Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

CLOUD COMPUTING IN DIGITAL HUMAN RESOURCES MANAGEMENT IN TURKEY

Yıl 2018, Cilt: 23 Sayı: 4, 1409 - 1424, 30.10.2018

Öz

One of the most important steps on the basis of modern society are industrial changings. Beginning this historical change is the invention of the steam engine in the middle of the 18th century. Use of the petrol as an energy source began second industrial change with commence mass production. The third wave industrial change is programmable has taken effective manner by applying the manufacturing technology of electronic machines. Currently into named industry 4.0. the fourth industrial revolution checkedin.
In this way, it is easier and more reliable access to the data. Cloud computing in recent times is a technology that is being developed and stay up to date. In the future, the value chains Industry 4.0 and cloud computing by combining vision and strategy based on digitalized companies will capture
strategic advantage than others.
In this study, digitalization process of human resources is mentioned. The use of cloud computing in cloud computing and digital human resources management has been mentioned in Industry 4.0 and the last step. In this context, many innovative expectations begin to multiply and thus increase the speed of the internet, the desire to work independently in the places and the service of software will lead to the development of cloud computing. As a result, digitalization of human resources is expected to increase the satisfaction of both managers and employees by making work in electronic environment faster and easier.
However, many innovative expectations will begin to multiply and therefore the increase of Internet speed, the desire to work independently in the places, the software to become a service, will lead to the development of cloud computing. As a result, digitalization of human resources is expected to increase the satisfaction of both managers and employees by making work in electronic environment faster and easier. In this study, the options that a process of digitisation of human resources. Industry is the last step in cloud computing and digital 4.0 and human resources management have been talking about the use of cloud computing application.

Kaynakça

  • ALÇIN, S. (2016). Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0, Journal Of Life Economics, 3(2): 19-30.
  • ALTMANN, P. ve ENGBERG, R. (2015). Managing Human Resources and Technology Innovation: The Impact of Process and Outcome Uncertainties, International Journal of Innovation Science, 7(2): 91-106.
  • AYTAÇ, S. (1997). Çalışma Yaşamında Kariyer Yönetimi, Planlaması, Geliştirilmesi, Sorunları, Epsilon Yayıncılık, İstanbul.
  • AYTEKİN, A. vd., (2016). Yeni Bir İş Modeli: Muhasebe Alanında Bulut Bilişimi, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 3. Uluslararası Muhasebe ve Finans Araştırmaları Kongresi (ICAFR 16) Özel Sayısı : 46-62.
  • BENNET, S. vd., (2008). The ‘Digital Natives’ Debate: A Critical Review of The Evidence. British Journal of Educational Technology, 39(5): 775- 786.
  • BILEVICIENE, T. vd., (2015). Innovative Trends In Human Resources Management, Economics and Sociology, 8(4): 94-109.
  • BİLGİÇ, H. vd., (2011). Dijital Yerlilerin Özellikleri ve Çevrim İçi Ortamların Tasarlanmasındaki Etkileri, Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • BİNGÖL, D. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
  • BİNGÖL, D. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
  • BUĞRA, A. (1994). State and Business in Modern Turkey, SUNY Press, New York, NY.
  • CALP, M. H. (2016). İşletmelerde Uygulanan İnsan Kaynakları Yönetiminde Veritabanı Kullanımının Önemi, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(2): 539-557.
  • ÇATALKAYA, C. (2015). Dijital İK ve Sosyal Medya, Peryön Popüler Yönetim Dergisi, (59): 52-53.
  • ÇETİN GÜLER, E. (2006). İşletmelerin E-İnsan Kaynakları Yönetimi ve E-İşe Alım Süreçlerindeki Gelişmeler, Akademik Araştırmalar İndeksi, 6(1): 17-23.
  • DEDE, C. (2005). Planning for Neomillennial Learning Styles. Educause Quarterly, 28(1): 7-12.
  • DOKUZ, A. ve ÇELİK, M. (2017). Bulut Bilişim Sistemlerinde Verinin Farklı Boyutları Üzerine Derleme, Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 6(2): 316-338.
  • DOĞAN, A. (2011). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Fonksiyonları, İnternet Uygulamaları ve Yönetim Dergisi, 2(2): 52-80.
  • EKİNCİ, F. (2008). Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Uygulamasına Geçişin Çalışanların Verimliliğine Etkisi, Maliye Dergisi, (155): 175-185.
  • EMRE, C. (1998). “Yönetim Bilimi”, Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim – Sosyal Bilimler II, TÜBA, Ankara, 35-55.
  • ERDİL, O. vd., (2004). İnsan Kaynakları Uygulamalarıyla Örgütsel Performans Arasındaki İlişkileri Araştırmaya Yönelik Bir İnceleme, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2): 101-122.
  • GENÇ, Ç. (2016). E-İnsan Kaynakları Yönetiminde E-İşe Alım Süreci, Anadolu Üniversitesi E-Kurgu İletişim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(1): 64-85.
  • GÜNEBAKAN, İ. (2016). Bulut Bilişimin Dünyadaki ve Türkiye’deki Durumunun Karşılaştırılması, 2. Uluslararası Çin’den Adriyatik’e Sosyal Bilimler Kongresi, Kongre Kitabı Sosyoloji – Psikoloji – Örgütsel Davranış Özel Sayısı, İktisadi Kalkınma ve Sosyal Araştırmalar Derneği Yayınları, Adıyaman.
  • HENKOĞLU, T. ve KÜLCÜ, Ö. (2013), Bilgi Erişim Platformu Olarak Bulut Bilişim: Riskler ve Hukuksal Koşullar Üzerine Bir İnceleme, Bilgi Dünyası Dergisi, 14(1):62-86.
  • HOFMANN, E. ve RÜSCH, M. (2017), Industry 4.0 and The Current Statüsündeki As Well As Future Prospects on Logistics, Computers in Industry, (89): 23-24.
  • JONES, J. W. (1997). Virtual HR: Human Resources Management in the Information Age, Crisp Publications, USA.
  • JOSEPH, C.R. (2008). E-government and e-HRM in the public sector. In: Encyclopedia of Human Resources Information Systems: Challenges in e-HRM. New York, Hersley.
  • KAGERMANN, H. vd., (2015). Industrie 4.0: Mit Dem Internet Der Dinge Auf Dem Wegzur 4. Industriellen Revolution, VDI Nachrichten, (13)
  • KARABULUT, B. (2015). Bilgi Toplumu Çağında Dijital Yerliler, Göçmenler ve Melezler, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21): 11-23..
  • KATOU, A. A. (2015). The Mediating Effects of Psychological Contracts on The Relationship Between Human Resource Management Systems and Organisational Performance, International Journal of Manpower, 36(7): 1012-1033.
  • KILIÇ, S. ve ALKAN, M. R. (2018), Dördüncü Sanayi Devrimi Endüstri 4.0: Dünya ve Türkiye Değerlendirmeleri, Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(3): 29-49.
  • KURT, A. A. vd., (2013). Dijitalleşmede Son Durum: Dijital Yerli, Dijital Göçmen ve Dijital Göçebe, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(1): 1-22.
  • KÖROĞLU, Ö. T. (2010). Türkiye’de Personel Yönetiminden İnsan Kaynaklarına Geçişte Esneklik ve Memur Statüsü, Türk İdare Dergisi, (469): 139-164.
  • LEE, J. vd., (2015). Industrial Big Data Analytics and Cyber-Psihical Systems gör Future Maintanance& Service Innovation, Procedia CIRP, (38): 3-7.
  • MA, L. ve YE, M. (2015). The Role of Electronic Human Resource Management in Contemporary Human Resource Management, Open Journal of Social Sciences, (3): 71-78.
  • MELL, P. ve GRANCE, T. (2011). The NIST Definition of Cloud Computing, NIST Spec Publ, 800(145).
  • LEE, Jay. vd., (2014). Service İnnovation And Smart Analytics For İndustry 4.0 And Big Data Environment, ProcediaCirp, (16): 3-8.
  • NIST (National Institute of Standards and Technology). (2013). NIST Cloud Computing Standards Roadmap, Special Publication, Version 2.
  • OKUTUCU, B. O. (2012). Bulut Bilişim ve Teknolojileri, Okan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar Mühendisliği Anabilim Dalı, Bilgisayar Mühendisliği Programı Yüksek Lisans Tezi, 1-124.
  • ÖZSOYLU, A. F. (2017). Endüstri 4.0, Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1): 41-64.
  • PAMUK, N. S. ve SOYSAL, M. (2018). Yeni Sanayi Devrimi Endüstri4.0 Üzerine Bir İnceleme, Verimlilik Dergisi, 1(1): 41-66.
  • PRENSKY, M. (2005). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5): 1-6.
  • ROBLEK, V. vd., (2016). A Complex View of Industry 4.0, SAGE Open, 6(2): 1-11.
  • ŞEKKELİ, Z. H. ve BAKAN, İ. (2018). Endüstri 4.0’ın Etkisiyle Lojistik 4.0, Journal Of Life Economics, 5(2): 17-36.
  • TANOVA, C. ve KARADAL H. (2004). Kurumsal Strateji İle İnsan Kaynakları Politikaları Arasındaki İlişkinin Analizi, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2): 123-136.
  • THOM, N. ve RITZ, A. (2008), Viešoji Vadyba: Inovaciniai Viešojo Sektoriaus Valdymo Metmenys, Vilnius.
  • TUNÇER, P. (2012). Değişen İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışında Kariyer Yönetimi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1): 203-233.
  • TONTA, Y. (2009). Dijital Yerliler, Sosyal Ağlar ve Kütüphanelerin Geleceği, Türk Kütüphaneciliği, 23(4): 742-768.
  • TURAN, M. (2014). Bulut Bilişim ve Mali Etkileri: Bulutta Vergi, Bilgi Dünyası, 15(2): 296-326.
  • ÜSDİKEN, B ve WASTI, S. A. (2002). Türkiye’de Akademik Bir İnceleme Alanı Olarak Personel veya “İnsan Kaynakları” Yönetimi: 1972-1999, Amme İdaresi Dergisi, 35(3): 1-37.
  • YANG, L.U. (2017). Industry 4.0: A Survey on Technologies, Applications And Open Research Issues, Journal of Industrial Information Integration, (6): 1-10.
  • YILDIZ, A. (2018). Endüstri 4.0 ve Akıllı Fabrikalar, Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22(2): 546-556.
  • YIN, S. ve KAYNAK, O. (2015). Big Data for Modern Industry: Challenges and Trends, Proceedings of the IEEE, 103(2): 143-146.
  • YÜKSEL, Ö. (2007). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • WALK, M. vd., (2014). Missing in Action: Strategic Human Resource Management in German Nonprofits, VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations. Official journal of the International Society for Third-Sector Research, 25(4): 991-1021.
  • WANG, L. vd., (2015). Current Status and Advancement of Cyber-Physical Systems in Manufacturing, Journal of Manufacturing Systems, (37): 517-527.
  • İNTERNET KAYNAKLARI
  • AYDIN, S. (2018). “Dijital Çağda İnsan Kaynakları”, https://www.parasut.com/blog/dijital-cagda-insan-kaynaklari, 16.01.2018.
  • BULUT, C. (2016). “Bulut Bilişim (Cloud Computing) Nedir ?”, http://www.endustri40.com/bulut-bilisim-cloud-computing-nedir/, 26.07.2016.
  • DEMİR, T. (2015). “Bulut Bilişim ve Tipleri Hakkında Bilgiler”, https://www.timurdemir.com.tr/bulut-bilisim-cloud-computing-nedir/, 11.02.2015.
  • EMCAN, M. (2016). “İnsan Kaynaklarının Dijitalleşme Yolculuğu”, https://www.pwc.com.tr/tr/hizmetlerimiz/insan-yonetimi-ve-organizasyon-danismanligi/yetkin-ik-blog/insan-kaynaklarinin-dijitallesme-yolculugu.html, 28.11.2016.
  • OGOO DİJİTAL BLOG, (2017). “İnsan Kaynaklarının Dijital Yolculuğu”, http://blog.ogoodigital.com/ik-nin-dijital-yolculugu-2/, 12.04.2017.
  • ŞENGÜL, G. (2016). “Dijital İnsan Kaynakları”, http://www.gokhansengul.org/dijital-insan-kaynaklari/. “TTNET Bulut”, http://netdisk.com.tr/. “Turkcell Akıllı Bulut”, https://turkcellbulut.com.
  • YALI, Ç. (2016). “İnsan Kaynakları Yönetimi Nedir?”, https://www.parasut.com/blog/insan-kaynaklari-yonetimi-nedir, 14.01.2016.

TÜRKİYE’DE DİJİTAL İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNDE BULUT BİLİŞİM

Yıl 2018, Cilt: 23 Sayı: 4, 1409 - 1424, 30.10.2018

Öz

Modern toplumların temelindeki en önemli adımlardan birisi endüstriyel değişimlerdir. Bu tarihsel değişimin başlangıcı, 18. yüzyılın ortasında buhar makinesinin icat edilmesidir. Enerji kaynağı olarak petrolün kullanılması ve seri üretime geçilmesi ile ikinci endüstriyel değişim dalgası başlamıştır. Üçüncü endüstriyel değişim dalgası ise, programlanabilir elektronik makinelerin üretim teknolojisine uygulanması ile etkin bir hal almıştır. Şu an ise Endüstri 4.0 olarak adlandırılan dördüncü sanayi devrimine girilmiştir.
Küreselleşen dünya ile işletmelerdeki insan kaynakları yönetimi departmanı, gerekli verileri saklamak ve işlemek için dijital ortama geçiş yapmaktadır. Dijital insan kaynakları yönetiminin verilerine kolay ulaşmasını sağlayan yeni bir uygulama bulut bilişimdir. Gelecekte, değer zincirlerini Endüstri 4.0 ve Bulut Bilişim vizyon ve stratejileri doğrultusunda birleştirerek dijitalleşen şirketler diğerlerine göre stratejik avantaj yakalayacaktır.
Bu çalışmada insan kaynaklarının dijitalleşme sürecinden bahsedilmiştir. Endüstri 4.0 ve son adımı olan bulut bilişim ve dijital insan kaynakları yönetiminde bulut bilişim uygulamasının kullanılmasından söz edilmiştir. Bu bağlamda pek çok yenilikçi beklentinin çoğalmaya başlaması ve dolayısıyla internet hızının artması, mekanlarda bağımsız olarak çalışma isteği ve yazılımların servis haline gelmesi bulut bilişimin gelişmesine neden olacaktır. Sonuç olarak insan kaynaklarının dijitalleşmesi ile elektronik ortamda işler daha hızlı ve kolay şekilde yapılarak, hem yöneticilerin hem de çalışanların memnuniyetinin artması beklenmektedir.

Kaynakça

  • ALÇIN, S. (2016). Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0, Journal Of Life Economics, 3(2): 19-30.
  • ALTMANN, P. ve ENGBERG, R. (2015). Managing Human Resources and Technology Innovation: The Impact of Process and Outcome Uncertainties, International Journal of Innovation Science, 7(2): 91-106.
  • AYTAÇ, S. (1997). Çalışma Yaşamında Kariyer Yönetimi, Planlaması, Geliştirilmesi, Sorunları, Epsilon Yayıncılık, İstanbul.
  • AYTEKİN, A. vd., (2016). Yeni Bir İş Modeli: Muhasebe Alanında Bulut Bilişimi, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 3. Uluslararası Muhasebe ve Finans Araştırmaları Kongresi (ICAFR 16) Özel Sayısı : 46-62.
  • BENNET, S. vd., (2008). The ‘Digital Natives’ Debate: A Critical Review of The Evidence. British Journal of Educational Technology, 39(5): 775- 786.
  • BILEVICIENE, T. vd., (2015). Innovative Trends In Human Resources Management, Economics and Sociology, 8(4): 94-109.
  • BİLGİÇ, H. vd., (2011). Dijital Yerlilerin Özellikleri ve Çevrim İçi Ortamların Tasarlanmasındaki Etkileri, Akademik Bilişim’11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • BİNGÖL, D. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
  • BİNGÖL, D. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi, Beta Basım, İstanbul.
  • BUĞRA, A. (1994). State and Business in Modern Turkey, SUNY Press, New York, NY.
  • CALP, M. H. (2016). İşletmelerde Uygulanan İnsan Kaynakları Yönetiminde Veritabanı Kullanımının Önemi, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(2): 539-557.
  • ÇATALKAYA, C. (2015). Dijital İK ve Sosyal Medya, Peryön Popüler Yönetim Dergisi, (59): 52-53.
  • ÇETİN GÜLER, E. (2006). İşletmelerin E-İnsan Kaynakları Yönetimi ve E-İşe Alım Süreçlerindeki Gelişmeler, Akademik Araştırmalar İndeksi, 6(1): 17-23.
  • DEDE, C. (2005). Planning for Neomillennial Learning Styles. Educause Quarterly, 28(1): 7-12.
  • DOKUZ, A. ve ÇELİK, M. (2017). Bulut Bilişim Sistemlerinde Verinin Farklı Boyutları Üzerine Derleme, Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 6(2): 316-338.
  • DOĞAN, A. (2011). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Fonksiyonları, İnternet Uygulamaları ve Yönetim Dergisi, 2(2): 52-80.
  • EKİNCİ, F. (2008). Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Uygulamasına Geçişin Çalışanların Verimliliğine Etkisi, Maliye Dergisi, (155): 175-185.
  • EMRE, C. (1998). “Yönetim Bilimi”, Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim – Sosyal Bilimler II, TÜBA, Ankara, 35-55.
  • ERDİL, O. vd., (2004). İnsan Kaynakları Uygulamalarıyla Örgütsel Performans Arasındaki İlişkileri Araştırmaya Yönelik Bir İnceleme, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2): 101-122.
  • GENÇ, Ç. (2016). E-İnsan Kaynakları Yönetiminde E-İşe Alım Süreci, Anadolu Üniversitesi E-Kurgu İletişim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(1): 64-85.
  • GÜNEBAKAN, İ. (2016). Bulut Bilişimin Dünyadaki ve Türkiye’deki Durumunun Karşılaştırılması, 2. Uluslararası Çin’den Adriyatik’e Sosyal Bilimler Kongresi, Kongre Kitabı Sosyoloji – Psikoloji – Örgütsel Davranış Özel Sayısı, İktisadi Kalkınma ve Sosyal Araştırmalar Derneği Yayınları, Adıyaman.
  • HENKOĞLU, T. ve KÜLCÜ, Ö. (2013), Bilgi Erişim Platformu Olarak Bulut Bilişim: Riskler ve Hukuksal Koşullar Üzerine Bir İnceleme, Bilgi Dünyası Dergisi, 14(1):62-86.
  • HOFMANN, E. ve RÜSCH, M. (2017), Industry 4.0 and The Current Statüsündeki As Well As Future Prospects on Logistics, Computers in Industry, (89): 23-24.
  • JONES, J. W. (1997). Virtual HR: Human Resources Management in the Information Age, Crisp Publications, USA.
  • JOSEPH, C.R. (2008). E-government and e-HRM in the public sector. In: Encyclopedia of Human Resources Information Systems: Challenges in e-HRM. New York, Hersley.
  • KAGERMANN, H. vd., (2015). Industrie 4.0: Mit Dem Internet Der Dinge Auf Dem Wegzur 4. Industriellen Revolution, VDI Nachrichten, (13)
  • KARABULUT, B. (2015). Bilgi Toplumu Çağında Dijital Yerliler, Göçmenler ve Melezler, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (21): 11-23..
  • KATOU, A. A. (2015). The Mediating Effects of Psychological Contracts on The Relationship Between Human Resource Management Systems and Organisational Performance, International Journal of Manpower, 36(7): 1012-1033.
  • KILIÇ, S. ve ALKAN, M. R. (2018), Dördüncü Sanayi Devrimi Endüstri 4.0: Dünya ve Türkiye Değerlendirmeleri, Girişimcilik İnovasyon ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 2(3): 29-49.
  • KURT, A. A. vd., (2013). Dijitalleşmede Son Durum: Dijital Yerli, Dijital Göçmen ve Dijital Göçebe, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(1): 1-22.
  • KÖROĞLU, Ö. T. (2010). Türkiye’de Personel Yönetiminden İnsan Kaynaklarına Geçişte Esneklik ve Memur Statüsü, Türk İdare Dergisi, (469): 139-164.
  • LEE, J. vd., (2015). Industrial Big Data Analytics and Cyber-Psihical Systems gör Future Maintanance& Service Innovation, Procedia CIRP, (38): 3-7.
  • MA, L. ve YE, M. (2015). The Role of Electronic Human Resource Management in Contemporary Human Resource Management, Open Journal of Social Sciences, (3): 71-78.
  • MELL, P. ve GRANCE, T. (2011). The NIST Definition of Cloud Computing, NIST Spec Publ, 800(145).
  • LEE, Jay. vd., (2014). Service İnnovation And Smart Analytics For İndustry 4.0 And Big Data Environment, ProcediaCirp, (16): 3-8.
  • NIST (National Institute of Standards and Technology). (2013). NIST Cloud Computing Standards Roadmap, Special Publication, Version 2.
  • OKUTUCU, B. O. (2012). Bulut Bilişim ve Teknolojileri, Okan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilgisayar Mühendisliği Anabilim Dalı, Bilgisayar Mühendisliği Programı Yüksek Lisans Tezi, 1-124.
  • ÖZSOYLU, A. F. (2017). Endüstri 4.0, Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1): 41-64.
  • PAMUK, N. S. ve SOYSAL, M. (2018). Yeni Sanayi Devrimi Endüstri4.0 Üzerine Bir İnceleme, Verimlilik Dergisi, 1(1): 41-66.
  • PRENSKY, M. (2005). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, 9(5): 1-6.
  • ROBLEK, V. vd., (2016). A Complex View of Industry 4.0, SAGE Open, 6(2): 1-11.
  • ŞEKKELİ, Z. H. ve BAKAN, İ. (2018). Endüstri 4.0’ın Etkisiyle Lojistik 4.0, Journal Of Life Economics, 5(2): 17-36.
  • TANOVA, C. ve KARADAL H. (2004). Kurumsal Strateji İle İnsan Kaynakları Politikaları Arasındaki İlişkinin Analizi, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2): 123-136.
  • THOM, N. ve RITZ, A. (2008), Viešoji Vadyba: Inovaciniai Viešojo Sektoriaus Valdymo Metmenys, Vilnius.
  • TUNÇER, P. (2012). Değişen İnsan Kaynakları Yönetimi Anlayışında Kariyer Yönetimi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1): 203-233.
  • TONTA, Y. (2009). Dijital Yerliler, Sosyal Ağlar ve Kütüphanelerin Geleceği, Türk Kütüphaneciliği, 23(4): 742-768.
  • TURAN, M. (2014). Bulut Bilişim ve Mali Etkileri: Bulutta Vergi, Bilgi Dünyası, 15(2): 296-326.
  • ÜSDİKEN, B ve WASTI, S. A. (2002). Türkiye’de Akademik Bir İnceleme Alanı Olarak Personel veya “İnsan Kaynakları” Yönetimi: 1972-1999, Amme İdaresi Dergisi, 35(3): 1-37.
  • YANG, L.U. (2017). Industry 4.0: A Survey on Technologies, Applications And Open Research Issues, Journal of Industrial Information Integration, (6): 1-10.
  • YILDIZ, A. (2018). Endüstri 4.0 ve Akıllı Fabrikalar, Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 22(2): 546-556.
  • YIN, S. ve KAYNAK, O. (2015). Big Data for Modern Industry: Challenges and Trends, Proceedings of the IEEE, 103(2): 143-146.
  • YÜKSEL, Ö. (2007). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • WALK, M. vd., (2014). Missing in Action: Strategic Human Resource Management in German Nonprofits, VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations. Official journal of the International Society for Third-Sector Research, 25(4): 991-1021.
  • WANG, L. vd., (2015). Current Status and Advancement of Cyber-Physical Systems in Manufacturing, Journal of Manufacturing Systems, (37): 517-527.
  • İNTERNET KAYNAKLARI
  • AYDIN, S. (2018). “Dijital Çağda İnsan Kaynakları”, https://www.parasut.com/blog/dijital-cagda-insan-kaynaklari, 16.01.2018.
  • BULUT, C. (2016). “Bulut Bilişim (Cloud Computing) Nedir ?”, http://www.endustri40.com/bulut-bilisim-cloud-computing-nedir/, 26.07.2016.
  • DEMİR, T. (2015). “Bulut Bilişim ve Tipleri Hakkında Bilgiler”, https://www.timurdemir.com.tr/bulut-bilisim-cloud-computing-nedir/, 11.02.2015.
  • EMCAN, M. (2016). “İnsan Kaynaklarının Dijitalleşme Yolculuğu”, https://www.pwc.com.tr/tr/hizmetlerimiz/insan-yonetimi-ve-organizasyon-danismanligi/yetkin-ik-blog/insan-kaynaklarinin-dijitallesme-yolculugu.html, 28.11.2016.
  • OGOO DİJİTAL BLOG, (2017). “İnsan Kaynaklarının Dijital Yolculuğu”, http://blog.ogoodigital.com/ik-nin-dijital-yolculugu-2/, 12.04.2017.
  • ŞENGÜL, G. (2016). “Dijital İnsan Kaynakları”, http://www.gokhansengul.org/dijital-insan-kaynaklari/. “TTNET Bulut”, http://netdisk.com.tr/. “Turkcell Akıllı Bulut”, https://turkcellbulut.com.
  • YALI, Ç. (2016). “İnsan Kaynakları Yönetimi Nedir?”, https://www.parasut.com/blog/insan-kaynaklari-yonetimi-nedir, 14.01.2016.
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Pınar Göktaş Bu kişi benim 0000-0002-9825-7933

Havvanur Baysal Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 23 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Göktaş, P., & Baysal, H. (2018). TÜRKİYE’DE DİJİTAL İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNDE BULUT BİLİŞİM. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23(4), 1409-1424.