IBM SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 22.0. As a result of this study, the relationship between emotional intelligence dimensions and leadership practices is found to be positive and significant.
Kaynakça
- ABU-TINEH, A. M., KHASAWNEH, S. A. and OMARY, A. A. (2009). “Kouzes and Posner’s Transformational Leadership Model in Practice”, Journal of Leadership Education, 3(7): 265-283
- ASLAN, Ş. (2009). Duygusal Zekâ ve Dönüşümcü Etkileşimci Liderlik, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- BAKAN, İ. (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Çalışması, Tisk Akademi, 4(7): 138-172.
- BAR-ON, R., MAREE, J. G. and ELIAS, M. J. (2007). Educating People to Be Emotionally Intelligent, Praeger Publishers, London.
- BAR-ON, R. (2006). “The Bar-On Model of Emotional-Social Intelligence (ESI)”, Psicothema, 18(6): 13-25.
- BASS, B. M. (1990). Bass & Stogdill’s Handbook of Leadership: Theory, Research and Managerial Applications, The Free Press, New York.
- BROWN, S. L. and STYS, Y. (2004). “A Review of the Emotional Intelligence Literature and Implications for Corrections”, Research Branch Correctional Service of Canada, Ottowa.
- COOPER, R. and SAWAF, A. (2003). Liderlikte Duygusal Zekâ, (Çev.) AYMAN, Z. B., Sistem Yayıncılık, İstanbul.
- ÇAKAR, U. and ARBAK, Y. (2004). “Modern Yaklaşımlar Işığında Değişen Duygu-Zekâ İlişkisi ve Duygusal Zekâ”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3): 23-48.
- DENİZ, M. (2012). “Duygusal Zekâ Boyutları ile Liderlik Uygulamaları Arasındaki İlişki”, e-Journal of New World Sciences Academy, 7(2): 45-66.
- DOĞAN, S. and ŞAHİN, F. (2007) “Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi”, 16(1): 232-252.
- EROĞLU, E. (2003). “Organizasyonel Zekanın Gelişmesinde Örgütsel İletişimin Rolü”, Kurgu Dergisi, 20(1): 245-254.
- GOLEMAN, D. (2016). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?, (Çev.) SEÇKİN YÜKSEL, B., Varlık Yayınları, İstanbul.
- GOLEMAN, D. (2015). İşbaşında Duygusal Zekâ, (Çev.) BALKARA, H., Varlık Yayınları, İstanbul.
- JORDAN, P., ASHKANASY, N. M., HARTEL, C. E. J. and HOOPER, G. S. (2002). “Workgroup Emotional Intelligence Scale Development and Relationship to Team Process Effectiveness and Goal Focus”, Human Resource Management Review, 12(2): 195-214.
- KALAYCI, Ş. (2014). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayınları, Ankara.
- KOÇEL, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, İstanbul.
- KONRAD, S. and HENDL, C. (2003). Duygularla Güçlenmek, (Çev.) TAŞTAN, M., Hayat Yayıncılık, İstanbul.
- KOUZES, J. M. and POSNER, B. Z. (2013). Leadership Practices Inventory Facilitator’s Guide, Pfeiffer, San Francisco.
- KOUZES, J. M. and POSNER, B. Z. (2008). The Leadership Challenge, Audio-Tech Business Book Summaries, San Francisco.
- KULAKSIZOĞLU, A. (2008). Ergenlik Psikolojisi, Remzi Kitapevi, İstanbul.
- MACGREGOR BURNS, J. (2010). Leadership, Harper Perennial, New York.
- MAYER, J. D., SOLOVEY, P. and CARUSO, D. R. (2000). “Emotional Intelligence Meets Traditional Standards for an Intelligence”, Intelligence, 27(4): 267-298.
- MAYER, J. D. and SOLOVEY, P. (1997). What is Emotional Intelligence?, In P. Solovey & D. J. Sluyter (Eds.) Emotional Development and Emotional Intelligence, Basic Books, New York.
- MAYER, J. D. and SOLOVEY, P. (1993). “The Intelligence of Emotional Intelligence”, Intelligence, 17(4): 433-442.
- SAYAR, K. and DİNÇ, M. (2008). Psikolojiye Giriş, Dem Yayınları, İstanbul.
- SMIDT, R. K., LEVINE, D. M. and RAMSEY, P. P. (2001). Applied Statistics for Engineers and Scientists, Prentice Hall, New Jersey.
- SOLOVEY, P. and MAYER, J. D. (1990). “Emotional Intelligence”, Imagination - Cognition and Personality, 9(3): 185-212.
- TİTREK, O. (2007). IQ’dan EQ’ya Duyguyları Zekice Yönetme, Pegem Yayıncılık, Ankara.
- WONG, C. S. and LAW, K.S. (2002). “The Effect of Leader and Follower Emotional Intelligence on Performance and Attitude: An Exploratory Study”, Leadership Quarterly, 13(3): 243-274.
DUYGUSAL ZEKÂ BOYUTLARI İLE LİDERLİK UYGULAMALARI ARASINDAKİ İLİŞKİ: SAVUNMA SANAYİ SEKTÖRÜNDE BEYAZ YAKA ÇALIŞANLAR ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
Yıl 2016,
Cilt: 21 Sayı: 4, 1449 - 1463, 30.10.2016
Kutay Özdemir
,
Ahmet Sait Özkul
Öz
Araştırmanın amacı, savunma sanayi sektöründe beyaz yaka çalışanların duygusal zeka boyutları ile liderlik uygulamaları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla, literatür taraması sonucunda 16 soruluk duygusal zeka ölçeği ve 30 soruluk liderlik uygulamaları ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, Ankara ilinde savunma sanayi sektöründe faaliyet gösteren fakat gizlilik politikaları nedeniyle isminin kullanılmasına izin vermeyen bir firma oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem olarak firma içerisindeki 207 beyaz yaka çalışan seçilmiştir. Seçilen örneklem içerisinden 183 kişi çalışmaya katılmıştır. Elde edilen veriler, Stata 13.0 ve IBM SPSS (Statistical Package for Social Sciences)22.0 programları yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, duygusal zekâ boyutları ile liderlik uygulamaları arasında pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu ortaya konmuştur.
Kaynakça
- ABU-TINEH, A. M., KHASAWNEH, S. A. and OMARY, A. A. (2009). “Kouzes and Posner’s Transformational Leadership Model in Practice”, Journal of Leadership Education, 3(7): 265-283
- ASLAN, Ş. (2009). Duygusal Zekâ ve Dönüşümcü Etkileşimci Liderlik, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- BAKAN, İ. (2009). Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Çalışması, Tisk Akademi, 4(7): 138-172.
- BAR-ON, R., MAREE, J. G. and ELIAS, M. J. (2007). Educating People to Be Emotionally Intelligent, Praeger Publishers, London.
- BAR-ON, R. (2006). “The Bar-On Model of Emotional-Social Intelligence (ESI)”, Psicothema, 18(6): 13-25.
- BASS, B. M. (1990). Bass & Stogdill’s Handbook of Leadership: Theory, Research and Managerial Applications, The Free Press, New York.
- BROWN, S. L. and STYS, Y. (2004). “A Review of the Emotional Intelligence Literature and Implications for Corrections”, Research Branch Correctional Service of Canada, Ottowa.
- COOPER, R. and SAWAF, A. (2003). Liderlikte Duygusal Zekâ, (Çev.) AYMAN, Z. B., Sistem Yayıncılık, İstanbul.
- ÇAKAR, U. and ARBAK, Y. (2004). “Modern Yaklaşımlar Işığında Değişen Duygu-Zekâ İlişkisi ve Duygusal Zekâ”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(3): 23-48.
- DENİZ, M. (2012). “Duygusal Zekâ Boyutları ile Liderlik Uygulamaları Arasındaki İlişki”, e-Journal of New World Sciences Academy, 7(2): 45-66.
- DOĞAN, S. and ŞAHİN, F. (2007) “Duygusal Zekâ: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi”, 16(1): 232-252.
- EROĞLU, E. (2003). “Organizasyonel Zekanın Gelişmesinde Örgütsel İletişimin Rolü”, Kurgu Dergisi, 20(1): 245-254.
- GOLEMAN, D. (2016). Duygusal Zeka Neden IQ’dan Daha Önemlidir?, (Çev.) SEÇKİN YÜKSEL, B., Varlık Yayınları, İstanbul.
- GOLEMAN, D. (2015). İşbaşında Duygusal Zekâ, (Çev.) BALKARA, H., Varlık Yayınları, İstanbul.
- JORDAN, P., ASHKANASY, N. M., HARTEL, C. E. J. and HOOPER, G. S. (2002). “Workgroup Emotional Intelligence Scale Development and Relationship to Team Process Effectiveness and Goal Focus”, Human Resource Management Review, 12(2): 195-214.
- KALAYCI, Ş. (2014). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayınları, Ankara.
- KOÇEL, T. (2014). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınları, İstanbul.
- KONRAD, S. and HENDL, C. (2003). Duygularla Güçlenmek, (Çev.) TAŞTAN, M., Hayat Yayıncılık, İstanbul.
- KOUZES, J. M. and POSNER, B. Z. (2013). Leadership Practices Inventory Facilitator’s Guide, Pfeiffer, San Francisco.
- KOUZES, J. M. and POSNER, B. Z. (2008). The Leadership Challenge, Audio-Tech Business Book Summaries, San Francisco.
- KULAKSIZOĞLU, A. (2008). Ergenlik Psikolojisi, Remzi Kitapevi, İstanbul.
- MACGREGOR BURNS, J. (2010). Leadership, Harper Perennial, New York.
- MAYER, J. D., SOLOVEY, P. and CARUSO, D. R. (2000). “Emotional Intelligence Meets Traditional Standards for an Intelligence”, Intelligence, 27(4): 267-298.
- MAYER, J. D. and SOLOVEY, P. (1997). What is Emotional Intelligence?, In P. Solovey & D. J. Sluyter (Eds.) Emotional Development and Emotional Intelligence, Basic Books, New York.
- MAYER, J. D. and SOLOVEY, P. (1993). “The Intelligence of Emotional Intelligence”, Intelligence, 17(4): 433-442.
- SAYAR, K. and DİNÇ, M. (2008). Psikolojiye Giriş, Dem Yayınları, İstanbul.
- SMIDT, R. K., LEVINE, D. M. and RAMSEY, P. P. (2001). Applied Statistics for Engineers and Scientists, Prentice Hall, New Jersey.
- SOLOVEY, P. and MAYER, J. D. (1990). “Emotional Intelligence”, Imagination - Cognition and Personality, 9(3): 185-212.
- TİTREK, O. (2007). IQ’dan EQ’ya Duyguyları Zekice Yönetme, Pegem Yayıncılık, Ankara.
- WONG, C. S. and LAW, K.S. (2002). “The Effect of Leader and Follower Emotional Intelligence on Performance and Attitude: An Exploratory Study”, Leadership Quarterly, 13(3): 243-274.